Chase Of Love ( TKS #1 - Completed )

Chapter 20

Nagising na lang ulit ako sa puting k'warto. Napatingin ako sa nakahawak ng kamay ko. Uminit ang mga mata ko dahil sa lalaking nakahawak sa akin. He looks tired. Para itong walang maayos na tulog, dahil makikita mo naman ang itim sa ilalim ng mga mata niya.

"Kivan..." Nagising ito dahil pinisil ko ang kamay nitong nakahawak sa kamay ko.

"You're awake!" Gulat na sambit nito at bigla akong niyakap."You scared the hell out of me Kaedy!" Nabasag ang boses niya at naramdaman ko na lang ang pamamasa ng balikat ko. He's crying.

"I'm sorry, ilang araw akong nawalan ng malay?" Tanong ko at bumitaw sa yakap niya. Tumingala ako para tignan siya.

"2 days" Inaalis nito ang luha sa pisnge niya.

"2 days...My parents funeral? My baby condition? is he/she fine?" Sunod na sunod na tanong ko.

"Nasa mansion mo na ang mga magulang mo, inayos na lahat ni Dad and Mom ang lamay ni tita at tito." Kumirot ang dibdib ko at mabilis na tumulo ang luha.

"How about my baby?" Nanghihina kong tanong.

"About your baby...Muntik na siyang mawala, buti na lang at naagapan ng mga doctor." Napalunok ako dahil sa sinabi ng pinsan ko.

Nakaramdam ako ng galit para sa sarili ko. Muntik ng mawala ang baby ko dahil sa katangahan ko! Sinabi na ng doctor sa akin na hindi ako pwede ma stress. But how can I not be stress? What happened to me is stressful and painful.

"Alam na ba ni Zachary na buntis ako? bumisita ba siya?" Agad kong tanong.

"He visited you. Pero pinaalis ko siya dahil galit na galit ako dahil sa ginawa niya sayo. Sinabi ni Zona ang nangyari sayo." Galit na sabi ng pinsan ko at dumilim ang mukha. "And about your baby, if he know...Hindi niya alam, dahil pinigilan ako ni Zona na sabihin ang pagbubuntis mo." He said and stared at me gently. He hold my left cheek and cares it.

"No one will know about your pregnancy, maliban na sa akin dahil nasabi ng doctor sa akin na buntis ka pati na rin si Kelly dahil nasa tabi ko siya nung mawalan ka ng walay at dinudugo ka, saka si Zona na uang naka alam." Ngumiti ito sa akin at hinalikan ang noo ko.

Niyakap niya ako ulit at dinikit ang ulo ko sa dibdib niya para ipahinga. I feel safe...I close my eyes and realize something.

"Tell to Kelly to prepare a divorce paper for me." Nakapikit kong sabi at nakaramdam ulit ng antok.

Bago ako tuloyang kinain ng dilim, narinig ko pa ang sinabi ni Kavin.

"I will, my princess"

Umiiyak ako habang tinitignan ang mga magulang ko na nasa loob ng kabaong. Hanggang ngayon ay hindi parin ako makapaniwala na, wala na sila. Na iniwan na nila ako.

Tatlong araw akong nakaratay sa hospital at nagpapahinga dahil yun ang gusto ng doctor. Kaya heto ako, ngayon ko lang napuntahan ang parents ko.

Naramdaman kong may humaplos sa likod ko. Agad ko itong nilingon at nakita ang mukha ng pinsan kong si Kavin. Nag aalala itong tumingin sa akin.

"Don't be stress, baka mapano siya."Nag aalalang sabi niya at niyakap ako ng mahigpit habang pinapatahan.

Umiyak ako sa dibdib ng pinsan ko. Hindi ko matahan ang sarili ko, namamaga na rin ang mga mata ko dahil sa kakaiyak. Hindi lang sakit sa pagkawala ng mga magulang ko ang nararamdaman ngayon kundi iba't ibang sakit.