AŞK YENİDEN

9

Endişeye mahal yok dostlar.Hala tek parçayım.Semih Turhan'da yanılmıyorsam eğer bebek yüzlü bir katil değil.Sadece beni yemek yemeye getirmiş.

Evet, yemek yemek için oldukça ilginç bir yerdeyiz fakat nihayetinde yürüyen dikteden bahsediyoruz çokta şaşırmamak gerek.

Önümdeki son köfteyi iştahla mideye indirdikten sonra bakışlarını üzerimizde hissettiğim tonton ablaya -lakabı ben taktım- içten bir şekilde gülümsüyorum.Güzel yemek yapan insanları severim.Onlar idoldür, isterlerse dünyayı bile fethedebilirler.

Bunu neden mi söylüyorum? Anlaşılacağı üzere bir Emine Beder değilim.Bu işlerden pek anlamıyorum aslında anlıyor ama uğraşmıyor olma ihtimalim de epey yüksek.İkinci porsiyonu sipariş eden Semih beyden cesaret alıp bende atılıyorum hemen.Hayatımda yediğim en güzel köfte bu sanırım.Yine de annem duymasın. Çok kırılır.

"Bende bir porsiyon daha alabilir miyim lütfen?"

Tonton abla başını sallayıp siparişlerimizi getirmek üzere mutfağa giderken Semih bey ağır çekimde bana dönüyor ve beni baştan ayağa süzüyor.

Neden beni incelediğimde anlam vermediğim Semih Turhan 'a bakıyorum.Tam da bu esnada tonton abla tabaklarımızı önümüze koyup yanımızdan ayrılıyor.

"Neden öyle bakıyorsunuz?"

"Çok doğalsın" diyor yüzündeki ciddi ifade yerini samimi bir gülümsemeye bırakırken.

Bu adamın ortası yok mu hiç? Bir yerden yere vuruyor ardından hiç beklemediğim bir anda normal konuşuyor benimle beni aptal ediyor.İşin kötüsü iyi bir şey mi diyor kötü mü asla anlamıyorum.Anlamaya çalışırken tekrar kendimi yerde buluyorum.Böyle bir paradoksta sıkışıp kaldım.

Bir süre ne diyeceğimi bilemiyor suratına aval aval bakıyorum.Nihayet toparlanabildiğimde ufak bir tebessüm etmekle yetiniyorum.
Tekrar önüme döndüğümde "boşanmışsın" diyor sesinin tınısındaki merak kendini hemen belli ediyor.

Tek kaşım havada "sizinde bir oğlunuz var ama eşiniz ortada yok" diyorum ardından ne dediğimin farkına varıp elimle ağzımı kapatıyorum.

"Sen beni mi araştırdın? "

Başımı olumsuz anlamda iki yana sallıyorum önce ardından hiç inandırıcı olmadığımın farkına varıyor 'battı balık yan gider' mottosuyla başımı olumlu anlamda sallıyorum.

Yürüyen diktenin suçlu çocuklar gibi başımı öne eğince dudağı sola doğru kıvrılıyor.

"Gururumu okşadı bu itiraf."

İnanamazca bakıyorum yüzüne.Ne diyor yahu bu adam? Ne itirafı?!

"Bakın Semih bey ben merakımın kurbanıyım sadece.Oğlunuzu görünce merak ettim" diyorum hızlı hızlı.

'Sus gerizekalı konuştukça batıyorsun' diye zihnimde bas bas bağıran iç sesime kulak veriyor ve çenemi kapatıyorum.

'Nihayet!'

Semih bey ise beni yüzündeki geniş sırıtışla izliyor bu arada.Bu adam bu aralar çok sırıtır oldu, bilmem farkında mısınız?Diyorum ortası yok bana inanmıyorsunuz.

"Semih bey yemek yemek için buraya kadar gelmemizin bir nedeni var mı acaba?" diye soruyorum ardından yaptığım gafı ört bas etmek için.

"Buraya eskiden çok yakın bir arkadaşımla sık sık gelirdik.Yurt dışından döndüğümden beri hiç uğramadım hem yemeklerini de çok özledim.Sen sevmedin mi?"

Ellerimi itiraz edercesine kaldırıyorum hemen."Hayır aksine bayıldım."

Cevabım üzerine Semih Turhan bana sıcak bir gülümseme bahşederken bende aynı şekilde karşılık veriyorum.Tonton ablanın eşi yanımıza geliyor bu esnada.