İstenmeyen Üye 3 || MYG

Final

Aglamicam

~

"Ahağ gitti çocukcağız!" elimi bacaklarıma vurdum ve aşağı indim. Doğru tahmindi.

Yoongi, ona kafa atmıştı. Tüh çok üzüldüm.

"Yoon-ah!"

Böyle seslendiğim an durmuş ve bana bakmıştı. Gözlerinde ki o sevgiyi, burada sadece ben görebiliyordum.

"Sakin ol"

Yoongi başını, salladı.

BİRİ ONA SÖYLEYEBİLİR Mİ ACABA? ŞUAN BİR KEDİDEN FARKININ OLMADIĞINI.

Zor bir şekilde gülümseyip, bana aşık olan çocukla ilgilenen kameramanlara baktım.

"Aman çok bir şey olmuş sanki! Tamam belki gözü morarır ama, ölmez yani"

Yoongi gururla gülmüş ve yanıma gelip, elimi tutmuştu. Mutfağa doğru beni sürüklerken ben arkamı döndüm ve onlara orta parmak çektim.

Pişmanmıyım?

Tabi ki de hayır.

"Ee Yoongi. Kolam nerede?"

Hatırlarmış gibi ağzını açtığında, ona güldüm. Gerçekten tatlı gözüküyor.

10 ay sonra..

"Sözleşme bitti.." şaka gibiydi. Ben, bir yıl nasıl geçecek diye düşünürken çoktan geçip gitmişti de fark etmemişim.

Şirkete doğru gidiyorduk. Yoongi ile.

Elimi tuttuğunda ona gülümsedim. Sevgili olduğumuzdan beri bana hep iyi davranmıştı. Beraber boks maçlarına gitmiştik, randevulara çıkmıştık.

Biz, iyiydik.

Yoongi "Seninle aynı yerde yaşamaya alışmıştım ben. Napıcam şimdi?"

Yoongi öyle deyince güldüm ona. Sonsuza kadar gitmiyordum ya. Ayrıca artık anti bile değildim. Görüşebilirdik.

"Bilmem, napıcaksın? Anca kendini düşün zaten. Ben napıcam?"

O da güldü.

Şirkete vardık. Artık sözleşme bitmişti. O program da bitmişti. Bir imza attığımda ise, tamamen bitecekti.

Tombik adamın odasına girdik.

"Naber lan tontiş"

Yoongi susmam için arkadan, elini belime doladığında "ne var be? Yalan mı?"

Haberi yoktu tabi, onunda bana domuz diye hitap ettiğinden. Pd'm ile aramızda komik bir konuşma geçmiş, ardından sürekli birbirimize değişik hitaplarda bulunurdum.

Pd'm "Domuzcuk, otur şöyle"

Yoongi ağzını açıp bize baktı.

Bende hemen oturdum ve ayağımı üst üste attım. Yoongi büyük ihtimalle neden böyle saygısız olduğumu düşünüyordu.

Ben herkese böyleydim.

Pd'm "Al şu kağıdı, ve artık bitir"

"Sonunda" dediğimde Yoongi kaşlarını çattı ve bana baktı. Yalan değil. Ben bir kadındım ve sürekli yedi erkeğin yanında kalmıştım bu bir yıl boyunca.

Sıkılmıştım.

İmzayı attım ve kağıdı ona tekrardan uzattım. Gülümseyerek ayağa kalktım.

Pd'm "Yurttan artık toparlanabilirsin"

"İndan önce kendime bir ev tutmam, ve iş bulmam gerekiyor"

Pd'm "Nasıl işine geliyorsa, öyle davran domuzcuk"

"Aman be dombili sen olmasan naparım"

••

1 ay sonra

Kendi evime taşınmış, bir işe girmiş, her şey normale dönmüştü.

"Efendim?"

Yoongi "Akşam yemeğe çıkalım mı?"

"Hm.. neden olmasın"

..

Böylelikle, kendimi Yoongi ile akşam yemeğinde bulmuştum. İkimiz beraber yemek yerken, fanların Yoongi için kapıda olduklarını söyleyince yemek yarıda kalmıştı.

Yoongi elimi tuttu ve arka kapıya sürükledi.

Yoongi "Biraz adrenalin ister misin?"

"Oha evet!"

Kapının hemen önünde ki motora yaklaştı. Ve bindi. Bana arkasına binmemi işaret edince gülümseyerek bindim.

Tam o sırada elinde kaskı ile biri göründü.

Bu yüz tanıdıktı.

Ahyi "Oppa.. oha motoruma biniyor! Oppam motoruma biniyor! Agagagaga.." diye çığlık atarken, sonlara doğru sesi kısılmış ve yere yığılmıştı.

Bu kız, bana bıçak çekecek olan kızdı. O an Yoongi gelip elimi tutup kaçırmasaydı, olacakları ben düşünemiyorum.

"Obaa! Yoongi çabuk!"

Motoru çalıştırdı. Ben onun beline, kollarımı doladım ve başımı onun sırtına yasladım. Ardından, Kore'yi turlamaya başladık.

Bizim ilişkimiz, hep böyle devam etti.

Yıllar sonra, evlendiğimizde.. çocuk sahibi olduğumuzda.. işleri bırakıp emekli olduğumuzda.. ve yaşlandığımız da bile, biz hep adrenalin ve eğlence peşindeydik.

Biz, buyduk. Her zaman eğlenceye odaklıydık. Yaşlanıp, ölene kadar birbirimizden ayrılmayacağımıza söz verdik.

Sözümüzü tuttuk.

~~

Bitti..

Ağlamalımıyım?

Tamam, belki eğlence olsun diye yazıyordum ama yine de üzülüyorum