Asiller ve Asiler

Balolar ve Danslar

"Artık gözünü açabilirsin Adelyn." Tüm vücudum kasılmıştı, korkudan gözlerimi sıkıyordum. Kendimi bir boşluk tarafından hapsolmuşum gibi hissetmiştim ve o saniyeler hiç bitmeyecek gibi gelmişti.

"Sakin ol, bitti." Sıcak nefesi yüzüme vururken elini elmacık kemiğimin üstünde hissettim, yüzüme düşmüş saçları kulağımın arkasına doğru üstün bi kibarlıkla itti. Belimde duran elinin de daha yeni farkına varabilmiştim. Gözlerimi yavaşça araladım ve okyanusu hapseden gözlerim onun hırçın denizleri hapseden gözleriyle buluştu. Mavilerindeki hareketler çok ilginçti. Lordların gözlerinin içi cidden canlıydı. Ragnor'un gözlerinde yeşil sarmaşıklar ve diplerinde toprak parçaları vardı, Dorian'ın gri gözünde fırtınalar kopuyor, Aden'in gözlerinde volkanlar patlıyor, alevler sonsuzluğa parlıyordu. Fakat Adrian'ın gözlerinde beni çeken çok ayrı bir şey vardı, adlandıramadım.

Belimdeki elini çekip müthiş bir kibarlıkla bana doğru uzattı. Her hücrem o eli tutmamamı haykırırken ellerim onun elleriyle buluştu.

Etrafın daha yeni farkına varabildim. Çoktan sarayına gelmiştik hatta bir odasındaydık.
"Neredeyiz?" dedim merakla.
"Senin için hazırlattığım odadayız."
Boydan boya uzanan camlara doğru ilerledim. Oda kocamandı ve kocaman bir duvarını tamamen camlar kaplıyordu. Camların önünde etrafı taşlarla kaplı bir havuz vardı. Yani şimdilik öyle adlandırabiliyordum. Adrian'a sorduğumda ise bunun şifalı bir su olduğunu söyledi, tılsımlıymış.
Odaya biraz daha göz gezdirdiğimde ne kadar ferah olduğu beni mutlu etmişti. Odanın ortasında şekli bir inciyi andıran yatağa doğru ilerledim, oldukça büyük ve rahattı. Diğer duvarda ise yine duvarı kaplayan bir kitaplık vardı. Kitaplık beyazdı ve içlerindeki kitapların çoğu mavi ve yeşil tonlarındaydı.
Şaşkınlıkla kitaplığı incelerken odanın kapısı tıklatıldı. Adrian 'gir' emri verdiğinde kapı açıldı ve içeriye beyaz elbiseler içinde uzun ince bir kız süzüldü.
Kocaman gözleri, sivri kulakları, dolgun pembe dudakları, al al yanakları ve beline kadar uzanan mavi saçları vardı. Kesinlikle güzelliğine hayran kalmıştım.
"Bu Laura, senin yardımcın." İnanamazcasına Adrian'a baktım.
"Yardımcı?"
"Balo ve etkinliklere hazırlanırken sana eşlik edecek. Aynı zamanda diyarı tanıman için de yardımcı olacak." Şaşırmıştım ama minnetle Laura'ya baktım. Tanrım! Ne kadar da güzel bir şeydi.

Adrian ellerini hızla çırptı. "Evvet hanımlar, ben sizi akşamki baloya hazırlanmanız için yalnız bırakayım. Aynı zamanda Laura, lütfen varisimi eski formuna geri çevir; karnının güzelce dolduğundan emin ol." Laura'ya göz kırptıktan sonra bana döndü ve gülümseyip bir anda ortadan kayboldu. Bu diyarın Lordları biraz ışınlanma düşkünleriydi sanırsam. Ne olurdu yürüselerdi.

Çekimser bir tavırla Laura'ya döndüm ve gülümsedim. Ona kanım anında ısınmıştı.
"Lütfen benden çekinmeyin efendim. Ben sizin için buradayım ve bu benim için büyük bir onur."
"Ah lütfen." dedim kaşlarımı çatarak. "Boşver lordunu, bana efendim demene gerek yok." elimi ona doğru uzattım, bu tokalaşmak içindi. "Bana Adelyn diyebilirsin." Laura şaşkınlıkla elime baktı, ne yaptığımı anlayamıyordu. "Bu bir tokalaşma." diye açıklama yaptım. Bir süre daha bana baktıktan sonra vazgeçtim ve elimi indirip memnun olduğumu söyledim. Sonrasında aramızda birkaç garip sohbet döndü ve beni banyoya doğru yönlendirdi. Duş almama yardım etme konusundaki ısrarını zor olsa da aşabildim ve kendimi suyun altına bıraktım. Bir süre hiçbir şey yapmadan sadece suyun bedenimden akıp gidişini izledim. İçimde adlandıramadığım çok şey vardı.
——
"Bence su yeşili sana çok yakışacaktır." dedi Laura.
Beni aynalı bir masanın önüne oturtmuş ve elbise seçtiriyordu. Ben ise az önce çektiğim ziyafet sayesinde dolan midemin ağrısıyla kıvranıyordum.
"Gece mavisine ne dersin?" dedim ve şaşkınlıkla gözlerini açtı.
"Kesinlikle, kesinlikle! Ben bunu nasıl düşünemedim, kusura bakmayın efendim."
"Hiç sorun değil." dedim gülümseyerek.
Hızla elbiselerin arasından gece mavisi olanını seçti ve yanıma geldi.