Chase Of Love ( TKS #1 - Completed )

Chapter 15

Sumunod rin akong lumabas sa Cafeteria at hinanap agad ng mga mata ko si Zachary. Nakita ko ito sa dikalayuan naglalakad. Pumasok ito sa building namin. Nagmamadali akong lumakad at sinundan siya. Sinusundan ko lang ito kung saan siya patungo. Umaakyat kami ng hagdan, nasa likuran niya ako sumusunod ng hindi niya nalalaman.

Hanggang sa pumasok ito sa isang pintoan. Sumunod rin ako at binuksan ang pintoan ng rooftop at pumasok. Agad na tumama ang hangin sa mukha ko at nilipad ang maikli kong buhok. I saw him standing while grabbing his hair. Narinig ko ang paulit ulit na mura niya.

I crossed my arms and stared at him like his already crazy. Umayos ako ng tayo ng haharap na ito sa akin. Nagulat ito ng makita akong nakatayo sa likuran niya. Nagtama ang mga mata namin. He's green eyes is staring at me emotionless. Nakipag laban ako ng titig sakanya at hindi nagpatinag. Sa huli, ay si Zachary na ang umiwas.

"What are you doing here?" his voice is cold. Nakatayo ito sa harapan ko at ang dalawang kamay ay nasa bulsa na.

"I followed you." I lazily said.

"Why?" He asked and looked at me.

"Why did you do that with Karina?" I asked him. Napalunok pa ako dahil may bumabara sa lalamunan ko. Hinanda ko na rin ang sarili ko dahil alam kong masasaktan na naman ako. Alam ko na ang magiging sagot nito, pero gusto ko parin marinig mismo sa bibig niya.

"Because I love her and I want her to bear my child." Walang pag dadalawang isip na sagot niya at biglang lumamig ang tingin sa akin.

I feel a pang on my chest. I already expect his answer. I feel like a lot of knives stab my chest.

"Then why did you do it with me? Do you like me?" I asked him again. Kahit na ikakamatay ng puso ko ang isasagot nito.

"You're my wife, that's why. And I don't like nor love you." Sabi nito na ikinadurog ng puso ko.

Namuo ang luha sa gilid ng mga mata ko. Umukit ang sakit sa mukha ko at alam kong kitang kita niya yun. Pero hindi parin nagbabago ang tingin niya sa akin, blanko parin itong nakatingin.

"How can you do this to us Zachary?..." Nanghina ako at napayuko dahil sa luhang pumatak sa mga mata ko."Paano mo nagawang ipagsabay kami, pagkatapos mo sakanya ay sa akin naman." Nasasaktang sabi ko.

"Karina is my girlfriend Kaedy! And I just give want you want!" Sigaw niya."Matagal mo nang gustong gawin yun sa akin diba? inakit mo pa nga ako diba? What a flirt."Nang iinsultong dagdag niya.

Mas lalong sumakit ang dibdib ko dahil sa binabato niyang salita. Akala ko kahit kaunti ay may naramdaman rin siya sa akin dahil sa nangyari sa amin, pero hindi pala. I assume too much that he's already have a feelings for me because I can feel it when we made love last night.  But I was wrong.

"And you really think, na ikaw ang iniisip ko habang ginagawa natin yun nung isang gabi? hindi, si Karina ang iniisip ko." Natigilan ako sa sinabi niya at napaangat ng tingin para tignan siya. Hindi ako makapaniwala sa salitang binitawan niya.

Nanginig ang mga kamay ko dahil sa galit at sakit na nararamdaman ko. How dare him! Pagkatapos niya akong angkinin ng paulit ulit, sasabihin niya sa akin na si Karina ang iniisip niya habang ginagawa namin yun. Sa sobrang galit ko ay napasugod ako sakanya at sinampal siya sa kaliwang pisnge niya.

"Tangina Zachary!" Galit na galit ako."Ang gago mo! ang gago, gago mo!" Pinagsasapak ko ito sa dibdib niya. Hinayaan lang naman ako nitong saktan siya, wala itong reaksyon at blanko paring nakatingin sa akin.

"Zachary naman..."Napahinto ang mga kamay ko sa pananakit sakanya."Bakit ka naman ganyan..." Tinignan ko siyang nasasaktan.

"You give me a mix signal...So I assume that you have a feelings for me too. Umaasa ako Zachary, umaasa ako na baka totoo yung mga nakikita ko sa mga galaw mo minsan." Umiiyak ako na ako sa harapan niya."Alam mo ba tuwing gigising ako kinabukasan, hinihiling ko na sana pag dilat ng mga mata mo ay maayos tayo. Pero imbis na maging maayos tayo, parang mas lalo lang lumala habang magkasama t-tayo.." Nabasag ang boses ko habang nasasaktang nakatingin sakanya.

"Minahal lang naman kita e..."Pumikit ako ng mariin dahil sa dibdib kong bumibiyak na."Ang sakit mo namang mahalin...Sa sobrang sakit mong mahalin, mas gusto ko na lang na patayin mo ako kesa maramdaman ang ganitong sakit sa dibdib ko! You're killing me.." Napakagat ako sa ibabang labi ko habang umiiyak na nakatingin sakanya.

Nakita ko kung paano nag iba ang emosyon sa mukha niya. Gulat ito at napaawang ang mga labi."Kaedy..." Akmang aabotin niya ang kamay ko ng mabilis akong umatras at umiiling sakanya.

"Sana...Sana hindi na lang kita minahal, edi sana hindi ako nasasaktan ng ganito." My heart fell and broke piece by piece.

Ang puso ko ay tuloyan na ngang nabasag at hindi ko alam kung paano pa ito aayusin. Nanghina ang mga tuhod ko. Humagolhol ako sa harapan niya.

"Kae–,"

Mabilis akong umalis sa harapan niya at tumakbo ng mabilis papalayo sakanya. Rinig ko pa ang pag tawag nito sa pangalan ko ng paulit ulit, pero hindi ko ito pinakinggan at patuloy lang na tumakbo palayo. I can't face him right now. My heart is in pain. Kahit mag lagay pa ako ng malalaking at mahabang pader sa puso ko, masasaktan at masasaktan parin pala ito.

Habang tumatakbo sa hallway ng building namin. Napapatingin sa akin ang mga istudyente dahil sa mukha kong umiiyak. Hindi ko na lang ito pinansin at patuloy lang sa pagtakbo. Nanlalabo na rin ang mga mata ko kaya hindi ko maayadong maaninag ang nadadaanan ko. Dahil sa nanlalabong mata, bigla akong may nabangga at napatumba ako.

Umiiyak na inangat ko ang mukha ko. Nakita ko ang gulat sa mukha ng nakabangga ko. Mabilis ako nitong pinatayo at nag aalalang tumingin sa akin.

"Kaedy, bakit ka umiiyak?" Yohan asked me while staring at le worriedly.

"Yohan..." Umiyak ako ng umiyak sa harapan niya."Please...Ilayo mo ako dito." Nagmamakaawa kong sabi.

Palagi na lang ba akong masasaktan? Hindi ba siya naaawa na saktan ako ng paulit ulit. Kasi ako, nagsasawa na sa sakit na binibigay niya sa akin. So, we're getting hurt because we love too much and not enough. My love for him is not enough to choose me. It's painful.

Gusto ko munang lumayo sakanya ng mga ilang araw at makapag isip kung ipagpapatuloy ko pa ba ang pagmamahal ko sakanya o tama na.

Legend_Arys