Bir Seni Sevdim

25.bölüm

Aradan haftalar geçmişti artık kendimi toparlamıştım ama bu süre içinde dışarı çıkmadım çekiniyordum insanlar bana ne gözle bakıyor beni suçluyorlar mı diye dışarı arada bir civan ve gizemle hava almak için arabayla gidiyordum o,da sesiz ve kimsenin olmadığı yerlere   ne zamandan belli Baha,yı görmedim onu karşımda görsem ne yapacaktım nasıl bir tepki verecektim bilmiyorum Baha,dan korkuyordum o olaydan sonra adını duyduğum zaman bile titriyordum gün gelecek onla karşılaşam karşısında nasıl dimdik duracaktım bunu aşmam lazım
Günler haftalar derken artık okul vakti gelmişti her zaman ki gibi annem kahvaltı hazırlamıştı birlikte kahvaltı yaptıktan sonra babam oğlum ablan sana emanet  Baha ona yaklaşmasına izin vermem civan tamam baba dedi ve bana baktı kızım eğer seni rahatsız edecek bişey yaparsa şikayet et  çevreden yardım iste sana bir daha yaklaşmasın beni ara öyle bir şey olursa tamam kızım olur baba diyip evden çıktık arabaya bindik  üçümüz ilk okula başladığım gibi bir heyecan vardı ama bir yanda üzüntü endişe korku belki heyecan değildi bilmiyorum ifade edemiyorum kendimi bildiğim tek şey gittiğimde insanların üstümdeki bakışları düşünceleri olacak  bunlara karşı kendimi nasıl savunacam

Onca hafta geçti halen dicle,yle görüşemedik konuşamadık sürekli arıyordum soruyordum ama boşuna belliki bana cok kızgın ve öfkeliydi onu yeniden kendime güvendinmem lazım yeniden başlayacaktı bu kez hiç kimse araya giremez 
Okulla gelmiştik arabadan indim civan istersen senle geleyim ben yok dedim ve yanımda ayrıldılar ben ilk buraya geldiğim günü bugün yinede yaşıyordum bu kez heycan değil üzüntü pişmanlık hayal kırıklığı buraya geldiğimde belli bir huzurlu gün yaşamadım yaşamadık ailemle yürümeye devam ediyordum ki biri arkadan bana sarıldığını hissettim çok heyecanlandım  kendimi güvende hissetmiş gibiydim bir yandan da oysa bana nasıl sarilabilir bu cesareti nerden buldu diye ve normal sesimle yeter Baha rahat bırak der demez ebru kız benim ne Baha, sı döndüğümde yüzümde istemsiz bir ifade Baha, yı tercih ederdim o olaydan sonra yinede ama bunu affetiğim anlamına gelmezdi ebru senmisin diyince evet benim beni istemiyorsa Baha,ya söylerim o gelsin diye dalga geçti dalga geçme baksana benim yerinde Baha olmasını ister gibisin yok hayır ben o sandım o yüzden yeter dedim tabi canım dediğin olsun bunları geçerim hoşgeldin canım arkadaşım hoşbulduk diyip sarıldım buraya geldiğimde belli en iyi arkadaşım ebru olmuştu yeniden okulla devam etmene sevindim okulda kendimi yanlız hissediyordum görmediğim bütün dersleri konuları anlatcam sana olur arkadaşım dedim ama ebru yaşadığım olaydan sonra sık sık ziyaretime gelirdi   ve girmediğim derslere yazdıkları not alır bana verirdi arada bir bakardım bende canım arkadaşım ve binaya doğru yürüdük içeri girdiğimde sanki herkes bana bakıyor gibiydi ama ebru sana öyle geliyor diyordu evet bana öyle geliyordu düşündüğüm ve beklediğim gibi bir tepki görmedim sanki hiç bir şey olmamış gibi herşey devam ediyor aslında ben tedirgindim insanlar dışlar diye ama olmadı sınıfa doğru gittik sınıfa ayak bastığımda çok özlediğimi hatırladım ve eski yerime geçtim sınıfta onbeş kişiye yakın arkadaş vardı beni görünce yanıma gelip hoşgeldin dediler bu hoşuma gitmişti hoşbulduk iyimisin dediğinde bir burukluk olmuştu ama olsun iyiyim öyle sohbet ediyorduk ki Özge geldi kalabalığı ortasındayım ve içeri girdiğinde ne oluyor orda diyince herkes dönüp baktı ve açıldılar Özgeyle gözgöze geldik ve yanıma yaklaştı kimleri görüyorum burda  ben düşündümde utanır bir daha okula gelmesin diye ama demekki sende utanma diye bişey de yokmuş zaten utanman olsaydı birbirini seven iki insan arasına girmezdin ve ayağa kalkarak utanacak bir şey yapmadım aranıza ben girmedim eğer Baha seni sevmiş olsaydı benle işi olmazdı bunca yıl kendini kendinizi kandırmışsın şimdi benden uzak dur Baha orda sana hayırlı olsun benim bahayla aramızda hiç bişey kalmadı bunu böyle bil sen bana bak bunuda unutma yaptıkları bedelini ödecen sana benden kork  ve yanımda ayrıldı ve içeri hoca girdi bana bakti biraz çekindim hoşgeldin Dicle iyimisin, dediklerinde kötü oluyordum  iyiyim hocam iyi o zaman  hadi derse başlıyalım  hoca derse başladı hiç bişey eskisi gibi olmayacak burdan sonra okul ders olacaktı hayatımda mola arasına girmiştik çoğu arkadaşlar çıkmıştı sınıfta ben ,ebru birkaç kişi kaldık siramizda otururken ebru,yla içeriye Ayça geldi bize baktı yanımıza yaklaştı merhaba dedi sakin bir şekilde merhaba dedik  o konuşmaya başlamadan eğer Baha için geldiyse geldiğin gibi git bana Baha için fırça attıp suçlamayın artık hepinizde bilmiyorsunuz benim bir suçum yok şuc  Baha ,da ben olanı unutmaya çalışıyorum hatırlatmayın Dicle sakin  ol buraya seni suçlamaya gelmedim beni dinlemen için geldim ilk başlarda seni suçlu buluyordum Baha , yı benden ayırdın diye ama öyle değildi kendime itiraf edemiyordum bille Baha , yı benden başkasını sevebilceğine ama bunu artık kabullendim Baha hiç bir zaman beni sevmediğini sadece ailemiz öyle uygun gördüğü için benimde hissim var diye o,da beni sevdiğine inandım ama yanılmışım Baha ne beni ne Özge,yi sevdi o ,da sadece bizimle zaman geçirmek için birlikteydi ama senden sonra anlatım bir insan sevince nasıl değişti neler yapacağını gördüm eğer bizi sevseydi bunları göze almazdı  ben şunu biliyorum Baha ,""bir seni sevdi""  sende. özür diliyorum dost olabilir miyiz bunları duyunca şaşırmıştım çok hoşuma gitmişti ya yalan söylüyorsa yok Ayça aslında kötü biri değildi  sadece sevdiği adamı kaybetmek istemiyordu  o yüzden Ayça o kadar şey söyledi bana ilk geldiğimde ama nedense ben ona karşı hiç kin tutmadım beni ona çeken bişey vardı bilmiyorum seviyordum aslında  kalkıp Ayça,ya sarıldım sen benim dostum değil kardeşimsin burdan sonra  ve Ayça ,da aynen kardeşim dedi
İçeri girdiğimde Ayça ve Dicle,yi sarılmış ve kardeşim diyince şoka girmiştim yoksa biliyorlar mıydı  biliyorlardı niye gizliyorlar yada kimler biliyor belki herkes biliyor bir ben bilmiyordum yeni öğrendim mi acaba ne oluyor nasıl bir işin içindeyim aklım alla bullak kısık bir sesle kardeşim derken diyince bana baktı ikiside
Sonra   ikisi birbirinde ayrılıp Ayça evet kardeşim senin yüzünden kardeşime düşman oldum ben bilmiyordum  gerçekten artık dayanamıyordum onlar kardeş olduklarını öğrenmişler ve hiç bir şey olmamış gibi normal karşılıyorlar normal değil nasıl bu kadar çabuk kabullene bilirlerdi ben Dicle öğrense psikolojik olarak  epey etkilenir diye düşünüyordum ama sandığım gibi olmadı ben yanılmışım sonra dedim nerden öğrendim dediğimde  Ayça  kör olmuş gibiydi aşkın gözü körmüş derlerdi inanmazdım ama şimdi inandım
senin yüzünden gözümün önünde insanı göremedim Dicle, nin bu kadar iyi  olduğunu suçu olmadığını göremedim bütün suç sende artık Dicle benim kardeşim gibi Ayça öyle diyince bir an oh diyesim geldi demeki bilmiyorlar ikiside bu benim işime gelirdi eğer Taner amca şebnem hanım bir sıkıntı çıkarsalar bana karşı bunu koz olarak kullanılım
Baha,yı karşımda görünce donup kaldım ne yapacağımı bilmiyordum çekiniyordum korkuyordum   bir an burda çıkıp gitmek istiyordum  ebru,ya baktım gidelim der gibi anlamış olsa hadi çıkalım kendime toparlayıp gidelim Baha bana baktı sen hariç herkes gidebilir bunu diyince kalbim çarpıntı başladı konuşmak daha istemedim sırama doğru gittim çantamı kitabımı alıp kapıya doğru yürüdüm kapıya geldiğimde Baha kolumdan tuttu o tutuşla bütün duyu organlarını harekette geçti  duymadın mi sen hariç dedim ben bırak beni   gözümün içine bakarak birakmayacamı biliyor beni dinliyecen sınıftaki arkadaşlara bakarak arkadaşlar çıkabilir misiniz  başta herkes öylece bakıp kaldı bu kez yüksek sesle kime diyorum diyince herkes çıkmak için hazırlandı çünkü herkes ondan korkuyordu ben bille ben hayır çıkmayın  dediğimde Baha  benim olduğum yerde  kimsenin sözü geçmez herkes çıktı Ayça,ebru kaldı Baha sizlerde çıkın diyince Ayça ,Baha bırak kızı baha sen karışma   Baha zorluk çıkartma bırak kızı gerçekten korkuyordum yere  düşecek gibiydi kendimi tutamıyordum Baha kolumdan beni tutuyordu Ayça kız korkuyor görmüyor mu  ebru ,da evet Baha bırak  Baha,nın beni bırakcak bir hali yoktu Baha size çıkın diyorum kızlar ısrar Dicle gelmeden gitmeyiz  ben size diğer ellimle kendimi kurtarmaya çalışıyordum Baha dayanmayıp  yüksek sesle size çıkın diyorum beni bağırtmayın kızlar korkmuş olsa tamam kıza bir şey yapmayacağına söz ver sonra Baha ne yapabilirim sadece konuşcam hadi çıkın dedim kızlar benim eşyalarımıda alıp çıktılar Baha kollumu bırakıp kapıyı kapattı ve kaldık başbaşa nereye kadar kacabilecektin   ben ise gözlerim dolmuş bir şekilde başımı eğip onu dinliyordum çok korkuyordum titriyordum o gün aklıma geldikçe kötü oluyordum devam etti beni suçluyor biliyorum hatalım ama ya sen senin hiç mi suçun yok sırf ailelerimiz istemedin diye vazgeçtin o yetmez gibi gittin  benim kıskandırmak ve  canımı yakmak o pislikle birlikte seni  çıktın seni uyardım beni dinlemedin şimdi  böyle daha mı iyi oldu seni kaybetmemek için yaptım seni sevdiğim için yaptım seni için ailemi karşıma aldım ya sen sen ne yaptın benim için sevgimiz için ,kudurmuş gibiydi etrafa sardırmamak için zor tutuyordu kendini ben ise çok kötü olmuştum gözlerimde yaşlar akıyordu haklı olabilirdi ama başka yol ve çözüm bulabilirdi onun yaptığı şey bir çözüm değildi beni kaybetmemek için yapmıştı ama yaptığı şeyden sonra kaybetmişti beni suskunluğumu koruyordum dayanamayıp bir yumruk masaya vurdu ve kolumu tutup duvara dayayıp bana başını kaldır yüksek sesle başını kaldır gözümün içine bak cesaret edemiyordum titriyordum bana sana diyorum başını kaldır gözümün içine bak ve karşımda titreme ben kaldirmayinca çenemden tutu başımı kaldırıp gözümün içine baktı  sana konuş dedim  ben ise ne konuşayım  kısık bir sesle bir şeyde birsey söyle de haklısın  yada haksız yeter ki konuş benle bende hatalıyım susma konuş o böyle yaptıkça ben dahada korkuyordum ve bütün gücümü yitirmiş gibiydim ayakta durmakta zorluk çekiyordum anlamış olsa   beni bıraktı yere oturmama izin verdi ben diz çöktüm başımı yere doğru eğdim  