Lydia ile ayrıldıktan sonra arabama gittim. Lydia hala beni hatırlamıyor ya da öyle davranıyordu. Lydia ile ilgili aklıma en son silik bir anı belki de bir rüya geliyordu. Kanlar içinde olduğum ve acı çektiğimi hissediyordum ama anı burda bitiyordu. Ne anlama geldiğini bilmiyorum.
Lydia'nın anlatımı:
Eve geldiğimde bugün Eddie ile yaşadıklarımız düşündüm. O tuvalette ona ağlama sebebimi neden söylediğimi, ona nasıl bir anda güvendiğimi... Sanki önceden tanışıyormuş gibiydik ama bu imkansız.
Akşam yemeğinden sonra günün yorgunluğundan uyuya kaldım.
Ertesi sabah Dustin beni uyandırmadan uyanmıştım.
Annemi uyandırmadan kendime mısır gevreği hazırlamaya çalışıyordum ve o sırada Dustin de geldi.
"Erkencisin"
"Evet dün erken uyudum bana ordan sütü uzatır mısın"
Kendime ve Dustin'e mısır gevreği hazırladıktan sonra hazırlanmak için odama gittim üzerime bunları geçirdikten sonra hazırdım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Bunları düşünebilirsiniz ya da istediğiniz başka bir şey)
"Dustin hazır mısın"
"Evet hadi çıkalım"
Kapının önünde Dustin'i beklerken Suzie ile konuştuğunu duydum keşke bize yakın otursalardı o zaman çok daha güzel olurdu.
Dustin geldiğinde anneme okula gittiğimizi belirten bir not yazdım.
"Hadi Dusty kaç saattir seni bekliyorum".
"İşte şimdi ödeşmiş olduk"
Zaman atlaması~
Okulun 4. dersindeydik ve canım çok sıkılmaya başlamıştı. Ders coğrafyaydı ve aşırı sıkıcıydı.
Zil çaldığında hemen sınıftan çıkmak için hareket ettim ama Robin beni durdu
"Hey Lids senden ufacık minicik bir şey rica edebilir miyim"
"Dinliyorum"
"Bugün çok acil bir işim çıktı annemle ilgili Family Video'daki yerime sadece 2 saatliğine bakar mısın zaten Steve ile çalışacaksın ve zaten bugün 12. Sınıflar için okul erken bitiyor biliyorsundur üniversite seçimi için okulun yapacağı şeyler yüzünden."
Robin gözlerini dikmiş umutlu bir şekilde bana bakıyordu onu kıramazdım
