ang boyfriend kong lobo

part 15

Luis; ma wag nyung subukan na lapitan at pilitin ako. Dahil hindi ako magdadalawang isip na isak sak sa leeg itong hawak ko,
Rose; anak ibaba mo iyan
Luis; hindi ba ito yung gusto, simula nung namatay si papa ay hindi na kita maramdaman, hindi ko maramdamam ang iyung pagmamahal, para akong isang multo na hindi nakikita, ma hindi lang ikaw nawalan, nawalan din po ako, nawalan ako ng kakampi, nawalan ako taong pinagtatanggol ako, ngayun ma hindi ko na ulit gusto maranasan iyun, ipinaramdam nani lolo at lola kong gaano ako kahalaga sa kanila, at si joseph sya yung taong sumagip sakin mula sa kadiliman ng aking nakaraan, at ayaw ko po silang iwan rito, dahil alam ko kong gaano ka lungkot ang mawalan

Napaiyak ang kanyang ina sa sinabi ng kanyang anak..
Rose; anak patawarin mo ako, kong nag kulang ako sayu, dahil labis akong nasaktan sapagkawala ng iyung ama, anak im sorry,

Linapitan ni luis ang kanyang ina at yinakap ito.
Rose; kong iyan ang iyong gusto, hindi na kita pipilitin pa, alagaan mo ang iyung lola,
Luis; talaga po,
Rose;basta ipangako mo na wag kang mananakit ng ibang tao kapag naging lobo kana, at mag iingat ka

Nilipitan sila ng kanyng lola at yinakap at nagpaalam na ang kanyang ina na aalis na ito, masaya si luis dahil hindi na sya pinilit ng kanyang ina na sumama, masaya sya dahil habang buhay nyang makakasama ang kanyang lola at ang kanyang pinakamamahal na si joseph.

Masaya silang tatlo na nanirahan sa iisang bahay at sumapit ang hinihintay nilang araw at naging lobo si luis hindi na paghihiganti ang nasa isip ni luis dahil mas gusto nyang makasama ang mga taong mahal nya, simula non ay lagi na sila magkasam ni joseph masaya si luis kapag kasama nya si joseph, sabay silang pumunta sa mga bundok, umuwi, at mag abang sa araw na palubog at sa umagang pataas ang araw, at wala nang makapaghiwalay sa kanilang dawala, at ito ang kwento ng buhay ni luis……

The end…………..

Quotes for today….
Kapag nagmahal tayo ay handa nating ipaglaban ang taong mahal natin kahit sa magulang natin.

Ang buhay natin ay parang Sunrise at sunset, lulubog man ito ngunit aasahan nating sisikat ito muli, kaya wag tayo mawalan ng pag asa kahit madilim at mahirap, aasahan natin sisikat din ang liwanag sa madilim nating buhay

Thank you......