කිසිදු කතා බහක් නොවූ ගමනාන්තයක නිහඩ බව බිදුනේ යුන්ගි අතිනි....
"අහන්න මොකුත් නැද්ද...?"
කවුලුවට හිස තබා සිටි යුවි පියවි සිහියට එළැඹියද යුන්ගිගෙ පැනය මදක්වත් නොඇසුණි....මන්ද හිත වෙනතකය....
"ඕහ්...මොකක්ද ඇහුවෙ යුන්ගිස්සි...?"
"ඇහුවෙ මගෙන් අහන්න මොකුත් නැද්ද කියලා..."
"මොනවා ගැනද...?"
"මං අහන්නේ මොකක් ගැනද කියලා ඔයාට තේරෙන්නෙම නැද්ද යුවී...?"
"තේරෙනවා...ඒත් ඇයි මං ඔයාගෙන් ඒ ගැන අහන්න ඕනේ...අන්න ඒකයි මට තේරෙන්නැත්තේ...?"
"ඔයා හරි අමුතුයි යුවී..."
"ඇයි එහෙම කියන්නේ...?"
"වෙන කෙනෙක්නම් මගෙන් අහනවා ඒ කවුද කියලා...,ඇයි ඒ සොහොන බලන්න එයාවත් එක්කගෙන ගියේ කියලා...ඒත් ඔයා.....ඔයා ඒ කිසිම දෙයක් අහන්නැතුව මගෙන් අහනවා ඇයි ඔයා ඒ ගැන මගෙන් අහන්න ඕනේ.. කියලා..."
"ඉතිං..?"
"ඔයාට කුතුහලයක් නැද්ද ඒ ගැන"
"තියෙනවා.."
"ඇයි එහෙනම් අහන්නේ නැත්තේ...?"
"මට කුතුහලය තියෙන්නේ ඒ සොහොන අයිති කෙනා ගැනවත්...ඇයි මාව ඔයා එතනට එක්කගෙන ගියේ කියන එක ගැනවත් නෙවේ..."
"එහෙනම්....?"
"ඔයා ගැන...ඒ ඔයා ගැන යුන්ගිස්සි🥺
"ඇයි මං....?"
"මං හුග කාලෙක ඉදන් උත්සාහ කරනවා ඔයාව කියවන්න....ඒත් ....ඒත් මට තාම ඒක කර ගන්න බැරි වුණා...🥺"
"ඇයි ඒ...?"
"මාත් හරියටම දන්නෑ...ඒත් ඔයා හරියට පෙරවදනක්වත්,පසුවදනක්වත්,පටුනක්වත් නැති පොතක් වගේ....හැබැයි ඒ පොතේ හරි මැද පිටුව විතරක් අකුරුවලින් පුරවලා..මම පොත කොහොම පෙරලලා කතාව කියවන්න හැදුවත් මාව නතර වෙන්නේ ඒ මැද පිටුව ළග විතරයි...මොකද තේරුමක් නැතත් මම දන්නේ ඒ පිටුවේ ලියලා තියෙන අකුරු ටික විතරයි....ඉතිං මං කොහොමද "යුන්ගි" කියන ඒ ඇරඹුමක්වත් අවසානයක්වත් නැති ඒ පොත කියවන්නේ...?කොහොමද මම ඒක තේරුම් ගන්නේ...?හැබැයි මං හිතනවා ඒ අකුරු ටික මට තේරේවි ඒ පොතේ අනිත් හිස් පිටුත් අකුරුවලින්ම පිරෙව්වනම්...🥺අන්න එදාට මට ඒ සොහොන ගැන කුතුහලයක් ඒවී...මොකද මම ඒ වෙද්දි යුන්ගිව කියවලා නිසා..🥺"
YOU ARE READING
"Don't hate me plz"හැගීමක්වත් නොදන්න බැදීමක හමුව🤍
Romanceලතැවුලින් ගෙවූ දිවියක හීන පමණක් අතැතිව පැමිණි දුර මෙපමණ වාසනාවක්දෝ මා ලදුව..🍁 අහඹුවකි අපෙ හමුව හුරු මුත් ආගන්තුකය කිමද හේතුව මෙතරම් වෛර කරන්නට මා හට..💔 අහස උසට පොදි බැන්ද හීන මාලිග එකෙනක බිදෙයිදෝ සැකයෙන්ම නුබේ හිත නිවෙනතුරු මා හිදින්නද දෑස්වත් නො...
