Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ne tür bir geceydi bu böyle. Nasıl da uzun, nasıl da korkunç. Kalbimi korkuyla attıran, elimi bırakmaması için yalvardığım bir gece.
Elini sıkı sıkı tutarken tek isteğim elimi bırakmamasıydı. Çocukluğumdu o benim. Elimden kayarsa çocukluğum ve mutluluğum da giderdi.
Gitme demiştim ona. Sen bu gece bizde kal demiştim. Benimle kal demiştim. Kabul etmemişti ailesi. Oysa ki o an yalvarabilirdim bile onun kalması için. Hissetmiştim belki de.
Geleceğim dedi sadece. Oyuncaklarımı bir kenara koy. Geldiğimde tekrar oynayacağız diyerek ümitlendirmişti o güzel gülüşüyle.
İnanmıştım. Sekiz yaşındaydım sonuçta. Yalan söyleyeceğini bilmiyordum. Tek arkadaşımdı ve tek arkadaşıma inanmıştım. Gelecek diye bekleyecektim...fakat... O gitti ve o geceden sonra hiç gelmedi. Sözünü tutmadı. Oyuncakları tozlandı, bozuldu. Yine de bekledim ama ısrarla gelmedi. Gelemedi. Asla gelmeyecekti. Tamamen gitmişti benden.
