AŞK YENİDEN

12

Tamı tamına 3 gündür Semih beyr neden projeyi yürütme işini benden alıp Yiğit'e verdiğini soruyor ve karşılığında cevap dahi alamıyorum.Kafayı yemek üzereyim.Yahu bu adam ben istifa ettiğimde sırf bu proje için beni geri döndürmüş adam değil mi?Şimdi ne oldu da fikri değişti bir anda değişti acaba?!Söylene söylene odama girerken Melis peşimden odaya giriyor.

"Neye sinirlendin yine?" diye sorduğunda tek kaşım havada süzüyorum onu.Kendisini gören cennetlik bu aralar.Bir işler çeviriyor belli.Yakında çıkar kokusu diye ses etmiyorum.
Yine de sıkıştırmakta sakınca görmüyorum.
"Havadisler sende!"

Anında bakışlarını kaçırıyor.Tam da tahmin ettiğim gibi!

"Ne havadisi ya" derken bile kendi söylediğine inanmadığı ortada.Üstüne gitmiyorum ama.Nedense bugün hiç havamda değilim.

"Bize iki kahve söyle de içelim hazır seni yakalamışken" der demez odadan koşar adımlarla çıkıyor.Arkasından gülümseyip telefonumu elime alıyorum.Tam Arzu'yu arayacağım esnada kapı tıklatılıyor Semih bey kafasını kapıdan içeriye uzatıyor.

"Müsait misin??"

"Çalışıyorum Semih bey " diye samimiyetten uzak bir cevap veriyorum.Günlerdir beni cevapsız bırakmasına saysın!

Fakat Semih bey beni umursamadan içeri geçip karşımdaki koltuğa geçip oturuyor.

"Trip mi atıyorsun bana mı öyle geliyor?" diyor muzip bir ifadeyle.Burnumu dikip "yok ne haddime" diyorum kinayeyle.

"Bu konuyu niye bu kadar uzattığını gerçekten anlamıyorum" dediğinde benim sinirlerim hepten zıplayıveriyor.

"Asıl ben anlamıyorum günlerdir yanlış bir şey mi yaptım neden projenin sorumluluğunu benden aldınız diye düşünmekten kafayı yedim.Daha bana bir açıklama yapma gereği bile duymazken bana seni anlamıyorum diyorsunuz.Biraz empati yapar mısınız?"

Semih bey ayağa kalkıp yanıma geldiğinde öfkeyle gözlerine bakıyorum.Yüzüme dikkatle bakarken nefesimi tutmuş vaziyetteyim.

"O adama güvenmiyorum!"

Ağzım bir kaç kez aralanıp kapanıyor.Nihayet kendimi geri çekebildiğimde -ki bu benim ve akıl sağlığım için daha sağlıklı- "ahh tabii bunca zaman geçtikten sonra güvenmemeniz ne kadar doğal" diyorum alayla.Ardından "Semih bey bey dalga mı geçiyorsunuz benimle?" diyorum öfkeyle.

Allah aşkına kim bu nedenden görev değişikliği yapar?!

Ellerini saçlarının arasından geçirirken "uzatma daha fazla Ceylin" diyor sıkılı dişlerinin arasından.Kırgınca yüzüne bakıyorum. Saf gibi Semih Turhan'a inanıp  istifamı reddedip beni ikna burada kalmaya ikna ettiği için oldukça pişmanım.

Lavaboya gitmek için ayağa kalkıp  yanından geçmek üzereyken beni kolumdan yakalayıp "nereye gidiyorsun?" diye soruyor hayretle. Gözlerim yanarken ağlamamak için direniyorum. Çok sık ağlayan biri değilim ama sinirimi boşaltamadığımda lanet göz yaşları olarak dönüyor bana maalesef.

"Beni bu proje için tuttunuz şirkette  sonra da işimde çok iyi olduğuma inandırdınız ama şu an bunun tam aksini hissettiriyorsunuz. Belki de ben..istifamı geri çekmemeliydim."

Semih bey elini kolunu nereye koyacağını bilmiyor önce ardından tam önümde durup gözlerimin içine bakarak konuşmaya başlıyor.

"Ceylin ben senin işinde hala iyi olduğunu düşünüyorum. Gerçekten çok iyisin bunu kimsenin söylemesine gerek yok ama bu durum benimle ilgili."