Bir Seni Sevdim

33.bölüm

Dicle,yle tartıştığımızda sonra oturup sakinleşmek istedim acaba çok mu üstüne gittim  biliyorum Dicle beni seviyor ama o , oğuz denen çocukla öyle resimleri görünce delirmemek elde değildi Dicle,yi kıskanıyordum herkesten o yüzden bütün tepkim eğer konuşmasına izin verseydim belki böyle olmazdı yüzük atmaya gerek kalmayacaktı şimdi ne olacak Dicle suçsuz olduğunu ortaya çıkartsa  kesinlikle beni bir defa affetmez öfkeyle kalktım pişmanım şimdi zamana bırakıp bekleyeyim onca şey yaşadık atladık bunuda atlatacaz  hatalıyım biliyorum
Kızımın eve geldiğinde haberimiz yoktu herşey iyiye gitmişken bunun öğrenmesi hiç iyi olmamıştı şimdi ne olacak diye düşünüyorum bizi affedecekmiydi bilemiyorum
Dicle,nin gerçeği öğrenmesiyle bizden kaçıp gitmesi bir oldu arkasında gitmemize rağmen yakalamıyorduk seslerdik cevap bille vermiyordu korkuyorduk ona bişey olur diye hamile sonuçta bebeklere zarar gelir diye ama göreceğimiz manzara karşısında hepimiz yıkılmıştık.
Dicle önde biz arkada gidiyorduk sesimize murat ,Ayfer ve gizem,de gelmişti kimse ne olduğunu bilmiyordu Dicle,yi durdurmaya çalışıyorduk ama durmuyordu anayola gelmiştik Dicle karşıya geçmeden yakalamalıydık  yoksa taksiye biner giderdi onu  yakalamak zor olur bir daha  ona sesleniyorduk Dicle yol kenarında karşıya geçeceken bir anda ona doğru hızla gelen bir araba o bunu görmüyordu  ben seslendim kızım dikkat dememle onu yerde kanlar içinde bulmam bir oldu kızımı öyle görünce dünyam başıma yıkılmış gibiydi kızım yerde cansızca yatıyordu herkes ona doğru koşarken bende bütün gücümü toplayım yanına gittip yere diz çöktüm kızıma dokunma istedim ama izin vermediler ona zarar vermeyim diye kızıma bille dokunamıyordum belki bu ona son dokunuşum olabilirdi buna rağmen yine bırakmadılar kızım başında feryat edip duruyordum etrafdaki kalabalıkta sesler geliyordu ambulans çağırdınız mı diye evet diyenler oluyordu  Taner ve civan bağırıyordu nerde kaldı ambulans diye alıp götürerim diye kızım ölüyor diyince ben orda yıkıldım ben bir evlat acısına daha dayanamam ne olur yardım edin diye çok geçmeden ambulansı siren sesi geldi ambulans geldi  kalabalığın içinde sesler açılın diye gelen ambulansda cengiz ve deniz,
Dicle o şekilde görünce deniz yıkıldı hiç bir şey yapamadım Cengiz,de aynı şekilde ama güçlü olmaları gerekiyordu ben ikisini öyle görünce bağırdım bişey yapın diye sonra toparladılar ilk yardımdan sonra ambulansı bindirip hastaneye yolunu tutuk
Ben ambulansın içindeydim kızımın yanında denizde yanımda o sırada ailesini aradı olanları anlatı sonra Baha,yı ama Baha açmadı  nihayet hastaneye gelmiştik ambulans kapısını dışarda açtılar önce ben ve deniz indik sonra kızımı indirdiler hastaneye girişinde Kozan ailesi orda bizi bekliyordu  Dicle,yi görenler büyük bir şok yaşadılar  üzüldükleri belli oluyordu kızım için mi bu üzüntü yoksa torunları içinmi bilemiyordum Erdal,da hemen olaya takil olup iç kanama geçiyor hemen ameliyata alalım diye kızımı alıp götürdüler ve uzun bekleyişler başladı 
Deniz bizimle kaldı herkes merakla bekliyordu.
Dicle,nin Baha,yla nişanlamasını kabullenemedim beni kullanmış gibi hissettim bu onun yanında bırakamazdım onları ayırtmak için plan yaptım biliyordum Özge Baha, yı seviyordu ona ulaşıp yapacağım şeyi anlatım söylediklerim hoşuna gitmişti.
Dicle,den intikam almak istiyordu en sonunda buluşup herşeyi ayarladık Dicle,de son kez konuşmak için görüşecez bana son gelişi olabilirdi ama yaptığım şeyden sonra Baha,ylada sonu olacaktı mutluydum herşey istediğim gibi olmuştu sen sonunda  Baha, nın yanında olduğunu bilerek rahatsız ettim telefonla zaten gerisi gelmişti Dicle, yi Baha, nın evinde ağlıyarak çıktığını görmüştüm.
Dicle ameliyathanedeyken Baha, yı defalarca aradık açmıyordu ne oldu diye merak ediyorduk zaten ne kadar kötü birsey olsa Baha ortada gözükmez annem, babam ben ,Ayça aradık cevap yoktu  beklemeden başka şansımız yoktu
Yarım saat sonra ameliyathaneden bir hemşire çıktı ellinde Dicle,nin eşyaları annesine verdi  .
Şebnem hanım ben kızımı istiyorum eşyaları değil diyip ağlıyordu şeffaf poşetin içinde eşyaları tek tek çıkartıp bakıp kokluyordu çok acılı bir şey insanın evlatiyla sınaması benimde çocuğum olacak ben onun yerinde olsaydım ne yapardım nasıl dayanırdım bunları düşünürken şebnem hanım yüzük nerde diyince herkes ona baktı ne yüzüğü Dicle,nin nişan yüzüğü  Taner bey içerde kalmış olabilir hemşire yok nevarsa getirdik o esnada aklıma olay yerinde düşmüş olabilir diye söyledim tabi böyle bir şey olması biraz imkansızca korkularım artmıştı acaba Baha,yla bir sorun mu oldu Dicle ,nın yüzüğü nerde Baha,da ortalıkta yok cevap vermediğine göre vardı birşeyler .
Dicle,nin gitmesi üzerine üç saat geçmişti ben koltukta sızıp kalmışım uyanıp ellimi yüzümü yıkadım salona geçtim pencereden dışarı baktım karanlık çökmüştü   içimde bir sızı var Dicle,yle bitmişti onun acısı yüreğimi acıtıyordu ben onsuz yapamaz bunu farkındayım  gidip özür dileyecem   üstümü düzeltip aldım telefonu ellime sessize almıştım Dicle aramışmı diye baktım Dicle dışında arayan arayana acaba dicle olanları anlattı diyemi aradılar yoksa bu kadar aramaları normal değildi hiç uzatmadan her zaman ki ablamı aradım Dicle ona anlatır herşeyi o ,da fırça çekmek için arardı önce fırça, yı ondan yiyip diğerlerine bakarız sonra ablamı aradım ilk aramada açtı abla demeden nerdesin sen belli çok kızgın evdeydim bana açıklama yapma niye açılmıyor bu telefon diyince abla sakin ol önce  ne sakin olcam ilk defa ablam bana karşı bu kadar sert ve ters konuşuyordu ne olduğunu anlamıyordum abla olay sandığın gibi değil diyince olaydan haberin var öyle mi o zaman neden çıkıp gelmedin hiç mi merak etmedin Dicle,yi kız neler yaşıyor senin yüzünden bu kız senden daha ne çekecek herşey senin yüzünden öyle mi Baha
Bende epey sinirlendim  Dicle,nin hiç mi suçu yok diye  bilmiyorum eğer suçu varsa bille bedelini ödüyor eğer ailesi duyarsa senin bu olaydan parmağını olduğunu sen Dicle,yi unut  abla ben herşeyi haretcem   neyi haretcen herşeyi duzeltcem Baha bu kez çok zor   belki Dicle bir daha olmayacak ablamın dediğinde birşey anlamadım ne demek olmayacak bir öfkeydi benimkisi  bu kadar basit değil   bitmek gitmek Baha bitti diyorum uzatma herşeyin sebebi sensin eğer Dicle şuan ameliyat masasında yatıyorsa sebebi sensin 
Ablamın dediğinde hiç bir şey anlamadım ne ameliyatı ne diyorsun abla sen asıl sen ne diyorsun abla nerdesin diyince hastanede.
