5.bölüm

72 12 0
                                    


5.Bölüm

Dibe vurduğunda tutunmana gerek kalmaz sonuçta artık düşmüyorsundur....

Annemin pasta dükkanında çağrıyla birlikte oturuyordum.

Annem'in mütevazi hobi dükkanı şimdi koca bir pasta siparişlerini bile alan bir dükkan olmuştu.

Annemle gurur duyuyorduk. Üç çocuklu çalışan ve aynı zamanda hem bize hem kendine bakan biriydi.

Babam çalışan ve her daim babalık yapan biriydi.

Evet aşk hayatında şansız olabilirdim ama aile hayatında kesinlikle şanslıydım.

"Abi annem böyle pasta yapmayı nerden öğrendi"

" kurs diye birşey var çağrı"

" a biliyorum hani çınarın kro olma yolunda gitmediği doğuştan gelen kurslar gibi"

Şimdi burda çınar olsaydı çağrı yine de bu kadar rahat konuşmazdı demeyecem. O çağrı istediğini istediğine der.

Doğrucu olmak lazım.

Masadaki telefonum çalmaya başladığında hızla telefonu alıp açtım.

"Efendim"

"Oğlum nerdesin"

" pasta dükkanında"

"Bu akşam önemli birileri gelicek annene söyler misin ulaşamadım ben"

"Kim gelicek baba"

"Önemli birileri"

"Baba"

"Çakıl tanımazsın."

Nefesimi bıkkınlıkla vererek.

"Baba"

" son baktığım günlerce odadan çıkmadığım davayı hatırlıyor musun"

" evet önderlerin davasından bahsediyorsun "

"Evet, o davayı kaybettik"

" adamlarda bir daha dava açmak için seni zorluyor. sende onları başından atmak yerine eve çağrıyorsun"

Babam uzun bir süre sessiz kalınca

"Baba bu zamana kadar asla işlerine karışmadım. Zaten anladığım kadarıyla da karışamam ama bu adamların dosyasına bir kere baktın bir daha bakma"

" oğlum başladığım işi bitirmem gerekiyor"

" başladığın iş hayatından önemli olmasın"

Bir nefes içime çekerek

" bu akşam ikizleri ben alıcam başka yerde kalıcaz yarın zaten tatil şu işi hallet sonra ikizleri getiricem"

" sağol aslanım"

" baba "

" efendim oğlum"

" hiç birşey senden önemli değil sakın unutma. Ve ne olursa olsun bizler için o davayı reddet. Tehlikeli işlere gerek yok"

" çakıl farkındaysan ben senin babanım ve doğru karar verebilirim"

" eğer bu hayatta her insan doğru düşünebilseydi baba kötüler olmazdı"

Babam biraz sessiz kaldıktan sonra

"Annene söylemeyi unutma. İkizlere de birşeyler uydur"

"Tamam dikkatli ol"

"Sende"

Babamın bu davaya bakmasını hiç istememiştim.
Pek işlerini anlatan biri değildi babam. Bu işi bana anlatmıştı çünkü babam bu davayı alırken iki tarafında ne kadar güçlü olduğunu unutmuştu.

SOLİSTHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin