𝚆𝚎 𝚌𝚊𝚗'𝚝 𝚋𝚎𝚊𝚝 𝚅𝚎𝚌𝚗𝚊

687 64 10
                                    

Eddie arabayı durdurdu ve arabadan indik. Ama arabadan çok daha uzak bir yere gittik. Saklanmak istiyordu sanırım.

"Birinin bu arabayı geri yerine koyması lazım yoksa yerimi bulurlar. "

"O sorun değil halledilir. "

Eddie bizi değişik bir yere getirdi ve oranın da kapısını kapatıp önüne birşeyler koydu.

"Eddie sen suçlu değilsin bir şekilde durumu onlara açıklarız korkma. "

Ama o beni duymamıştı bile. Kapının önünü kapattıktan sonra kendine saklanacak başka bir alan arıyordu buraya girerlerse diye. Çok telaşlıydı korkmuştu ve tutuklanacağından da korkuyordu. Ona ne kadar sakin olması gerektiğini söylesem de beni dinlemiyordu.

"Eddie sakin olur musun lütfen! "

"Nasıl olayım Diana? Birisi benim evimde trajik bir şekilde öldü. Herkes benim yaptığımı düşünecek açıklasam bile kimse bana inanmıyacak! Saklanmaktan başka hiçbir çarem yok. Ve sen bana sakin olmamı söylüyorsun nasıl sakin olabilirim! "

Bana karşı sesini çok yükseltmişti. Onu ilk defa bu kadar kızgın ve kaba olduğunu gördüm. Biraz sessizleştim o da sessizleşti. Kırılmadım çünkü şuan sadece çok korktuğu ve telaşlandığı için dedi yoksa bana karşı hep kibardı.

Yanına gittim elimi kollarına koyup kendime çevirip bana bakmasını sağladım. Şimdi gözlerimin içine bakıyordu.

"Eddie sen sadece şimdilik lütfen sakin ol. Sana söz bir yolunu bulucam. Şimdi bu gece senle kalırım yarın sabah Max'in yanına gidicem olanları anlatıcam ve birilerini çağırıp olayı çözmeye çalışırız. Olur mu? "

"Hayır Diana hayır! Onlar da bana inanmayacak! Herkes onu benim öldürdüğümü ya da delirdiğimi düşünücek. Sen bile bana inanmadın. "

"Hayır Eddie sana inandım. Ben neden böyle olduğunu biliyorum çünkü bende bu olayların içindeyim. "

"Nasıl yani? "

"Ben normal bir insan değilim. Yani bazı güçlerim var. Ve ne yazık ki sadece benim yok başkalarının da var. Onlardan kötü olan birisi de bunları yapıyor. "

"Ne! Yani sen- "

"Daha bilmediğin çok şey var ama zamanla sana anlatırım şimdi sadece sakin ol emin ol Max'de sana inanır çünkü o da bu olaylara aşina. "

Eddie duyduklarına inanamaz bir şekilde başını salladı ve yere oturdu. Bir yere odaklanmıştı, düşünüyordu. Ben bu durumumu ona anlatmaktan hoşlanmıyodum. Bana kim bilir ne gözüyle bakıcak. Belki de bana inanmadı.

"Eddie yoksa sen benim yalan söylediğimi mi düşündün. "

"Başka zaman olsa kesinlikle taşak geçerdim ama bu gece gördüklerimden sonra inan bana asla tuhaf gelmedi. "

Güldüm bana inanmasına sevindim. Bende cam gibi olan yerden dışarıya baktım. Şuanlık kimse yoktu. Yanına oturdum ve bende başımı duvara koydum. Çok yorgun olduğumu farkettim zaten yatıcaktım ama yatamamıştım onu da hatırladım. Uyumak istemiyordum her an herşey olabilirdi ama çok uykum vardı.

***
"Hey Eddie ben Dustin beni duyuyor musun tamam. "

Gelen sesle gözümü yavaş yavaş açtığımda sabah olduğunu farkettim. Siktir ikimiz de uyuyakalmışız ve kafam Eddie'nin omzunun üstündeydi! Tanrım lütfen farketmemiş olsun lütfen farketmemiş olsun! Hemen kalktım üstümü başımı düzeltip telsizden gelen sese yanıt vermeye çalıştım. Bunu daha önce hiç kullanmamıştım ama bir tuşa bastım ve konuşmaya başladım.

SHADES OF COOL | Eddie MunsonHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin