Sano Manjiro x Reader

-2-

Güneş evin pencerelerinden içeri sızarken Sora'nın odası karanlıkla bütünleşmiş gibiydi. Küçüklüğünden beri karanlığı sever ve odası evin en az güneş alan kısmında olurdu. Karanlık odada alarm sesi yankılanırken Sora gözlerini araladı. Telefonuna uzanıp alarmı kapattı ve yatakta doğruldu. 

Uykuya düşkün biriydi. Ama bir yere gidecek olduğunda ilk alarmda kalkabiliyordu. Gözlerini ovuşturarak ayaklarını yataktan sarkıttı ve terliklerini giydi. Odasında banyo olması evin en beğendiği kısmı olmuştu. Evdekilerin yüzünü görmek zorunda kalmıyordu. 

Banyoya adımlayıp duşa girdi. Soğuk su bedenini uyuştururken gülümsedi. On dakika sonunda banyodan çıktı ve okul üniformasını giydi. Aynaya yaklaşarak kendini süzdü. 

+Fena değil. 

Saçlarını kurutarak at kuyruğu yaptı. Gerekli eşyalarını çantasına doldurup en son da telefonunu alarak odadan çıktı. Tek umudu kimseye yakalanmadan okula gidebilmekti. 

Merdivenlerin başına ulaştığında duvara yaslanmış onu bekleyen Kenji'yi gördü. 

-Günaydın. Seni yeni okuluna ben bırakmak istedim. (Kenji) 

+Aman ne iyi yaptın. 

-Ne dedin anlamadım? (Kenji)

+İyi yapmışsınız diyorum. Teşekkür ederim. 

-Benimle sizli konuşmana gerek yok. Biz aileyiz. (Kenji)

+Böyle iyi.

Kenji zorlamayarak önde yürümeye başladı. Kapıdan çıkarak bir arabaya yöneldi. Şöför Kenji'yi görür görmez kapısını açtı ve binmesini bekledi. Kenji arabaya bindikten sonra diğer kapıya koşup Sora için kapıyı açtı. 

Sora'ya abartı olarak gelmişti ve gözlerini devirmesine neden olmuştu. Vakit kaybetmeden arabaya bindi. Şöförde arabaya bindiğinde araba hızla evden uzaklaşmıştı. 

-Seni iyi bir sınıfa aldırttım. Sınıf ortalaması gayet iyi. Geri kaldığın yerler varsa öğretmenlerin ve arkadaşların yardım edecektir. (Kenji)

+Bu kadarına gerek yoktu. 

-Annen benim için çok değerli. Sen de onun için değerlisin. Bu yüzden seni de mutlu etmek istiyorum. (Kenji)

+Teşekkürler. 

'Değerli mi?' diye düşündü. 'Ben annemin gözünde değer sahibi miyim yani?' bu Sora'ya komik gelmişti. 

Okula geldiklerini arabanın durmasından anlamıştı. 

-Bunu al. (Kenji)

Sora anlamayarak Kenji'ye döndü. 

-Limitsiz. İstediğin gibi kullanabilirsin. (Kenji) 

+Buna gerek yok. Param var. 

-Lütfen al. 

Sora istemeyerek kredi kartını elinden aldı ve veda ederek arabadan indi. 

-Müdür seni bekliyor onun yanına uğra sana yardımcı olacak. (Kenji)

Sora başıyla onaylayıp büyük bahçede yürümeye başladı. Üzerinde hissettiği bakışlar rahatsız olmasına neden oluyordu. 

Hızlı adımlarda okula girip müdürün odasını aramaya başladı. 

-Duydun mu okul sahibinin üvey kızı varmış! (okuldan bir kız) 

-Öyle yakışıklı bir adam neden çocuklu bir kadınla evlenmiş ki? (kızın arkadaşı) 

-Kadın büyü falan yapmıştır belki. (okuldan bir kız) 

Konuşmalar midesini bulandırırken müdürün odasını sonunda bulmuştu. Kapıyı tıklatarak içeri girdi. Müdür Sora'yı görür görmez ayağa kalktı. 

-Hoşgeldiniz Sora Hanım. (müdür) 

Sora'ya sahibin üvey kızı olduğu için ayrıcalıklı bir şekilde yaklaşıyordu. Böyle  davranışlardan nefret ederdi. 

+Bana ayrıcalıklı davranmanıza gerek yok. 

-Kenji Bey'in kesin emri bu yönde. (müdür) 

Sora müdüre 'ciddi misin sen?' der gibi baktı. 

+Sınıfımı öğrenebilir miyim?

Müdür telaşla Sora'nın yanına geldi. 

-Size sınıfınıza kadar eşlik edeyim. (müdür) 

Sora sinirle derin bir nefes aldı ve kafasıyla onayladı. Müdür çıkması için kapıyı açtı ve Sora çıktıktan sonra arkasından çıktı. Merdivenlere yönelerek 2 kat çıktılar. 

Uzun koridorda yürüyerek bir sınıfın önünde durdu. Kapıyı çalarak açtı ve içeriye girdi. Ders çoktan başlamıştı. Sınıftaki herkesin bakışları kapıya yönelirken Sora'da müdürün arkasından sınıfa girdi. 

Sınıf dikkatli bir şekilde Sora'ya bakıyordu. 

-Sora yeni öğrencimiz ve sizinle aynı sınıfta eğitim görecek. Ona yardımcı olacağınızdan ve dışlamayacağınızdan eminim. (müdür) 

Müdür Sora'yı boş sıraya yönlendirerek oturmasını söyledi. 

-Bir şey olursa direkt bana gelin Sora Hanım. (müdür) 

Sora Hanım denmesine sinir olmuştu. Müdürü onaylayarak çantasından gerekli eşyaları çıkardı. Bütün sınıf şimdiden fısıldaşmaya başlamıştı. 

-Kader bizi sürekli bir araya getiriyor. (sınıftan biri) 

***