aglamaya başladım hıçkırıklara boğulmuştum o ,da  yanıma diz çöktü aynı şekilde çenemden tutu başımı kaldırıp gözümün içine baktı onun gözleride dolmuştu bana yapma ben seni böyle görünce dayanamıyorum ölüyorum görmüyor musun bana hiç mi acımıyor mu  senin canın hiç mi yanmıyor mu bu halime ben senin için neler yaptım neler yapacağımı bilmiyor mu ya hatalıyım kabul ediyorum ama seni oğuza vereceğini duyunca ölcemi sandım o yüzden yaptım affet beni  ben seni çok ama çok seviyorum lütfen artık gör beni  biliyorum canını yaktım zaten senin canın yandığında benimkinde yandığını bilmiyor mu senin canın benim canımdır ben sana kıyamıyorum bakmaya artık ağlama bunlarda sonra bana sarıldı ben istemiyordum ama onun sarılışı benim bütün acımı dindiriyordu ama onu affedemem bir genç kıza asla yapılmaması gereken şeyi yapmıştı bir kıza zorla sahip olmak affedilecek birşey değildi bunu kabullenemiyordum sevsem dahil affedemem affet beni sevgilim sen benim canımı tek yakmadın yaptığın hata yüzünde kendini ve bütün hayallerimizi yaktın  başka bir çözüm olabilirdi  o sarılma ikimiz içinde iyi olmuştu sakinleşmiştik  sanki herşey unutulmuş gibiydi ama bu sadece bu süre için geçerliydi onun için  tadını çıkartıp onun kokusunu içime çekmek istiyordum ve yaptımda aynı şekilde o, da onla saatlerce öyle kalmak isterdim ona karşı yumuşadı mı sanmasın diye beni bırakmasını söyledim öyle sarılmıştı ki bütün bedenimi kucağına alıp sarmıştı  o bırakmadığı sürece ben ne kadar ugraşsamda boşuna kaç defa bırakmasını söylesemde bırakmadığı tek dediği şey biraz daha  dur yanımda onca günün hasretininde kaldım çok görme varlığın içinde yokluğunu çektirdin bana beni biraz anla bende özlemiştim ama aramızdaki engel engeller izin vermiyordu sevdiğim adama doya doya sarılıp öpmemek ne kadar zor ah sevgilim senin yandığın kadar bende yanıyordum bunun bütün sebebi annem ve amcanın geçmişi onları geçmişi bizim geleceğimizi hayallerimizi yıkmıştı affet sevgilim ben sen gibi değilim annem için senden vazgeçtim bunu artık anla senden benden olmaz kabullenen artık ben kabullendim onca şeyden sonra yüreğim yana yana seni yakıyordum senlede bende yanıyordum
O esnada Ayça ve ebru içeri girdi bizi öyle görünce ebru sevinmiş ama Ayça, nın yüzünde bir üzüntü vardı senin yerinden ben olsaydım der gibi üzgünüm Ayça seni anlıyorum ama bu ne benim suçum ne senin suçun Baha,yi bille suçlamak istemiyordum bu kaderdi  Ayça herşeye rağmen Baha yeter artık kızı rahat bırak Baha ağlamaklı sen tonuyla hayır olmaz bende kızlarda cesaret alarak yeter bırak Baha yapma ben ise istemiyorum bırak beni diyince beni rahat bırakıp gözlerime baktı beni her geçen gün öldürüyorsun ben hiç bişey demeden kalktım kendimi toparladım Baha,da kalktı birbirimizi bakıp ben seni her geçen gün öldürürken ben ise her dakka ölüyorum  ölen bir insanı diriltmek ne kadar imkanlıysa bizimde o kadar bu lafimdan sonra Baha diz çöktü dicle yapma  yakıyorsun  bizi  ben  ise yandığım kadar yandım artık beni  bişe yakamaz  diyip ayrıldım bedenen ayrıldım ama ruhum, aklım, kalbim hep Baha,da seni seviyorum adam diyemiyordum
Dicle yanımda gittiğinde bir kez daha yıkılmıştım şimdi ne yapacaktım ben dicle,siz nefes dahi alamıyorum onun yokluğuna nasıl dayanacam belliki beni affetmeye niyeti yok benimde vazgeçmeye onu kazanacaktım o ölüyü dirilticektim zaman herşeyin ilacı benim ilacım ise diclee