Part.11

875 88 25
                                    

Unicode

မြေအောက်ခန်းနဲ့နီးလာလေလေအနံ့ကပိုဆိုး
လာတာကြောင့်အသက်ရှူရခက်ခဲနေကြလေသည်

"အဲ့ဒီမှာ"
စေရာနဲ့စံမြန်းကကျောပေါ်ကနှစ်ကောင်ကို
အောက်ချလိုက်ပြီးအခေါင်း‌သုံးလုံးရဲ့အနားကို
ကပ်သွားလိုက်ကြသည်

"မင်းတို့ရွံရင်မကိုင်ကြပါနဲ့လားး"
ယုဇနကထိုသို့ပြောတော့

"ဟာမဟုတ်တာမရွံပါဘူးးဒီတိုင်းကြည့်ရမှာ
နည်းနည်းကြောက်နေလို့"

စေရာအပြောကိုထောက်ခံစွာကျန်တဲ့သုံးယောက်
ကခေါင်းလေးတွေတစ်ငြိမ့်ငြိမ့်
စေရာပထမဦးဆုံးးအခေါင်းကိုဖွင့်လိုက်တော့
အရိုးးခြောက်ကိုအရင်ဦးစွာတွေ့လိုက်ရသည်

"အဲ့ဒါကအမေအလောင်းလေ"
မျက်ရည်တွေဝိုင်းပြီးပြောနေတဲ့ယုဇနကြောင့်
သူမတို့လဲစိတ်မကောင်းမိကြထို့နောက်ဒုတိယ
အခေါင်းကိုထပ်ဖွင့်ကြည့်တော့ပုပ်အက်အက်အနံ့
အနည်ငယ်ရပြီးလူကြီးအရိုးတစ်ခု

"အဲ့ဒါငါ့‌အလောင်းး"

"ဒါဆိုဟိုဘက်က..ကလေးရဲ့အလောင်းပေါ့"

"ဟုတ်တယ်...ကျေးဇူးတင်ပါတယ်နော်ငါ့ကို
မကောင်းတဲ့လုပ်ရက်တွေကြားထဲကဆွဲခေါ်
ခဲ့ကြလို့"

ထိုအခါသက်တန့်ကယုဇနရဲ့ဘေးကိုရောက်လာ
ပြီးးးခပ်မိုက်မိုက်ပုံစံလုပ်ကာ

"အဟန်းး..ရပါတယ်မယုဇနရဲ့တစ်ခါလောက်ပဲ
ဖြစ်ဖြစ်ကျွန်မတို့သူငယ်ချင်းလုပ်ကြမလား"

သက်တန့်ရဲ့အပြောကြောင့်အားလုံးပြုံးမိသွား
ကြတော့သည်

"ပြီးတော့တောင်းပန်ပါတယ်နော်...တစ်ကယ်
တော့မင်းတို့အိမ်ထဲကိုစဝင်လာတုန်းက
လေပွေတိုက်သေးတယ်မလားး"

"အင်းတိုက်တယ်"

"အဲ့တုန်းကသူ့ရဲ့ကိုယ်ထဲကိုငါဝင်ပူးမိတယ်
အဲ့အတွက်လဲတောင်းပန်ပါတယ်"

"ပြောပြလိုက်..ပြောပြလိုက်..မြင်လားအဲ့ဒီ့
စကားတွေကငါပြောတာမဟုတ်ပါဘူးဆို"

"အားလုံးးသွားကြတော့လေအရာအားလုံး
ငြိမ်ချမ်းသွားပါပီ"

"သွားရအောင်"

ကန့်သတ်နယ်မြေWhere stories live. Discover now