Unforgetten night ( Tr çeviri)

11. Kıskançlık

    "Huh, bir telekız gibi mi görünüyorum?" Adam restorandan dışarı sürüklendikten sonra Kim konuştu. Restoranın sahibi, ne olduğu konusunda şok olmuş görünen diğer müşterilere açıklama yapmak zorunda kaldı. "Dinleme onu şaka yapıyor" dedi Kamol. Öfkesini saklamaya çalıştı çünkü Khun Phak ortaya çıkana kadar her şey harikaydı. "Eğer şaka yapıyorsa, seni görünce neden bu kadar heyecanlandı? Hmm, sanırım onun sadık müşterisisin?" dedi Kim tekrar.

       "Kim, ben de herkes gibi cinsel arzuları olan normal bir insanım, seninle tanışmadan önce bunu açığa vuracak birini bulmam gerekiyordu ama şimdi sen varken, başka birini aramayacağım" dedi ciddi bir tonda.Kim'in yüzünü çevirip diğer tarafa bakmasına neden oldu. "Başka birini bulacak olsan bile, beni ilgilendirmez umurumda değil." dedi Kim alçak bir sesle. Çünkü Kamol'un gerçekten başka insanlarla gidip gitmeyeceğini merak etse de gerçekte ne düşündüğünü söylemedi.

  "Kim" Kamol, Kim'e yüksek bir sesle seslendi ama Kim sessiz kaldı. Kamol kıpırdamadan oturan Kim'e baktı ve yüzünü başka yöne çevirdi. Hafifçe gülümsedi. "Tamam, eğer gidip başka birini bulmamı istiyorsan, giderim. "Bay Phak'tan bana uyacak birini bulmasını isteyebilirim" dedi Kamol, Kim'in yüzünün anında sertleşmesine ve uyuşmasına neden oldu.

      "Pekala! Pekala, benim yerime geçecek birini bul," dedi Kim, ayağa kalkmadan önce boğuk bir sesle. Kamol hızla Kim'in bileğini yakaladı. "Nereye gidiyorsun? Yemek yemedin?" diye sordu Kamol. "Doydum! Sizinle yemeğe çıkacak ve size eşlik edecek birini bulmaya gidebilirsin" dedi Kim, Kamol'un güçlü eline sertçe vurup tökezleyerek ilerledi. Kamol arkasını döndü ve adamlarının kim'i hemen takip etmesi için başını salladı. "Efendim," diye seslendi Ruj. "Sadece karımla dalga geçiyordum," dedi Kamol şaka yollu. Sadece Kim'in tepkisini görmek istemişti. Kamol su içip ayağa kalkarken "Ödeme için birini çağırın" dedi ve yemeğin parasını ödemesi için Kom'a para göndererek Kim'in peşinden gitti.

...

   "Aptal" Kim Kamol'a küfrederek arabanın yanında durdu. Kim, Kamol'un astına "Arabayı çalıştır, gidiyoruz," dedi kuru bir sesle, ama gözünü korkutmamak için mizacını bastırmaya çalışan Kim, kıskanç ya da sahiplenici hissetmediğini kalbinde kendine hatırlattı. "Ama Khun Kamol geri döneceğini söylemedi," dedi Kamol'un astı. "Efendinle ne alakası var? O benimle gelmiyor. Gidecek başka yerleri var. Beni götürmek istemiyorsan taksiye binerim" dedi Kim öfkeli bir sesle. En başından beri Kamol'un astlarına bu şekilde davranmak istemiyordu ama şu anda kendini kontrol edemiyordu. öfkelendi ve birinin üzerine kusma ihtiyacı duydu. Kim restoranın önünde sokağa doğru yürüyormuş gibi yaptı. Kamol'un astları onu engellemek için hızla yürüdü.

   "Khun Kim, size yalvarırım. Lütfen biraz bekleyin," dedi Kamol'un astı kibarca. "Neyi bekleyeyim? Beni duymadınız mı, patronun başka bir yere gidiyor" dedi Kim tekrar ve kalbinde biraz kırgınlık hissetti. "Nereye gidiyorsun Kim?" Arkasından gelen ses Kim'in durup ona memnun olmayan bir şekilde bakmasına neden oldu ama hiçbir şey söylemedi.  Kim Kamol'un kendisini engelleyen astının yanından geçti. Kamol uzun bir adım attı, hızla onu takip etti.

    "Bırak!" Kim, Kamol'a bağırdı, Kamol, Kim'in yanına geldiğinde kolundan tuttu ve onu arabaya geri sürükledi. "Bırak gideyim, ben eve gidiyorum!" diye tekrar bağırdı Kim. "Öyleyse eve gidelim," dedi Kamol arkasını dönerek ama gözleri kamaşmıştı, o sırada Kim'in durumundan memnun görünüyordu. "Ben tek gideceğim, sen neden geliyorsun?" diye sordu Kim. Kamol beline sarılıp arabaya doğru yürürken, "Karımı nasıl yalnız bırakabilirim? Bin arabaya ve inat etme" dedi. Kim, Kamol'a inanamayarak baktı. Ondan uzağa oturmak için kamol'u beklemeden arabaya bindi.