Hastane diyince birşeyler olduğunu anladım korkuyordum kime ne oldu diye gözlerim dolmuştu ses tonumda ağlamaklı nefes alamıyordum yutkunamıyordum bile abla ne oldu dediğimde nasıl ne oldu bilmiyor gibi davranıyor abla yemin ederim ki bilmiyorum ne oldu Baha iyimisin sen  ne konuştuk senle abla   sana bir soru sordum ne oldu ablam Dicle diyince zaten yıkıldım yüreğim acıyordu ayrıldığım için şimdi ise paramparça olmuş bir adama dönüştüm beni kim toparlayacak her defasında Dicle yanındaydı yıkıldığım zaman Dicle,de yok ben ne yapacam diye ölür gibi oluyordum benim yüzümden diyip kendimi suçluyordum  telefonu attım doğru hastane yolunu tutum
Cengiz ameliyatan çıkıp çok acil kan lazım demesiyle herkes telaşlanmıştı  ne benim ne diğer aile üyeleri kanı uyuşuyordu ne yapacaz diye düşünürken   Sabri benim kanım uyuşuyor dedi öyle demesiyle herkes sevinmişti ama ben değil herkes bize bakıyordu anne , babasının kanı nasıl uyuşmuyor diye cengiz zamanı değil diyen seferde kan vermemistiniz bişeyler var diye düşünüyordum tanımadığım için diyemedim bunu sonra konuşuruz dedi herkesin içinde haklı nerden bilecek kardeşini olduğunu   Taner yaklaştı ellimi tutu  cengiz baba hadi kan verme ben o esnada kalkıp hayır onun kanını istemiyorum o benim kızım ona o kan vermesin istemiyorum delirmiş gibiydim onun yüzünden kızım bu hâlde herkes itiraz etmeye başladı ben olmaz o benim kızım onun değil  bunu diyince bana baktılar Handan hanım yanıma gelip evet o senin kızın ama şuan onun Sabri,nin kanına ihtiyacı var  hayır onun yüzünden oldu  Handan hanım anlamamıştı Taner şebnem sus sakin ol bırak gitsin kan versin önemli olan Dicle,nin hayatı  evet kızımın hayatı ama bu adam benim kızıma kan vermesin onu istemiyorum onun yüzünden diyip duruyordum ne dediğimi bilmiyordum delirmiş gibiydim Taner susturmaya çalıştıkca susturamıyordu  cengiz ve Sabri tam gidecekken Sabri,nin arkasında tutup o benim kızım senin değil ne demek istediğimi anlamamış gibi bakıyordu senin yüzünden kızım ölüyor Sabri ne oluyor anlamıyor anladık senin kızın ama hayatı tehlikede bırakta gideyim bir faydam dokunsun  hayır yıllar önce sen bizi terkettin şimdi kızıma kan veripte kahramanlık yapıp kızımı bende alcan buna izin vermem başkası versine bunu üzere Ayça araya girdi ben kan vercem benimkide uyuşuyor o esnada civan,Taner , murat ve ailesi bana yaklaştı ne yapıyorsun sen diyince kendime gelmiştim ama iş işten geçmişti herkes herşeyi anladı .
Sabri bana bakarak o kız benim kızım  o yüzden izin vermiyorsun kan vereyim ben hayır dedikçe inattılamadım sen sonunda Sabri benim üstüme yürüdü yıllardır kızımı benden saklıyorsunuz hamileyim dediğin gün benden olduğunu bildim ama yalan söyledin Taner,le oldum dedin benim kızımı benden sakladınız herkes şaşırmıştı neye uğradıklarına  Sabri bana yaklaşıp kolumu tutu bunu yanına bırakmam diyince Taner kolundan tutup kendine döndürüp yapıştırdı tokatı sen kimsin benim karımı tehdit ediyorsun senin karşında eski şebnem yok  sen kendine ve annene bak annen biliyordu  senden sakladı git ona hesab sor dicle,ye gelince senin yüzünden orda yatıyor senin babası olduğunu bildiği için duymak istemedi kaçtı gitti araba çarptı Dicle benim kızım ve senden nefret ediyor seni biliyor ve istemiyor isteseydi kendisi sana gelip derdi şimdi bizden uzak dur anladın mı hele benim kızıma sakın yaklaşma yakalım seni bunun üzerine Sabri uzaklaştı Dicle,nin adına yalanda söyledim bir kalksın herşeyi anlatcam ya babasını tercih etse bizi bıraksa yok dicle bizi bırakmaz
