we need each other - vegaspete

5

Cumartesi günleri o kadar boş ki artık çok üzücü😭😭😭 bi de sıkıldığım için bakış açısını değiştirmeye karar verdim bu bölüm Pete'in ağzından olacak.

"Kumarhanede gizli bir göreve gideceksiniz."
İletilen emir sonrasında kendimizi kumarhanede bulmuştuk. Yaklaşık 3 saattir görevle alakasız insanlara eşlik ediyordum. Açıkçası durumdan pek de şikayetçi değildim ve görevde de olsak kafa dağıtmak için güzel bir yol olabileceğini düşünüyordum.

Porsche ve Big'in başarısız birkaç tahmininin ardından görevi düşünmem gereken zamana gelmiştik. Bu adamlarla baş etmek gerçekten zordu fakat mekanı patlatmadan az çok yoluna koyuyorduk. Elimden kaçırdığım bomba sayesinde işimize yarayaccak son adamı da elden kaçırmıştık. Beceriksizliğime sövdüğüm süre içerisinde böyle düşünüyordum yani. Ta ki adamı yerde görene kadar.

Doğru tahmin, yine Vegas. Gecikmişti zaten her nerede olursak olalım nasıl çorap söküğü gibi bir yerlerden çıkabiliyordu anlam veremiyordum. Fakat bu kez işime gelmişti. Benim beceriksizliğim yüzünden o kadar çaba boşa gitseydi ne yapardım bilemiyordum. Gözleri beni bulduğunda konuştu.
"Küçük aile için bir zafer."

Sonrası işkence aşaması. Adamın yüzü zaten tanınmayacak hâldeydi fakat Big yaptığı şeye devam ediyordu. Buna asla alışamayacaktım sanırım kendimi bildim bileli bunlarla iç içe yaşamama rağmen hâlâ bakarken fena kötü hissediyordum. Bu kadar işkence uygulanması bana saçma geliyordu 2 yumrukta konuşmayan adam neden 3.de konuşsun ki diye düşünüyordum hep. Big adamı öldüresiye dövmeye devam ederken konuşma ihtiyacı duydum.
"Hey, bu kadar yeter! Öldüreceksin." Konuşmasaydım daha iyi olurdu sanırım. Vegas'ın ayaklanmasıyla ona döndük.
"Bir de ben deneyeyim." Evet konuşmasaydım daha iyi olurdu.
"Bay Vegas, ne yapıyorsunuz?" Adamı kendi ellerimle aslanın ağzına atmıştım. Vegas'ın ne kadar acımasız olduğunu elbette biliyordum ama ana aileye karşı hep iyi yüzünü göstermeye çalışıyordu. Bu yüzden hiç şahit olmadığım bu anı görmekten biraz çekiniyordum.
"Kendi yöntemlerim var." Saatlerdir orada ne diye durduğunu anlamadığım çantasını açtı ve devam etti. "Dışarıda bekleseniz daha iyi olur bence." Bunu doğrudan bana bakarak söylemişti. O an bu adam sayesinde işkence uygulamak dünyanın en mantıklı şeyi gibi gelmişti. Yüzüne birdaha o sırıtışı koymamasına yetecek kadar işkence etmek istemiştim ona. Neden olduğunu anlamıyordum fakat bana karşı garezinin olduğunu düşünüyordum. Benim karşımdayken bakışlarının altında bile bir ima yatıyordu hep. Kimsenin bunu görememesi ve kendi arkadaşlarımın bile bu adamı sevmesi çok zoruma gidiyordu.

Dışarıda beklemek gerçekten daha cazip gelmişti. Hepimiz dışarı çıktık ve adamın çığlıkları da peşimizden geldi. Big'in elinden aldığıma pişman olmuştum. Basit yumruklara bile bakamayan ben o adamın tüm hareketlerini en küçük detaylarına kadar izlemiştim. Bana inat diye yapıyordu başka açıklaması olamazdı. Verdiği acıdan nasıl zevk alabiliyordu anlayamıyordum ve gerçekten kalpsiz olduğuna bir kez daha şahit olmuştum.

Adamın sesi kesildiğinde Vegas bize dönmüştü. Daha doğrusu bana. Gözünü üzerimden çekmeden bilindik sırıtışıyla yanımıza kadar geldi elindeki pense benzeri şeyi gözümüze sokmak ister gibi tutuyordu.
"Konuştu." Evet düşündüklerim bir kez daha yedirilmişti bana. Demek ki işkenceyle de konuşturulabiliyormuş insanlar. 3.yumrukta konuşmayan insanlar için bir Vegas yeterli oluyormuş. Hayatımda bu kadar cani birini görmemiştim ve bu adam tine tüylerimi ürpertmişti.

Eve döndükten sonraki birkaç saatin ardından Bay Kinn'in araması ile görünmeyeceğim bir yere geçtim. Vegas yine Vegas'lık yapmıştı Porsche'u kendi koruması olarak yanında istiyordu. Tabii ki sunduğu sebeplerin arkasında bir gerçek vardı ve o da Kinn'in en önem verdiği şeyi elinden almak istemesiydi. Görev için Porsche birkaç günlüğüne küçük ailenin konuğu olacaktı. Bay Kinn'in benden isteği ise onu yalnız bırakmamamızdı.