peace || 𝙎𝙏𝘼𝙍𝙆'𝙎 𝘿𝘼𝙐𝙂𝙃𝙏𝙀𝙍

2

-Gerçek bir söz-

"Bayan Stark...Rylee? Geldik."

Gözlerini saniyesinde aralayıp hafif yayılarak oturduğu yerden doğrulduğunda yeni yeni daldığı yarım yamalak uyuduğu uykusundan uyanmıştı. Gördüğü ilk şey Happy'nin arabanın önünde birkaç şeyi kapatıp açtığıydı.

"Neredeyiz?"

"Kaliforniya, Stark Malikanesi. Telefonda konuşmuştuk."

"Evet, hatırladım."

Kısık çıkan uykulu sesiyle arabadan indiğinde Happy de arkasından gelmiş ve çantasını alabileceğini söylemişti, birazdan Tony ile tanışacağını yolda uykuya dalmadan önceki sohbetlerinde Happy bahsetmiş mecburen çantayı adama vermişti.

"Lütfen dikkatli ol."

Çekinerek konuştuğunda adamın elindeki çantasına bakıyordu. Happy ise çanta hakkında endişelenmemesi odasına sağ salim koyucağını söylemiş önden yürümeye başlamıştı.

Kızın gelmediğini hala etrafı ve özellikle okyanusu izlemeye daldığını fark ettiğinde "Bayan Stark?" diye seslenmişti.

Kız ona dönmedi.

"Gelmiyor musun?"

Happy'nin sabırlı tavrıyla ona dönüp gözlerini ovaladı Rylee, başını salladı ve hafif koşarak yanına vardı. Gözlerini kırpıştırıp uykusunu dağıttı ve ellerini yumruk yapıp açarken gerginliğini yok etmeye çalıştı. Kapıya birkaç adım kalmışken birden durduğunda yutkunarak eve bakmış, nefes alışverişleri hızlanmıştı.

"İyi hissetmiyorum."

"Endişeli duruyorsun."

"Endişeliyim."

"Endişelenme, Tony Stark birçok şey yapabilir ama çocukları yemiyor."

"Sağolsun."

Yüzü buruşmuş ona hafif bir gülümsemeyle bakan adama çevirdi bakışlarını.

"Neden sürekli gülüyorsun? Adınla bir alakası var mı?"

"Aslına bakarsan pek gülmem. Ama karşımda Tony'nin öz çocuğu olduğunu hatırladıkça kendime engel olamıyorum. Hala gerçek gibi gelmiyor."

Happy'nin ciddileşen bakışları ilk eve ardından dönüp kıza baktı, gergin yüz hatları ve kastkastı duran bedenini incelerken derin bir nefes vermiş ve geri dönüp yanına ilerlemişti. Bir elinde çantasını tutuyorken diğeriyle sırtından destek verdiğinde her türlü o eve girmesi gerektiğinden mecbur yürüdü.

Derin nefes al ve ver.

Kafasında aynı şeyleri tekrarlayıp duruyorken Happy kapıyı hologramik bir cihazla okutarak açmış adamın adını söyleyip bir şeyler daha söyleyen yapay zekayı o sıra pek dinleyememişti. Mavi gözlerini malikaneyi incelemekle meşgul ediyordu, devamlı yutkunuyor ve midesinde hoplayıp duran fillere sahip çıkmaya çalışıyordu.
Oysa buraya gelmeden önce bununla baş edebileceğinden emindi.

"İçerdedir. Hemen şu..." Happy yolu işaret ederken içeri girmeden patronunu görmek amacıyla içeri bir bakış atmış istediğini bulamamıştı. Gözleri etrafta gezinirken bahçe kapısından gözüken adamı yakalamıştı.

Kızın geleceğinden haberi varken orada ne yaptığını çözemedi.

"Bayan Stark bu tarafa."

Happy'nin sesini duyduğunda kolunu kaşıyıp durmayı ve etrafa bakınmayı keserek ona döndü Rylee. Adamın yanınadan geçip önden giderken bahçe kapısına doğru ilerliyorlardı.