"Peter Benjamin Parker. 14 yaşında. Biyolojik annesi Mary Parker, babası Tony Stark. En yakın arkadaşları Ned Leeds ve Michelle Jones. Bir cafede garsonluk yapıyor ve şuan konumunuzun yakınlarında olan bir lisede okuyor..."
Tony arabayı çalıştırırken yapay zekasına devam etmesini söyledi.
"7 ay önce annesi ve üvey babasının yaşadığı evden ayrıldı. Queens'te, 181. sokakta bir dairesi var ve bir aydır orada tek başına yaşıyor. 6 ay boyunca barmenlik yapmış ama oradan ayrılmış."
Tony'nin dudakları aralandı. Jarvis bazen kendini aşıyordu. 14 yaşında bir çocuğa kim bir barda iş vermişti? Mary buna neden müdahale etmemişti? Çocuk 6 ay boyunca o ortamda nasıl dayanmıştı?
Geceleri barmenlik yapıp nasıl derslerinde bu kadar iyi olabiliyordu?
**********
Üç hafta geçmişti. Parker okuldan çıkarken geçen gün girdiği sınavı düşündü. Stark stajı için olan sınava isteksizce katıldı ve gerçekten kolay geçmişti.
Sokakta yürürken kendisini takip eden aracı gördü. Duraksayıp olacakları bekledi. Araba yanında durdu, filmli camları açılırken Peter yanında taşıdığı spreyi cama doğru doğrulttu.
Tony şoför koltuğunda ellerini kaldırdı. "Sakin ol şampiyon."
Parker gözlerini devirdi. Stark onun bu hareketine yorum yapma gereği duydu.
"Saygısız bir çocuksun."
"Saygı duymam gereken biri değilsin."
Tony onun bu sözünü duymamış gibi yaptı. Arabayı tekrar çalıştırırken yanındaki koltuğu gösterdi.
"Yanıma atla, sınavı birincilikle tamamlamışsın."
Peter bunu bekliyordu. Çünkü sınav cidden kolay gelmişti. İtiraz etmeden kapıyı açıp içeri geçti. Stark arabayı çalıştırdı.
"Stajım senden uzakta olsa olmaz mı?"
"Birinci olan öğrenci benim kişisel stajyerim olur. Kuralı bozarsam dikkat çekeriz Parker."
Peter dişlerinin arasından konuştu.
"Bana Parker deme!"
"Neden, annesi ile kavgalı olan minik bir ergen misin?" Peter sustu. Tony üstüne gitti.
"Yoksa Stark mı olmak isterdin?"
"Kes şunu!"
Bağırmıştı. Stark da konuyu değiştirdi.
"Trafik falan derken yol bir saati bulur."
Peter bunu duyunca okulda onlara verilen ödevlerden birini çıkardı. Stark ona alaycıl bir bakışla baktı. Arabada o kadar uzun bir matematik ödevini yapmayı mı deneyecekti?
Ama beş dakika sonra tekrar baktığında çocuk ödevi bitirmiş görünüyordu. Tony şaşırmamayı denedi. Ama aklına kendi öğrencilik yılları geldi.
"Benim gibisin Parker ve bu çok sinir bozucu."
"Bana Parker deme!"
Stark cevap vermedi. Düşündü... Babalar oğullarına benzerdi. Ama bu çocukla birlikte geçirdikleri zamanlar toplamı en fazla 5 saat falandı. Bilim bazı şeyleri açıklayamazdı.
"Pepper senin varlığını zaten biliyordu, geleceğini duyunca da sıcak karşıladı. Ona karşı yanlış bir tavrını görmek istemiyorum. Avengers ile de bol bol karşılaşacaksın ama onlar hiçbir şey bilmiyor."
Aslında biliyorlardı. Ama Tony söylemek istemedi bunu çocuğa. Zaten aslında anlatmayacaktı, Wanda onun aklını okuyunca mecbur kalmıştı.
Pepper gerçekten Peter hakkında hiç önyargı beslemiyordu. Çok anlayışlı bir kadındı. İyi anlaşacaklar gibi görünüyordu.
Kuleye vardıklarında direkt ortak salona geçtiler. Peter çocukluk kahramanı Kaptan Amerika'yı görünce anlık bir şok geçirdi. Herkes onun bu haline gülerken, Tony nedensizce rahatsız olmuştu.
"Size bir gün Kaptan Amerika kartlarımı imzalatabilir miyim?"
"İstediğin zaman Pete."
Evet, ismini onlarda böyle telaffuz etmeye başlamıştı. Bir anda çenesinin altından gelen bir yumruk hissetti. Hamleyi yapanın kim olduğuna bile bakmadan kolunu tutup yere devirdi o kişiyi.
Dizini o kişinin karnına yerleştirdiğinde Natasha ile göz göze geldi. Herkes Peter'in bu hamlelerine karşı şok olmuştu. Clint bağırdı.
"Hoş geldin merasimini 14 yaşında bir çocuğa da yapmak zorunda değilsin Nat!"
Thor hala yerde olan Rus arkadaşına bakıp güldü.
"Midgardlı çocuk iyi dövüşüyor gibi."
Tony, çocuğun arkadaşları ile bu kadar samimi olmasını beklemezdi. Ama çocuğun Steve hayranlığına karşı nedensizce bi rahatsızlık hissetmişti. Tam o anda Steve konuştu.
"Sağlam çocukmuşsun. Neredensin?"
"Queens, efendim."
"Brooklyn, memnun oldum."
Peter saate bakarken Tony sonunda konuştu. "Çocuk, alt katta beni bekle. Staj işinin detaylarını konuşacağız."
"Tamamdır Bay Stark, hepimizle tanıştığıma memnun oldum tekrardan!"
Aşağı indiğinde Natasha koltuğa yerleşirken konuştu.
"Kendi oğlun sana bay diyor! Ama iyi dövüşüyormuş."
Stark omuz silkti. O anda koltuğun en köşesinde dakikalardır konuşmayan Wanda'yı gördü. Bakışları boştu. Steve sorma ihtiyacı hissetti.
"Wanda, onun zihnine girdin mi? Nereden öğrenmiş dövüşmeyi?"
Wanda ise ayağa kalktı, Tony'nin yüzüne bile bakmadan konuştu.
"Pisliksin Stark."
Odadan çıktı.
***********
İLHAM PERİLERİMİ VENOM YEDİ.
10 bölümlük falan hikaye zaten halledicem tamam.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
like me, irondad/spiderson
Fanfiction"Benim gibisin Parker ve bu çok sinir bozucu." Peter, babasından nefret ederken fark etmeden ona benzemeye başlamıştı. Nefret ettiği adama dönüşüyor olması onu daha çok öfkelendirirken, yıllar sonra karşısına çıkan Tony Stark işini daha da zorlaştı...