Part.10

872 91 27
                                    

Unicode

"မမလေးးးးဆရာက"

"ဘာလို့ဝင်လာတာလဲ!!!!!"

"ဟို...ဟိုကျွန်တော်..."

"ဟားးဟားးးလူယုတ်မာတွေကိုငါကိုယ်တိုင်
ပြန်သတ်ရတာအရမ်းအရသာရှိတာပဲ"

"မင်းးယု..ယုဇန"

ထိုအခါထိုလူသည်အော်ရင်းဟစ်ရင်း
ထွက်ပြေးလေသည်ယုဇနကသဲဒါလီ
ခန္ဓာကိုယ်ထဲကထွက်ပြီးးဟိုလူ့နောက်လိုက်ကာ
လှေကားပေါ်ကတွန်းချလိုက်လေတော့
လှေကားထစ်အတိုင်းးလိမ့်ကျသွားပြီးအောက်ထပ်နားကပန်းအိုးနဲ့ခေါင်းကခွပ်ကနဲ‌ပေ
မကြာလိုက်ထိုလူမှာလဲမျက်လုံးးကြီးပြူးးပြီး
သေဆုံးးသွားခဲ့သည်အပေါ်ထပ်ကသဲဒါလီမှာလဲ
နိုးလာတော့ကိုကိုကသေနေပြီးးသွေးတွေဟာလဲ
အခန်းတွင်းမှာပေပွနေလေသည်

"သဲဒါလီ!!!!"
သူမ‌နာမည်ကိုအနောက်ကနေခေါ်သံကြားလို့
လှည့်ကြည့်တော့ဘာမှမရှိ

"သဲဒါလီ!!!!!!!!"
ထို့နောက်ထပ်ပြီးးခေါ်သံကြားး‌တာကြောင့်
သူမအလွန်ကြောက်ရွံ့နေလေပြီဖြစ်သည်

"ဟားးဟားးးဟားးသဲဒါလီ!!!!!!!!!!!"

"ဘယ်သူ အစ်"
ယုဇနကသဲဒါလီရဲ့လည်ပင်းကို‌လက်သည်းတွေ
နဲ့အားပျင်းစွာနာနာကျည်းကျည်းးထိုးသွင်းနေ
လေသည်

"အ့...အားးယုဇနငါတောင်းပန်ပါတယ်...အားးး
မလုပ်ပါနဲ့တောင်းပန်ပါတယ်"

"ဟားးးးဟားးးးသေစမ်းမိန်းမယုတ်မ"

"အားးးးး!!!!"

သဲဒါလီရဲ့မျက်လုံးအစုံတို့ကိုယုဇနလက်သည်းနဲ့
ထိုးဖောက်ပြီးဆွဲထုတ်နေလေသည်သဲဒါလီရဲ့
အော်သံကြီးးဟာလဲအိမ်အတွင်းဆူညံသွားရပြီး
မျက်လုံးထဲမှာဟောင်းလောင်းကြီးဖြစ်နေကာ
သွေးများဟာလဲပါးပြင်ပေါ်သို့ကျဆင်းနေလေသည်ယုဇနကထပ်ပြီးးထိုမိန်းမကို
ဆွဲကာအုတ်နံရံဖြင့်တဒုတ်ဒုတ်မြည်အောင်
ဆံပင်ကဆွဲပြီးရိုက်ချလေသည်
သဲဒါလီမှာအလွန်နာကျင်၍အော်ဟစ်ငိုယိုနေ
လေတော့သည်မျက်နှာမှာလဲလူရုပ်ပင်မပေါ်‌
တော့ပေအဆုံးသတ်အနေနဲ့ယုဇနကထိုမိန်းမအား
တိုက်ပေါ်ကပစ်ချလိုက်ကာ
အမုန်းတရားများနှင့်သူမရဲ့အင်အားကြီးနေတဲ့
အချိန်ဖြစ်တဲ့အတွက်ဘယ်သူမှတားနိုင်မြည်
မဟုတ်ပေ

ကန့်သတ်နယ်မြေWhere stories live. Discover now