Gece'nin Özgürlüğü

4. Bölüm

Hellööööö. Nasılsınız? Ben iyiyim. Buraya kadar geldiğin için teşekkürler. Bana destek olduğun için gerçekten çok teşekkür ederim. Bu bölümden beklentilerinizi nedir yazınız. Sizi seviyorum.

İyi okumalar.

MASUM

Bazen başlayamadığın anlar olur. Yerinde kalırsın. Gitmek için can atarsın ama geridekiler seni oraya zincirler. Kalmak en büyük çaresizlikken gitmek çözüm olmayacak şeylerden biriydi. Hayattan zevk almayan ama geridekiler için hayatın tam ortasında kalan birisi olarak mücadele ediyordum.

Büyümek bana göre değildi. Ben tam altı yaşında büyümüştüm.
Ben annem için kalırken annem benim için kalamamıştı.  İlk terk edilme duygusunu iliklerime kadar küçük yaşta öğrenmiştim. Tek bedelini ödetemediğim kişiler ailemken herkesin canını almakla bulmuştum kendimi.

Çoğu kişi yaptığım işkencelerden korkardı. Bilmiyorlardı ki ben babamdan öğrenmiştim bu davranışları. Sadece ileri boyutuna atlamıştım.

Öldürdüğüm her kişinin kendi ellerimle kalbini söküyordum. Bu benim hıncımı azaltmasada kalbimin üstünde duran babamın yıllar önce beni öldürmek için sapladığı bıçak izininin rahatlamasını sağlıyordu. Babamdan öğrendiğim bir çok şeyi biraz daha yükselterek uyguluyordum kurbanlarıma. Babam kemerin demir tarafıyla döverdi beni, bende iğneli kırbaçla. Babam bıçak kullanırdı, bende silah. Bunları bana babam öğretmişken benden masum olmamı bekleyemezlardi.

Acı bir çocukluk geçirmiştim. Daha doğrusu bir çocukluk geçirmemiştim. Tek sığınağım gitmişti ve ben sadece geceye sığınmıştım. Belkide en çaresiz sığınağımdı.

🌙

Sinir daha çok damarlarıma işlerken duyduğum soyad ile kendimi tutamadım ve yumruğumu masaya geçirdim. Masadaki herşey devrilirken bana şok içinde bakıyorlardı. Dışarı çıktım ve doğruca lavaboya gittim. Ellerimi lavabo başlığına yaslamış benliğime bakıyordum. Burnumdan sinir fışkırırken gözlerimden ateş çıkıyordu. Elimi yüzümü yıkadım sakin olmam gerekiyordu. Mantıklı davran, sinirleribe hakim ol Özgür. Kendime yaptığım uyarıdan sonra  lavabodan çıktım.

Toplantı odasında içeriye girdiğimde herkes oturmuş sessizlik odayı işgal etmişti. Ayağa kalkacaklarken el hareketiyle gerek olmadığını söyledim. Bende baş köşeye geçerken tüm gözler benim üzerimdeydi.

"Toplantı başlasın." dedim otoritel bir sesle.

"Açıkçası sizi görmek beni oldukça şaşırttı. Bu şirket sizin ellerinizle kurduğunuz bir şirket  ve silah şirketi. Beni daha ne kadar şaşırtabilirsiniz bilmiyorum." dedi gerçekleri söylersek. Odaya ilk girdiğimde çok şaşırmıştı ve bunu gizlemekten çekinmedi.

Ben sessiz kalırken konuşmaya devam etti. "Sizden istediğimiz mallar için yüklü bir para ödeyeceğiz. Ama istemediğiniz bir şeyler varmış buyrun sizi dinliyorum." dedi Gece bana doğru konuşarken.

Benden önce Sira konuşunca ona döndü kendi ve salak arkadaşı.

"Şimdi Gece Bey sizin istediğiniz çok büyük bir mühimmat . Bizim için sıkıntı yok, biz yetiştiririz ve size teslim ederiz ama sizin için sıkıntı çıkacak gibimize geliyor hatta gibisi fazla."

"Benden önce bu başta Fırat Çakır vardı. Ben onun yiğeniyim. O zaten bu alışveriş için parayı hazırlamıştı. Ama talihsiz bir olay yüzünden öldü." dedi sakin bir ses tonuyla. Benim karışma vaktim gelmişti. Demek Fırat'ın yiğeniydi ve başa geçmişti. Benim araştırma yapmama gerek kalmazken sıradaki avımı öğrenmiştim.