- Tuana Naz Tiryaki -
Elimde ki zarfla gelmiş olan fotoğrafa bakakalmıştık Leya ile ben. Sonra birbirimize bakmış Leya'nın bakışlarında hüzün görmüştüm. Ben ise sadece donuk bakışlarla bakıyordum.
Bu nasıl olabilirdi? Yoksa o günde mi aynı şeyi yapmıştılar? Ben o gün olanları Çağan'a sormayı unutmuştum. Gerçi o gün yapmamış olsalar bile şuan gördüklerim gerçekti.
Çağan ve Alya okulun arka tarafında öpüşmüşlerdi. Ve onuda biri çekip bana göndermişti.
Zarfta isim yoktu ama fotoğrafın arkasında kısa bir yazı vardı.
" Uyuyan güzel artık uyanmanın zamanı geldi."
Bu ne demekti? Beni ayakta mı uyutmuşlardı?
Çağan bunu yapmış olabilir mi? Hayır bu büyük bi şaka olmalıydı.
"Hayır!"
"Tuana.... Tuana iyi misin?"
Ben bağırarak hızlıca koltuktan kalktığım için Leya'da korkmuş benimle birlikte kalkmıştı.
" Çok iyiyim neden iyi olmayayım ki? Bize şaka yapıyorlar Leya baksana shop bu fotoğraf "
Leya verdiğim fotoğrafı tekrardan inceleyerek bana yine üzgün üzgün bakmıştı.
" Tuana b-bu shop değil. Bu kadar gerçekçi yapamazlar."
" Ya kızım o Alya gıcığı varya beni delirtmek için her şey yapar. İnanmıyorum ben bu fotoğrafa. Çağan yapmaz bana bunu! "
" Tuana sen mesude misin ya kemalim yapmaz gibi diyosun. Bence bu konuyu bi araştıralım diyorum nedersin? "
" Evet araştırıcaz bak görüceksin bu işin altından yine o Alya belası çıkıcak. "
Dedim ve fotoğrafı da alıp merdivenlere doğru yönelip odama gidiyordum ki arkamda Leya'yı öylece bırakıp gitmenin yanlış olduğu aklıma geldi.
" Leya ben biraz tek kalsam iyi olucak. Sen eve gitsen olur mu? Kusura bakma lütfen böyle olmasını istemem ama görüyorsun işte."
"Ya hayır tabikide Tuana'm hiç kusuru yok. Seni şuan için yalnız bırakıyorum. Ama bil ki her zaman yanındayım seni asla bırakmam. Ne zaman istersen hemen ara burdayım tamam mı?"
"Leya iyi ki varsın.."
Dedim ve hemen boynuna sıkıca sarıldım. Leya yavaş yavaş saçlarımı okşuyordu.
" İyi olucaksın Tuana. İnanıyorum ben."
" İnşallah Leya."
Bi kaç dakika sonra ayrılıp gülümsedik birbirimize. Ama ben ağlamamak için kendimi zor tutuyordum.
" Kendini bu kadar sıkmana gerek yok Tuana. Yanımda da ağlayabilirsin."
Dediğinde dayanamamış bi damla gözümden aşağı süzülmüştü bile. Leya'yı fazla üzmemek için ağlamamaya çalıştım ama Leya anlamıştı.
" Hadi git sen ben seni daha fazla üzmek istemiyorum Leya. "
Dedim ve aldığım giyisilerin poşetlerini alıp yukarı koştum. Hızla odama girmiş elimdeki her şeyi bi kenara atıp odamın kapısına yaslanarak aşağı doğru yavaş yavaş inip oturmuştum dizlerimin üstüne.
Neden hep üzülen taraf ben oluyordum. Neden bu kadar güçsüz biriydim. Abim dediğim adama aşıktım. Ve onun bundan haberi yoktu. Olmadığı içinde o rahattı. Başka kızları sevebilirdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Üvey Abim! ~ Çağtu
Ficção Adolescente"Ben sana burada deliler gibi aşıkken senin bana abin demen hiç hoş bir şey değil ufaklık" "Hani sen aşka inanmazdın? Nasıl oldu da bana aşık oldun?" "Onu bilmiyorum ama aşkın adı sen olunca çok güzel olduğunu biliyorum"
