ᴇʙʀᴀʀ

Bölüm 16

Arabada başım cama yaslı hava alanına gelmeyi bekliyordum.

Başı dizimde olan Batı'ya kısa bir bakış attım bakışları arabanın tavanında geziniyordu.

Yavaş yavaş onda bir düzelme olduğunun gayet farkındaydım. Fakat bunu ne kendime ne de ona yansıtacak cesareti göremiyorum kendimde ağrıyan gözlerimi kırpıştırarak gelen yaşları kovdum.

Hale sultandan ayrılırken çok ağlamıştım gözlerim bu yüzden ağrıyorlardı.

Gitmek istemiyordum ama gitmek zorunda kalmıştım.

Şoför koltuğunda oturan Barlas'a kısa bir bakış attım bakışlarını üzerimde hissediyordum fakat onları da umursayacak halde değildim.

Batı bacaklarını Cihan'ın bacaklarının üzerinde uzatmıştı. Buna nasıl izin verdiğini hala anlamış değildim onunda bakışları arada bana kayıyordu önde şoför koltuğunun yanındaki koltukta ise Utku oturmuştu.

Ben ise bu arabaya nasıl bindirildiğimi henüz idrak etmiş değildim Pars abinin arabasına binecekken nasıl olduysa(!) Batı bu arabaya binmiş bende buraya gelmek zorunda kalmıştım.

"İyi misin?" Sorulan soruyla bakışlarımı camdan ayırıp şoför koltuğunda dikiz aynasında bana bakan Barlas'a baktım.

Bir süre boş boş bakıp başımı salladım ve yine cama döndüğüm sırada Batı'nın dikkatle bana baktığını fark ettim.

Bir süre ona baktıktan sonra dizlerinin üstünde doğrulup küçük elini yüzüme dayadı. Bu hareketi beni heyecanlandırırken yüzümde belli belirsiz bir tebessüm oluşmuştu.

Duygusuz yüzü bir anda aydınlandı ve bana sıkıca sarıldı bu anı bekliyormuş gibi gözümden akan bir damlaya engel olamamıştım.

Gözlerimi sıkıca kapatıp bir süre kokusunu çektim içime ne o benden ayrılıyordu ne de ben ayırmaya güç buluyordum.

Sarılır vaziyette kucağıma oturttum onu, başımı başına yaslayıp bekledim bir süre, arabanın durduğunu daha yeni fark ediyordum başımı kaldırdığımda bana bakan üç çift gözle karşılaşmıştım.

Biraz kızarıp cama döndüm tekrar, Aras araçtan inmişe benziyordu bizim bulunduğumuz araca doğru yürümeye başladığında benim kapımı açarak biraz çekilmemi istedi.

Ona anlamsız bakışlar atarken benim çekilmediğimi görünce hafif itekleyip yanıma oturdu kucağımda Batı Cihan ve Aras'ın ortasında kalmıştım.

Utku bana bakıp kaşlarını çatarak Aras ve Cihan'a baktı.

"Hayırdır koçum neden geldin!?" Barlas bir yandan arabayı çalıştırmaya çalışıyor bir yandan da bize bakıyordu.

"Pars abimin aracı biraz dardı" dediğinde kaşlarımı çatıp yandan bir bakış attım ona.

"Gayet geniş hıh!" Mırıldanmam yani benim öyle sanmam hepsinin bana dönmesini sağlarken Barlas dikiz aynasında bir şeyleri anlamaya çalışırmış gibi konuştu.

"Pars'ın arabasını ne zaman gördün ki?" Bir süre boş boş suratına baktım.

Bu neden abisine Pars diyordu ki, bunu fazla takma gereği duymadan cevap verdim umursamazca.

"Dün birlikteydik" dediğimde hepsi kaşlarını çatıp önlerine döndüler.

"Pars abimle miydin?" Ilımlı yaklaşmaya çalışan Utku'ya bakmadan başımı salladım.

"Biraz daha kayar mısın kapıyla arana sıkıştım" diyen Aras sinirlerimi hoplatmaya yetmişti konuşmadan biraz yana kaydım ve Batı'nın bacakalrını Cihan'ın bacakalrının üstünde uzattım.