Peter, şok içinde -beş dakikadır inanmak için tekrar tekrar yaptığı gibi - tavana zıpladı. Yine yapışmıştı. İki gün önce sabah uyandığında fiziğinin geliştiğini görmesi de ayrı bir olaydı.
Tasarladığı amatör kostümü giydi. Dün gece gizli gizli laboratuvar da takılmış, örümcek sıvısını da halletmişti.
Babasına söylemeli miydi? Bekleyebilirdi. Şuan süper kahraman gizliliği içini bozmamalıydı.
Tony'nin kapıyı açması ile kostümü son anda çantasına sıkıştırmayı başardı. Stark, oğlunun bu ani hareketini fark etse de üstelemedi.
"Happy seni bekliyor."
Parker başını salladı, süper kahramanlarında okul gibi sorumlulukları vardı.
*******
Okul çıkışı Happy'nin bir işi çıktığından ve Tony Peter'i başkasına emanet etmek istemediğinden yürüyerek dönüyorlardı.
Çığlık atan Ned'i susturmaya çalışırken MJ kahkaha atıyordu. Tony'den sakladığı şeyi en yakın arkadaşlarına anında söylemesi ironikti. Ama onlardan sır saklamaya alışık değildi.
"Stark'a söylemeyecek misin?"
Michelle'in sorusu onu düşündürdü. Neden çekiniyordu ki? Bilmiyordu. Ki onun kendi başına öğrenmesi de geç olmazdı.
Ned, parmağı ile bir yeri işaret edince hepsi oraya baktı. Soygun vakası.
"Marifetlerini göster Örümcek Çocuk."
Peter çantasından kostümünü çıkarıp giyinmek için kimsenin olmadığı bir yer ararken bağırdı.
"Örümcek Adam!"
Elinden geldiğince ağ sıvıları ile oradan oraya atlamayacaktı. Tam deneyememişti ve korkuyordu. Ya bir anda düşerse?
Tekme açarak içeri girdiğinde bağırdı.
"Mahallenin dost canlısı, suçlu düşmanı örümceği geldi!"
Her şey bir anda oldu. Heyecandan titrese de çaktırmadığını düşünüyordu. Soyguncuları ağ ile duvara yapıştırışı, sonra polis gelince sıvışması...
Ama artık bir bıçak yarası vardı. Normalden daha az acı hissettiğini fark etti. Örümcek olmanın yararı olarak yorumladı...
Arka sokağa geçtiğinde arkadaşları belli ki onu orada bekliyordu. Daha doğrusu sadece MJ vardı. Ned neredeydi?
Peter bıçak yarasının sızlaması ile kendini kaldırıma bıraktı. Kostümünün yüzünü gizleyen kısmını çıkardı. Mj yanına eğildi, yırtılmış kostümden görünen yaraya baktı.
"Yaralanacağını tahmin ettim. Ned eczaneye gitti."
Parker başını salladı. Michelle çantasından çıkardığı peçeteyi su şişesi ile ıslattı. Yaralı çocuk hafifçe tıslarken arkadaşı ise sakince yarayı temizliyordu.
En sonunda Peter oturur pozisyona geldi. Karşısındaki kıza minnetle baktı. MJ gülümsedi.
"Ned bandaj getirir birazdan, daha rahat olursun."
Parker elini onun yanağına götürüp hafifçe okşadı. Sonunda dudaklarına utangaç bir öpücük bıraktı. Kısa bir süre boyunca birbirlerine çekingen bakışlar attılar. En sonunda dudakları yine birleşti.
Ani bir öksürükle ayrıldılar. Peter bağırdı.
"Tony?!"
Stark ikiliye sırıtarak baktı. Michelle bakışlarını kaçırdı. Tony ise oğlunu inceledi.
"Neden eve geciktin? O kadar endişelendim ki telefonunu hackleyip konumunu buldum evlat!"
Gözlüklerini düzeltip devam etti.
"Üstündeki o şey de ne ve neden yırtık? Ayrıca bana ne zaman 'baba' diye hitap etmeyi düşünüyorsun?"
Parker omuz silkti. Nasıl açıklayabilirdi ki? Tam o anda işleri iyice batırır gibi Ned geldi.
"Kanka, yaşıyorsun değil mi? Çok şükür! Bandaj ve pamuk getirdim."
Tony o anda kostümün yırtık kısmına dikkatli baktı ve yarayı gördü. Peter dudağını ısırdı. Kıyamet kopacaksa bu gün kopabilirdi. Babasının azabından daha kötü olamazdı sonuçta.
********
Stark ellerini saçlarına attı. Avengers ortak salonunun ortasında dönüp dönüp söyleniyordu.
"Yaranı fark ettiğimde ne kadar korktuğumu biliyor musun sen?"
Steve net sesi ile olaya müdahale etme gereği duydu.
"Tony, abartmıyor musun?"
Sinirli adam kaşlarını çattı.
"Sen hiç oğlunu kaldırım köşesinde yaralı buldun mu?"
Peter sonunda babasına cevap verdi.
"Üç gündür babamsın."
"Konuyu değiştirme örümcek çocuk!"
Herkes bu diyaloğa gülmemek için kendini sıktı. Loki sonunda elindeki hançeri sallarken şeytanca konuştu.
"Abartmayın. Küçük örümceğimizi bıçaklayanı bulup onu hançerimle doğrayıp okyanusa atarım. Olur biter."
Herkes ona dehşetle baktı. Tony bıkkınlıkla konuştu.
"Ben anlamıyorum ki, nedir bu süperkahraman olma merakı? Çocukların beslenme çantalarında neden ben varım mesela? Captan Amerika çantaları da gördüm, herkes ölümden dönmeye neden bu kadar meraklı?"
Peter omuz silkti.
"Benim çantamda hawkeye vardı."
Tam o an kendisine sarılan iki kol hissetti. Natasha şaşkınlıkla arkadaşına sordu.
"Clint, sen ağlıyor musun?"
"Turşular aşkına! Bu çocuk bir mucize."
Stark sakinleşmek için kendi alnına masaj yapmaya başlamıştı bile. Tekrar şikayete başladı.
"Oğlumun muhtemelen ilk öpücüğüne şahit olmuşum, gururlu bir baba olarak saatlerce dalga geçecektim. Bu an mahvoldu? Örümcek adam ne ya? 15 yaşına girdin daha geçen!"
Peter mızıkçı bir çocuk gibi arkasını döndü.
"Ben odama gidiyorum!"
"Peki evlat, camdan örümcek ağları ile çıkarsan Jarvis bana haber verir."
**********
SON KISMI YAZARKEN ÇOK EĞLENDİM ŞAKA MI AKDHDHĞSIDUDPAAŞKSDJAŞSJ
Mj ve Peterin basılması... Anı mahvettim biliyorum.
Tony endişesinde haklı mı peki?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
like me, irondad/spiderson
Fanfiction"Benim gibisin Parker ve bu çok sinir bozucu." Peter, babasından nefret ederken fark etmeden ona benzemeye başlamıştı. Nefret ettiği adama dönüşüyor olması onu daha çok öfkelendirirken, yıllar sonra karşısına çıkan Tony Stark işini daha da zorlaştı...
