Features Of Our Future (Fondness s e r i e s #2)

Chapter 43

May mga tao parin talaga na gusto nilang sa mismong sarili nila matutunan ang mga pangyayari. The process of learning is to follow guidance, to obey and exemplify it in our lives

Khavin thought that and I get his point now. And the rest I can do for now is to be patient, because it provides another chance- allowing others to try again

Nakahinga na ako ng maluwag dahil 'yon pala ang gusto niyang mangyari. Gusto niya ng pagbabago sa kanyang sarili. Gusto niyang matulungan at matuto siya sa sarili niyang paraan, hindi sa pag-base sa iba. Dahil sa haba ng panahon ay nakatali na siya rito kaya ngayon ay pinapakawalan na niya ang sarili sa pagkakatali

Kahit pa kasama ako sa mga pinakawalan niya..

I'm atleast glad with that. If it also help him, why not?

Tuluyan na niyang iniwan ang condo unit niya. Napapabuntong hininga nalang ako sa t'wing dadaan ako dito. Lumilipas nanaman ang araw at unti unit ko ng nasasanay ang sarili sa ganitong pangyayari

Kumuha narin ako ng bar exam at sobra talaga ang kaba ko ng mga araw na 'yon. Para akong masusuka na matatae sa sobrang kaba tapos ang lamig pa ng paligid. Lalo na nakikita kong maraming katulad ko ang mas determinado sa bawat pag-sagot ng exam

Habang ako ay pinagpapawisan sa upuan at hindi makanaling mga mata. Pero buti nalang malibis ko rin itong natapos. Ang kailangan ko nalang gawin ay mag-intay ng ilang buwan para sa resulta

Pero hindi ako nagpa-kampante habang nag-iintay ng resulta. Talagang puro ako dasal sa bawat araw para dito. Kung papalarin na makapasa ako ay talagang sobra pa sa kasiyahan ang mararamdaman ko.

"Sandali!"sigaw ko dahil kanina pa may katok ng katok sa pintuan ko

"Surprise!"

"Clerdenn?!"my eye wided and my lips automatically form a wide smile

I couldn't believe it! He's really now Infront of me! His just wearing a white v-neck shirt and black pants but he look so good with that. Hindi ko na tuloy napigilang yakapin siya dahil sa labis na tuwa, dahil namiss ko din naman siya kahit papaano ano! Tsaka matagal narin nung huli kaming nakapag-usap sa phone.

He chuckled and tighten our hugs more. Matapos ng yakapan ay niyaya ko siya sa loob ng unit ko, hinawi ko pa 'yung mga nakakalat na dating magazines ko sa mesa para mag-karoon siya ng espasyo

Pinaupo ko siya sa sofa at mabilis na tumabi naman ako sakanya, hindi matanggal ang ngiti

"Buti naka-punta ka! Alam ko kung gaano ka ka-busy, sana man lang ininform mo ako para nakapag-luto ako-"

Ako na mismo ang huminto sa sinasabi ko dahil nakalimutan kong si clerdenn nga pala ang kausap ko! Ano ba 'yan english dapat english

He laugh at my reaction"it's fine. I understand your few words, 'cauz I also spend times to learn your language more, so it won't be hussle for you talking to me"

Malawak akong lalong napangiti at pinsil ang magkabilang pisngi niya kaya napangiwi siya. Ang gwapo talaga nito e sayang, gwapo din nais

"That's good! Anyways what do you want to eat? Are you sure you're not busy?"sunod sunod na tanong ko

"I'm just free today, I'll be going back at my hometown again later. I'm just really here to visit you for a while"he said while looking around my unit"this is the unit your talking about?"

I hit his arm which made him groaned. His obviously referring about khavin's unit because I used to tell the story to him"sa kabila 'yon tanga!"

He chuckled"I know, I just want to see your reaction"