Şebnem bir ara Baha nerde kızım bu haldeyken o nerde, baha ,yı aradım açmadı  kardeşim sucsuzmuş o be rahatladım aralarında ne geçtiyse Dicle iyleşse konuşup harederler önemli olan Dicle,nin iyileşmesi Ayça,da çok geçmeden geldi kan vermişti ve beklemeye devam ediyorduk evet bugün hiç iyi bir gün değil dicle ,nin benim kuzenim olması gerçekten şaşırtıcı herkes şok olmuştu nasıl olur böyle bir şey kabullenmek zor bu olay burda kapanmadı belli ki
Ben hızlı adımlarla hastane girmiştim ameliyat olduğu alana hızlı adımlarla ilerliyordum
Cengiz ameliyatan çıktı çıkar çıkmaz Taner bey ve Şebnem hanım kızımız nasıl diyince Cengiz sustu şebnem hanım ve Taner bey korkmuştu Taner beyi tebrik ediyorum onun kanında olmayan bir çocuğa sahip çıkmış Kendi evlatlarından ayırmıştı herkes bunu yapamazdı cengiz kendini toparlayıp nasıl diyicem bilmiyorum Dicle bu yirmi dört saat için hayati tehlikesi var  yoğun bakıma alıp orda kontrollerini yapcaz  herkes donup kalmıştı üzgün ve perişan haldeydik Dicle daha yeni mutlu olacakken  onun bu durumda olması içler acısıydı  şebnem hanım konuşamıyordu bile artık Taner bey ve civan yere yıkılmıştı ve ben cengiz bebekler nasıl diyince bana baktı bişeyler ifade etmiş gibi ben anlamış hâlde bakıyordum ve Şebnem hanım,a dönerek üzgünüm bebeklerden birini kaybettik o esnada şebnem hanım kalkarak kızım benim  diye bağırdı sesi hastaneyi inletmisti .
Koridorda ilerlerken bir ses duydum bu ses şebnem hanim,ın sesiydi  kızım diye bağırması kulağımı çınlatmıştı  artık bütün umudumu kaybetmiştim yıkılmamak için var olan gücümle ilerliyordum sonunda onları gördüm şebnem hanım yere yıkılmış  bizimkiler sakinleştirmeye çalışıyorlardi kızım kızım diye feryat etmesi benide yıkmıştı arada fazla mesafe yoktu şebnem hanımı öyle görünce benim sesimle herkes bana dönmüştü
DİCLEM
bu yakarışım herkesi bir daha yakmıştı Dicle beni bırakma diye sensiz ben ne yaparım ne olur gitme sensin nefes bille alamıyorum senin olmadığın bir hayat benim için zindan senin o bir dünya zehir bana uyan ne olur uyan yapma bunu bize  yapma benim yüzümden diyip duruyordum bütün herşeyin sebebi benim seni birakmasaydım gitmezdin lütfen gitme  çok suçluyum affet beni sevgilim affetin ikizlerim ben size sahip çıkmadım diye
Bunları demesiyle Taner bey kalkıp yanıma geldi boynumda tutu ne yaptın kızıma söyle ne yaptın kızım senin yüzünden mi orda yatıyor diyince evet ne yaptıysam ben yaptım benim suçum diye nerdeyse beni dövecekti araya amcam babam girdi  sakin olur hastane bulası diye ama dinleyen yok Taner bey kızıma birşey olursa sebebi sensin diye anlamamıştım Dicle yaşıyor muydu diye Dicle diyince ameliyat kapısı açıldı Dicle sedye,nin üstünde  onu öyle görünce sarılmak istedim izin vermediler annesi babası  aynı şekilde ama bırakmadılar Sabri Amcam yaklaştı kızım Dicle dedi amcama baktım ne ara öğrendi özür dilerim affet beni kızım sana sahip çıkmadım affet beni lütfen bırakma bizi dedi ve Dicle, yi alıp götürdüler 
Şebnem hanım bana döndü nerdeydin kızım bu haldeyken sen nerdeydin onu koruyacana söz verdin korumadın senin yüzünden  belki benim yüzündendi Taner bey şebnem sakin ol bizimde suçumuz var anladım burda suçlu olan kim şebnem eğer Baha kızımı eve erken göndermeseydi gerçekleri öğrenmezdi  ben ne gerçeği diyince Dicle Sabri,nın onun öz babasını olduğunu öğrendi o yüzden sinirlenip yola çıktı ve sonuç böyle ben ise kendimi suçlu buldum evet suç benim eğer ona yuklenmeseydim gerçekleri böyle öğrenmezdi neyse şimdi önemli olan Dicle ve bebekler
Ablama baktım abla bebekler nasıl diyince ablamın gözünde yaşlar aktı ne oldu abla diyince üzgünüm kardeşim  ikizlerden birini kaybettik demesiyle benim bayılmam bir oldu