"Sınıfa git." Hızlı adımlar ile sınıfa ilerleyip hızlıca içeri girdim bu hareketim ile sınıftaki herkesin gözleri bana dönmüştü.
"Hocam ne oldu?"
"Yolda müdürü gördüm." Sınıftakiler gülerken ben hala nefesimi düzene sokmaya çalışıyordum. Nefesimi düzene sokup öğrencilerin benim için açtığı yere oturdum beni ortalarına almış dedikodu yapıyorlardı.
"Sizin şu müdür kaç yaşında?"
"Hocam o 26 yaşında eskiden kimya hocasıydı sonra babası ölünce okulun hem müdürü hem sahibi oldu."
"Sevgilisi felan varmı?"
"Yok." Sorduğum soruları cevaplayan erkekde etek giyiyordu burada gayet normal birşey gibi karşılanıyordu bende giysem beni de normal karşılarlar mı?
"Hocam instagram hesabınız varmı?"
"Yok."
"Açalım mı?" İnstagram uygulamasını açıp çocuklara verdim. Hesap açmayı bilmiyordum daha doğrusu telefon özürlüsüydüm.
"Hocam Lee Felix kullanılmış ne yapalım?"
"Yonglix dene."
"Oldu hocam profil fotonuza ne koyalım?" Bir an içimden; ben şuan buradaki veletlerle ne yapıyorum bir de benim şu anda bu veletler ile aramda 1 yaş var.
"Bilmiyorum."
"Gülümseyin hocam." Daha gülümsemeden çekmişti fotoğrafı ben bu çocukların...
"Bakın hocam bu sizin instagram hesabınız;"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Editi ben yaptım 🐥)
"Hocam sizi takip edelim mi?" Soran çocuğa dönüp kafamı fark etmez anlamında salladım bir anda herkes telefonlarına gömülmüştü benim telefonumdan ise bitmek bilmeyen bildirim sesleri geliyordu.
"16 takipçi olmuş."
"Hocam bizi de takip eder misiniz?" Kafamı tamam anlamında sallayıp beni takip eden kişilerin hepsini takip ettim hesaplara baktığımda hepsinin çok fazla takipçisi vardı.
Sosyal medya özürlüsü olduğum için nasıl fotoğraf paylaşacağımı bile bilmiyordum.
"Ne paylaşıyoruz burada?"
"Kombin, kendi fotoğrafını, yiyecekler ne hoşunuza giderse onu." Benim hoşuma giden en son şey anneannemin 4 ay önce yaptığı pilavdı sonra da yemek yapamamıştı zaten.
