Bir Seni Sevdim

37.bölüm

Evlenmemizin üstünde nerdeyse üç ay geçti bu süre içerisinde herşey güzel gidiyordu doğuma sayılı günler kalmıştı   biz bebeğimiz için herşeyi hazırlamıştık oglumu doğacak günleri sayıyordum .arada bir annemlere gidiyorduk Baha,nın annesine gidiyorduk onlar bize öyle böyle geçip gidiyordu her iki ailede  torun sahibi olacak diye mutlulardi heyecanla bekliyordu  herkesin hayatı bir düzen içinde geçip gidiyordu ama Özge ve oğuz için aynı şeyleri diyemem Baha,yla evlenmem Özge,yi yıkmıştı psikolojisi epey bozulmuştu oğuz,da 
Oğuz yine arayıp rahatsız ediyordu ben artk bıkmıştım numarayı değiştirdim evimi biliyordu Baha ,nın olmadığı zaman gelir beklerdi beni görmek için epey tuhaflaşmıştı benden uzak durması için ne yapabilirim diye sürekli düşünüyordum bu yaşadıklarımı günlük defterime yazmıştım ama kimsenin bilmediği birşey daha vardı o günlükte günü gelince herkes öğrenecekti yaptığım şey doğru mu bilemem ama umarım yanlış bir karar vermemiştir
Bir sabah günüydü  Baha,yla kahvaltı yaptıktan sonra Baha evden çıkmıştı  okullar açılmıştı onlar okula devam ederken benim etmemek zoruma gidiyordu Kader değilmiş demekki işimi bittikten sonra baha yı arayıp annemlere gececem diye o ,da olur sen geç akşam gelir seni alırım diye bende işimi gücümü bittikten sonra hazırlanıp çıktım  yola çıkıp taksi çevirdim binip annemle gitmek için annemi aradım oraya gelcem bişey lazım mı diye annem yok diyip kapatı telefonu  yol boyunca ellim karnımda oğlumu günlerini sayıyordum  çok geçmeden gelmiştik taksiciye parayı verip indim o kadar ağırlaştıp ki yürümekte bile zorluk çekiyordum öyle eve doğru yürüyordum ki arkamdan biri kolumu tutu başta biri yardım ediyor diye düşünürken dönüp baktığımda oğuz korkmuştum ama belli etmemeye çalışıyordum ne yapıyorsun sen öyle diye bırak kolumu diyince bana e benle gelirsin yada ölürsün ben ise direnmeye çalışıyordum bırak diye  o ise sürekli beni çekiştirip duruyordu benle gelcen diye ben ise hayır bırak diye yalvarıyordum epey boğuştuk ama bırakmaya niyeti yoktu yeter bağırcam diyince istediğin kadar bağır benle gelcen diye baktım olmuyor çevreden yardım istedim ama benim yardım istememle oğuz,bellinde silahı çıkartıp bana doğraması bir oldu ne yapıyorsun diyince bittik artık sen o adamı sectin beni değil ben ona hamileyim bebeğim olacak dememe rağmen umursamadı ne olduğunu anlamadım kendimi kanlar içinde yerde buldum canım çok acıyordu nefes alamıyordum duyduğum diğer ses bir el  ateş  daha ve yanıma uzanmış gözleri açık bana bakan oğuz kendi başına vurmuştu banada iki el ateş  etmişti ben o an sadece çocuğumu düşünüyordum gözlerim yavaş yavaş kapanıyordu ama sesler geliyordu millet toplanmış başımda ambulans çağırır Dicle  Dicle aç gözünü diyorlardı  şebnem hanıma  ve Taner  bey,e haber verir diye belki beş dakka olmuştu   bir sez duydum ellimde tutmuş kızım diye bu annemdi ya babam nerde kardeşim civan,bulut nerde ya Baha sadece ağlama sesleri geliyordu ve en son duyduğum ambulans sireniydi
Ablam vurulduğu duyduğumda okuldaydim ben ,gizem , eniştem ,ebru ve Ertan bir telefon geldi bana arayan babamdı sesi kötü geliyordu ne oldu dediğimde oğlum yetiş ablanı vurmuşlar enisteni al hastaneye gel bunu duyduğumda yıkıldım herkes bana bakıyordu ne oldu diyince diyemedim ablam hastaneye kaldırılmişlar herkes doğum yapacağını düşündü keşke dediği gibi olsaydı hızla adımlarla arabaya binip yol tutuk o kadar korkuyordum ablama bişey olur diye Baha ,yi  düşünemiyordum zavallı  ablamı doğum yapacağını düşünüyordu çok geçmeden hastaneye vardık inip doğrudan ablamı olduğu alana gittik ablamı doğuma almışlardı biz doğumhane önüne vardığımızda  doktorun kucağında bir bebek ve annem ağlıyordu herkes oradaydı ve ağlıyordu onların yanına vardığımzda handan hanım oğluna sarılıp ağladı oğlum baham diye
Eniştem ne oldu Dicle durumu nasıl diye kimse bişey demiyordu ve annem kızım  benim kendi evladıni bile koklayamadı  bu nasıl bir kader  bahtsız yavrum  benim bu söylentinden sonra abla ölemesin sen ne olur bırakma bizi diye  hastane ağlama sesiyle inliyordu eniştem olayın şokunda  ve bir an kapı açıldı ve ablamın cansız bedeni gözümüzün önünde geçiyordu bir an Baha durur   diye ve durdular eniştem annem babam ablamın yüzünü açtı son kez olsa bakalım diye eniştem annem yıkılmıştı eniştem yalvarırım onu götürmeyin diye ama nafile Adnan bey oğlunu tutu guzem,de annemi  doktor son kez ablamın oğlunu yanına uzattı  o durumu gördükten sonra   annem oğluna bile dokunamıyor bebeğim bebeğim diye saydığın günler geldi kızım sen nerdesin evlatin yanında kalk sarıl oğluna onu annesiz bırakma diye eniştem oğluna kucağına alıp başladı ağıtlar yakmaya
Ablamı alıp götürdüler  bir daha ablam diye biri yok acımız çok büyük yeni doğan bebeğe bille sevinemiyorduk  hayat işte   günler, aylar yıllar  derken gelip geçti ablamın  yokluğuna bir türü alışamadık onun gidişle çok şey değişti 
Ablamın gidişiyle  Sabri bey,in anneme olan hayalleri yıkılmıştı bu yıkılış Sabri bey,i intihara sürükledi intihar etti o,da evlat acısını yaşamıştı onun ölümüyle Nermin hanım oğlunun ölümünden ablamı suçluyordu ama suçladığı kişi ortada yoktu o ,da epey yaşlanmış  kendini dış dünyayla bağlantısını kesmişti bunun üstünde handan hanım ve Adnan bey onu yanına alıp bakıyordu
Sabri bey,in ölümü eşi Aynur hanımı eley üzmüştü o ,da yanlız kalmıştı oğlu Erdal ve gelini denizin yanina taşınmıştı ikisinin tayini şehir dışına çıkmıştı iki çocukları olmuştu bir kız biri oğlan onlarda anlamdan sonra durmadılar buralarda
Ertan ve ebru,da evlenmiş bir kızları olmuştu adını Dicle koymuştu ablamın adını bu beni çok mutlu etmişti   annem babamı beni sorarsanız iki evladını annelerini, babalarını buraya gömen annem babam bu şehirde artık yaşamayız diyip burdan taşınıp eski evimize gittiler annemi babamı bırakamazdım ben ve gizem,de evlenmiştik.oglumuz olmuştu annemlerin gitmesinde sonra bizde gittik kızların yokluna dayanmayan gizemin aileside peşimizden geldi bizde üç katlı bir ev alıp yanyana yaşamaya karar verdik enişteme gelirsek sonradan ablamın günlüğünü bulmuştuk o günlükte neler yazdığını hepsini okuyup ağlamıştık ablam bir yerde öleceğini biliyormuş gibi bir vaziyette bulunmuş eğer birgün bana birşey olursa Baha benden sonra Ayça,la evlensin bu onun vaziyetteydi bu eniştem için çok zor olsada kabul etmişti ablamla yaşamadığı hayatı onun kardeşiyle yaşayacaktı ablamın verdiği bu karar ne kadar doğruydu bunu zamanla görecektik eniştemin Ayça,la evlenmesiyle Özge,nin bütün hayalleri yıkılmıştı ve bu yıkılış onu hastaneye kadar sürüklemişti Özge artık eskisi gibi değildi delirmişti Baha,nın aşkından
Oğuz ablamın vurduğu an o,da intihar etmişti ve orada ölmüştü acımız yeni olduğu için çok öfkeliydim oğuz,a ama şuan anlıyorum ablami çok sevmişti kendi canından vazgeçecek kadar  ablamı Baha,ya yar etmedi onu ona bırakmadı
Eniştem ablamdan sonra psikolojisi bozulmuştu kimi görüyorsa ablam sanıyordu şuan Ayça,yla evli ve oğlu iki yaşına basmış ve ablamın öldüğüne inanmıyorum Ayça, yı ablam sanıp oymuş gibi hayatına devam ediyor  bu evlilik Ayça için çok zor olsa gerek bedenen yanında olan bir adamın hayaliyle yaşıyor
Bazen düşünüyorum sevmek nedir kıymak mı yoksa kıyamamak mı ablamı Baha mı çok seviyordu yoksa oğuz mu bilemem bildiğim tek sey bu hikayede olan tek şey ablamın yanım kalan hayatıydı o  hayatı devam ederlerse bir başkalarını unutma ki hayatın sana neler  verip neler alacağına  bu hayat benden çok şey aldı   

Bir adam vardı dillinde sürekli döndüğü bir söz
            ...Bir seni sevdim ...
Senide bana yar etmediler
              SON