Part.2

1.1K 108 20
                                    

Unicode

မနေ့ကဖြစ်ခဲ့တာတွေကိုသက်တန့်မေ့ပြစ်ချင်
ပေမဲ့ခက်ခဲနေတယ်သူတို့အိမ်ထဲဝင်သွား
ကြတာလားအခုဆိုရင်ဘာတွေများဖြစ်နေပီလဲ
ငါသာပြောပြခဲ့ရင်သူတို့ဝင်မှာမဟုတ်ဘူး
ငါမပြောပြခဲ့မိလို့အခုဆိုသူတို့ဘာတွေဖြစ်နေ
ပီလဲ

"အားးးးးးမေ့လိုက်စမ်းပါဟော့ဒီ  ဟော့ဒီ
ခေါင်းထဲကနေထွက်သွားကြစမ်း
ငါ့ကြောင့်မဟုတ်ဘူးသူတို့ဘာသာဝင်တာ
ဒါပေမဲ့ငါသာအဲ့အိမ်ကြီးအကြောင်းပြောပြ
ခဲ့ရင်သူတို့ဝင်မှာမဟုတ်ဘူးလေငါ့မကယ်နိုင်
ခဲ့ဘူး   "

"အိမ်ပေါ်ကမမခဏကြွခဲ့ပါအုံး"

"လာပီလာပီအမေ"
သူမတစ်ယောက်ထဲအတွေးလွန်နေတဲ့အချိန်
အမေ့ခေါ်သံကြားလို့အောက်ထပ်ကိုပြေးဆင်း
သွားမိသည်

"အမေဈေးသွားမလို့အောက်မှာပဲနေ
အိမ်ပေါ်ပဲတက်မနေနဲ့ကြားလား"

"ဟုတ်"

"အေးခြံတံခါးပိတ်ထားကြားလား"

"ဟုတ်"

"အေးအေး"
အမေထွက်သွားတော့သက်တန့်အဲ့နေရာမှာ
ရပ်နေမိသည်အခုထိအတွေးထဲကမထွက်နိုင်
သေးဘူး

"Shit!!!!အမေခုနကဘာခိုင်းသွားတာလဲ!!"

"အော်သိပြီ  အမွှေစိန်ကားကြည့်မနေပဲ
ခြံတံခါးဝမှာစောင့်နေခိုင်းတာပဲ"

သက်တန်တစ်ယောက်စိတ်နဲ့ကိုယ်နဲ့မကပ်ဖြစ်
နေတဲ့အချိန်သူမအမေပြောသွားသည့်
စကားများကိုလဲဘာမှမကြားလိုက်ပါ
ကိုယ်ထင်ရာသာလုပ်လိုက်တော့သည်
----------------------------------------------------------------------
"ကြက်သားပဲချက်လိုက်တာကောင်းပါတယ်လေ"

ဒေါ်ချိုချိုဆန်းတစ်ယောက်ဝယ်စရာတွေဝယ်ပြီး
ပြန်ဖို့သာပြင်လိုက်သည်လမ်းတစ်ဖက်ကိုကူးပြီး
ပြန်နေတုန်းလူတစ်ယောက်ကပြေးလာပြီး
သူမလက်ထဲကပိုက်ဆံအိတ်ကိုလုသွား
တော့သူမလဲအမြန်ပြေးလိုက်ပေမဲ့အသက်အရွယ်ကလဲကြီးနေပြီဖြစ်လို့ထင်
သလောက်မပြေးနိုင်ပေ

"လာကြပါအုံး    ကျွန်မပိုက်ဆံအိတ်လုသွားလို့
ကူညီကြပါအုံးရှင်  "

စေရာဒီနေ့မြို့ထဲကိုရတီနဲ့အတူလျှောက်လည်
နေကြတာဖြစ်သည်အညာဘက်ကမြို့လေး
ဖြစ်တာကြောင့်အေးအေးချမ်းချမ်းလေးနဲ့
နေချင်စရာကောင်းလှသည်ဒါပေမဲ့စေရာ
တို့ရပ်နေတဲ့နားကိုလူတစ်ယောက်ပြေးလာပြီး
အဲ့နောက်မှာမိန်းမကြီးကအော်ဟစ်ကာ
အကူအညီတောင်းနေသည်

ကန့်သတ်နယ်မြေWhere stories live. Discover now