DİLDAR (+18)

17. Bölüm ✯ BOMBA ✯

Merhababallarım yazım yanlışı ve anlam bozukluğu varsa şimdiden özür dilerim kısa bir bölümle sizleri yalnız bırakmayım dedim.

Keyifli okumalarrrr.💓

Oy sınırı:50

Yorum sınırı:20

💎💎💎

Hayatın en zor anlarından biridir, yapmadığın bir şeyin senin üzerine kalması ve suçlanman. Bu durum tam olarak buydu. Evin, kendisini merdivenden aşağıya bırakmıştı. Söylediklerinden pay biçilirse Sühandan itti diyecekti.

Hemen yanına indim gözleri açıktı ve bilinci yerindeydi. "EVİN NEDEN BÖYLE BİR ŞEY YAPTIN?" diye bağırdım. Dıştan baktığım kadarıyla sadece kafasında kan vardı.

"Birkan benim olacak demiştim sana." dedi ve durdu. Tekrar bir şey diyecekken salondan sesler gelmeye başladı. ''OĞLUMMM!'' öyle bir içten bağırıştı ki iç parçalanmayacak gibi değildi.

Salona koştuğumda Zelal teyze bayılmış, Delal teyzeyi ağlarken Zelal teyzenin bileğine kolonya sürerek buldum.

"Teyze ne oldu?" dedim kolonya şişesini alıp Zelal teyzenin bileklerine masaj yapmaya başladım.

Delal teyze "Selim, oğlum Urfa'da vurulmuş." dedi. Selim kimdi bilmiyorum ama ya Zelal teyzenin oğlu ya da Delal teyzenin oğluydu.

Hemen Berivan ablanın telefonundan ambulansı aradım. Merdivenden düşen Evin Hanım da gayet sapasağlamdı.

Birkan'ı aradığımda açmadı, bir daha aradığımda da açmadı. İçimden söverek bir daha aradım. Üçüncü çalışta açmıştı. "BİRKAN NEREDESİN, NEDEN AÇMIYORSUN TELEFONUNU?" diye cırladım.

"Bağırma bana Sühandan, toplantıdayım ne oldu?" dedi, sesi sert çıkıyordu ama bağırmıyordu.

"Selim kim bilmiyorum ama vurulmuş Zelal teyze baygın, Delal teyze de ağlıyor." dedim pat diye.

"Ne zaman olmuş?" dedi telaşlı bir şekilde. Ardından, "beyler toplantıyı erteleyin acil çıkmam gerek." demeyi de ihmal etmedi.

"Bilmiyorum az önce haberini aldılar, Zelal teyze oğlum diye bağırıp bayılmış." dedim ve ambulansın siren sesini duydum. "Birkan hemen şirketten çık ambulans geldi ben sana hangi hastaneye gittiğimizi söylerim oraya gel." dedim ve yüzüne kapattım.

Konağın kapısına doğru koştum ve ambulansa burası der gibi el hareketi yaptım. Berivan abla ve Evin salondaki teyzemleri gösterirken ben de odaya gidip telefonumu aldım ve aşağıya koştum.

Benim geldiğimde teyzemleri ambulansın içindeki sedyeye yatırmışlardı.

Evin bir ambulansa ben bir ambulansa bindik ve hastaneye gittik. Ambulansın içinde yaptıkları muayene iyi gittiği için sadece kontrol amaçlı normal odalara yatırıldılar. Ben de o sırada Birkan'a hastanenin konumunu atmıştım. Muayene olduklarında iyi oldukları için bir an içim rahatlamıştı. Ama beklenmedik bir şey oldu ve yoğun bakıma alındılar. Teyzemlerin doğuştan gelen solunum hastalıkları tetiklenmişti.

Aradan geçen yarım saatin ardından Birkan koridorda belirdi, biz de oradaydık. Hemen gelip bana sarıldığında bende sıkıca ona sarıldım. Evin'e baktığımda kıskançlıktan yerin dibine girecek gibiydi. Kuzeni belki de abisi ya da kardeşi vurulmuştu bu hâlâ kıskanmanın peşindeydi.

"Nasıl oldu bu olay?" dedi Birkan benden ayrılırken.

"Anlamadım ki birden oğlum diye bağırdı sonra salona gittim bayılmıştı." dedim. Ki öyleydi de, ne olduğunu anlamamıştım.