When The Flowers Bloom (Girls Love)

Unang Kabanata

Amorie's POV

"Sa tingin mo chrysantemum, gaano nga ba katagal bago mahulog ang loob ng isang tao? Does it take just a week? A month? or does it even take a year?" I asked as I placed the flower I'm holding in a transparent vase, on the top of my table.

"Hayyy you're looking so gorgeous as always Chrysanthemum" nabibighaning saad ko pa habang dinadagdagan ko ng konting tubig ang laman ng vase.

Chrysanthemum often signifies death to other cultures and countries, but not for me, sa lahat ng klase ng bulaklak dito sa mundo, ito ang pinakapaborito ko,though I can't really remember the very reason why it became my favorite, weird ba?

From my perspective, I find chrysanthemum as a flower of mystery, as it symbolizes so many things, including death but also rebirth, sorrow and yet it also symbolizes deep love and passion.

Though, the meaning and symbols varies depending on the color, but again, for me, it really depends on the person to see the hidden beauty of the flower.

And for today,abala ako ngayon dito sa shop, busy sa pag aayos ng mga paninda kong bulaklak na namumukod tangi ang ganda at walang katumbas ang halimuyak.

And no hindi ako nababaliw kung yun ang iniisip niyo dahil sa kinakausap ko ang mga flowers na paninda ko, sadyang mahilig lang ako sa mga bulaklak kaya kung ituring ko na sila ay parang mga alaga ko, na may sariling emosyon at may sariling buhay.

I have this feeling kasi na nasisiyahan sila kapag kinakausap ko sila, and alam niyo din ba yung feeling na ang gaan gaan sa pakiramdam na makipag usap sa mga bulaklak? It gives me this unexplainable kind of satisfaction, hindi niyo alam? Okay nevermind, sa akin nalang ang pakiramdam na yun kung ganun.

Humarap kaagad ako sa may pintuan ng marinig ko ang pagtunog ng shopkeeper's bell, senyales na may pumasok na customer dito sa hindi kalakihang shop ko, kahit maliit lang siya masasabi ko naman na sapat na ito para maging tahanan ng mga bulaklak na galing pa sa malalayong probinsya.

"Welcome to Bella Amore Blossoms, how can I help you today ma'am?" bungad ko sa may katandahang babae na kakapasok lang, hmm let me guess bibili na naman siya ng bouquet of blue carnations para sa anak niya na kasalukuyang nakaconfine sa hospital.

"Isang bouquet of blue carnations please" see? pang limang beses na niya kasi to, at dahil self proclaimed na magaling tayo, natatandaan ko lahat ng mga bumibili sakin, especially yung mga nagkekwento kung para saan at para kanino yung bulaklak. I'm that kind of person kasi na pinapahalagahan lahat ng mga importanteng detalye para makapag establish ako ng magandang relasyon and connection sa mga customer ko, and para na rin maretain ko yung loyalty nila, that is how a business works after all.

"Kamusta na si Lei ma'am?" tanong ko sakanya habang inaayos yung order niya, yup tanda ko rin ang pangalan ng anak niya, ganun talaga tayo kagaling,every details na naikwento niya nakalista na sa utak natin.

"I already told you iha, just call me tita nalang, and okay na si Lei iha, I think madidischarge na siya bukas according to her doctor" napangiti ako sa pagka down to earth niya, isa na rin sigurong rason yun kaya siya naging successful sa buhay, hindi halata sa itsura niya pero isa siya sa mga mayayaman na tao dito sa pilipinas, at kung tatanungin niyo ulit ako kung bakit ko yun alam, aba marunong naman akong magbasa ng magazine noh. And one more reason kung bakit ako napangiti ay ang tuluyan ng pag galing ng anak niya.