yeni bölüm biraz geç geldi özür dilerim artık daha sık bölüm yayınlayacağım.
multimedya: Deniz(2)
Hani insanın hayatında bazı anlar vardır.
Etraftaki her şey anlamsızlaşır, dünyayı bir sis perdesinin ardından izlemek gibidir bu.
benim için de o an ne mezarlık vardı
ne etraftaki çam ağaçları
ne de saçlarıma düşen bir iki yağmur damlası...
Sadece abim vardı.
Bir iki adım daha atarak iyice yaklaştım.
Ne diyeceğimi bile bilmiyordum ki.
Mezarın başına doğru eğildim, mezar tasındaki harfleri iki parmağımla okşayıp
"merhaba baba, ben geldim. Abim de burada,
sonunda onu buldum,
senin sayende.
seni çok özledim" dedim.
Abim şaşkın bakışlarla beni izliyordu.
Gözlerimdeki bir damla inatçı yaşı silerek abime döndüm
"ben Nehir
abiciğim, kardeşin" dedim.
Abim yoğun bakışlarını gözlerime dikip
"sen..dün hayatını kurtardığım kız benim kardeşim miymiş?" dedi
Kafamı salladım.
Abim kollarını iki yana açıp
"gel buraya ufaklık" deyip bana sıkıca sarıldı, ben de ona.
Onu o kadar çok özlemiştim ki eve gidene kadar sohbet etmiştik.
Eve geldiğimizde "evimiz.Hatırladın mı?" dedim
Abim gülümseyerek
"nasıl unuturum ki.Bu ev bizim herseyimiz, hayatımızın en güzel ve en kötü günlerini burada yaşadık" dedi.
Ve devam etti "ama dün seni buraya bırakmamıştım"
"şey dün şoktaydım ve seni tanımadığım için evimi öğrenmeni istememiştim"
Abim gülümsedi ve
"sorun yok ufaklık evimize gidelim" dedi.
"abiciğim biz kaybolduktan sonra nasıl yaşadın anlatır mısın?" dedim
Elimdeki kahve bardağını abime uzatarak.
Abim kahvesinden bir yudum aldı ve
"birkaç gün mahalleye geldim sürekli seni aradım ama bulamadım. Sonra ailemizin yakın ahbapları bana yardım edip burs falan ayarladılar bende rahat bir şekilde okudum"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Umuttu Gelecek
RomanceBir insan ne ister? Sevmek, sevilmek ve güvenmek ister.Onun tek isteği ise abisini bulmaktı.Çocukluğunu yaşadığı o eve bunun için dönmüştü Nehir. Abisini ararken 12 yıldır dillenmeyen bu hikayenin sayfalarını da aralayacağını bilmiyordu. Ve gizemli...
