•4•

372 5 0
                                    

Dora ve ben sahilde Kuzey'den uzak bir tarafta güneşleniyorduk. Ama benim bir gözüm sürekli  Kuzey'in üzerindeydi. Açıkçası sarışın bomba ile dudakları pek fazla ayrılmıyordu. Bu da aşırı tatsız gözüküyordu.

Dora şezlongtan kalktı ve benim ayaklarımın ucuna oturdu.
"Kuzey'in yanına gidelim mi?" Dedi, o an dilim damağım kurudu.
"Niye?" Dedim, sakince.
"Kız kim ki merak ettim, öğreniriz." Dedi, o an mantıklı gelmişti. Dora'ya olur anlamında kafamı salladiktan sonra beraber Kuzey'in dibine kadar gittik ama bizi ancak fark ederek kızdan ayrıldı.

"Ee kuzen, tanıştırmayacak mısın?" Dedi, Dora sakince. O an Kuzey bana baktı ve gözlerindeki yavaşça beliren bir öfke sezmiştim. Ne alakaysa.
"Simge." Dedi, sert bir tonla. İsminin Simge olduğunu öğrendiğimiz kız önce Dora'ya elini uzattı ve tanıştılar daha sonra bana elini uzattığında gülümseyerek, "Su." Dedim, kız samimiydi o da aynı şekilde bana gülümsedi.

Onların yanına oturduk ama genel olarak gittiğimiz liselerden, derslerden ve yazın yapacağımız planlardan konuşuyorduk. Kuzey ve ben karşı karşıya oturduğumuz için bir nebze de olsa gerilmiştim. Oysa ki biz hiçbir şey yaşamıyorduk. Ve bu kızla da iki saat önce tanışıp öpüşmesi umrumda değildi. Yani öyle.
"Neyse biz Su ile eve geçelim." Dedi, beni kurtarmak ister gibi Dora. O sırada Kuzey hemen söze atıldı.
"Neden? Ben de geleyim." Dedi, sertçe. Dora ve beni dövecek gibiydi.
"Ateş eve geçmiş zaten mesaj attı. Sen de Simge ile takılırsın diye düşünmüştüm." Dedi, ve göz kırptı.

Oha Simge ile Kuzey ne yapacaktı?
"Yok, ben yoruldum zaten biz yine görüşürüz." Dedi, Kuzey ve yanımıza takılarak bizimle geldi. Aslında garip gelmişti bu kadar ısrar etmesi normal değildi. Ama Kuzey'i sade kamptan tanıyordum ve hiç de hoşlandığım söylenemezdi.

Eve geçtiğimizde Ateş kendi çapında takılıyordu. Sabah yardımcı abla gelip evi temizlemesine rağmen evin hali içler acısıydı.
"Naptın lan?" Dedi, Dora Ateş'e randevusunu sorarak.
"Yok ya kızla enerjimiz hiç tutmadı abi." Dedi, Ateş. Şu an ilgileneceğim son şey bile değildi Ateş'in aşk hayatı. O yüzden umrumda olmadan mutfağa gittim. Ablanın yaptığı yemeği ısıttıktan sonra kendime bir tabak koydum ve hemen sağ tarafımda bir tabak daha belirdi.
"Ben de alabilir miyim?" Dedi, yavaşça gözlerine baktığımda Kuzey gülümsüyordu.
"Tabi." Dedim, ve gerçekten samimi bir gülümsemeydi, hissedebiliyordum.

Kuzey ve ben masaya oturduk ve yemeğimizi sessizce yemeye başladık. Denizden sonra duş almadığım için kaşınmaya başlamıştım.
"İt gibi kaşınıyorum kusura bakma." Dedim, gülümseyerek. Kuzey ilk defa kahkaha attı.
"Sorun yok, benim de her tarafım kum." Dedi, ve benim taklidimi yaparak o da kaşınıyormuş gibi yaptı. Ve gerçekten birbirimize gülümseyerek yemeğimizi bitirdik.

Belki de aramızdaki iletişimin ben abartıyordum ama çabalamak da gerekiyordu.

YAZ AŞKI(+18)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin