You Are My Whole World, Baby

Rozdział 13

W apartamencie Seleny

- Spotkajmy się za godzinę w tamtym miejscu co ostatnio, weź ze sobą 3 zaufanych ludzi jest robota - powiedziała Selena do telefonu.

- Tak jest, pani, do zobaczenia za godzinę - odpowiedział głos w słuchawce.

- Tylko mi się nie spóźnić bo was powieszę, wiecie że ze mną nie ma żartów.

- Tak jest o pani, proszę się nie martwić - Selena rozłączyła się, w tym samym momencie, ktoś zapukał do drzwi.

- Wejść! - krzyknęła kobieta i do pokoju wszedł wysoki młody mężczyzna około 30 lat - Michael kochanie co ty tu robisz - podbiegła i złożyła pocałunek na ustach swojego kochanka - nikt cię nie widział?

- Od kiedy załatwiłaś mi kostium gwardzisty wszystko stało się banalnie proste - teraz on pocałował ją obficie - jak nasz plan?

- Od kiedy nasz? Ja na niego wpadłam to chyba mój nie? - odpowiedziała śmiejąc się.

- No dobrze dobrze, niech ci będzie czyli co mamy jakieś pół godziny? - zapytał.

- To będzie cudowne pół godziny - zaczęli się całować tak jakby jedno miało pożreć drugie. Szybko się rozebrali i wskoczyli do łóżka, nie było zbyt dużo czasu na grę wstępną.

***

Godzinę później Selena wraz z Michaelem siedzieli w Dragons-and-monsters, klubie którego właścicielem był właśnie Michael. Znajdowali się w pomieszczeniu do którego prowadziły drzwi z napisem "tylko dla pracowników". Usłyszeli pukanie do drzwi. Michael podszedł, ostrożnie otworzył drzwi i wpuścił trójkę chłopaków do środka.

- Nareszcie Patricku, ileż można czekać - odezwała się Selena - widzę że wróciłeś już do zdrowia po ostatnim nieprzyjemnym zdarzeniu.

- Ty to nazywasz nieprzyjemnym zdarzeniem, pani? - zapytał wściekły - mogłem z tego już nie wyjść, wiesz o tym a wtedy pogrążył bym ciebie - uśmiechnął się chytro.

- Już nie skacz młody, co było to było, mało dostałeś wynagrodzenia? - spojrzała na swoje dłonie - bo wiesz że zawsze mogłabym ci to odebrać, ale jestem za hojna dla wszystkich.

- Skończmy już tą beznadziejną wymianę zdań - wtrącił się Michael - czy to zaufani ludzie Patricku?

- Innych bym nie przyprowadził - wzruszył rękami - to jest Paul - wskazał na blond włosego chłopaka w czarnej koszuli - można powiedzieć moja prawa ręka, dalej Thomas i Olaf - wskazał ręką dwoje pozostałych, którzy wyglądali identycznie, ciemne włosy, niebieskie oczy, ten sam zgryz, masa, wszystko, od razu widać że bliźniacy. Wszyscy jak na znak skłonili głowę.

- Wspaniale, teraz chłopcy mam dla was zadanie oczywiście im lepiej to zrobicie tym więcej płacę, rozumiemy się - skinęli wszyscy głowami - musicie upozorować albo i nie śmierć Emmy, tak żeby książę się załamał, wiecie raz na zawsze. Macie po prostu usunąć ją z jego życia, zrozumiałe. Porwijcie, wywieźcie, zabijcie, zróbcie co uważacie za najlepsze. Oferuję 3 miliony do podziału z możliwością dobicia nawet 10, także wykażecie się swoją wyobraźnią, tylko tego nie spierdolcie tak jak ostatnio Patrick, rozumiemy się?

Popatrzyli po sobie i od razu można było ujrzeć blask w ich oczach, mieli już w głowie wstępny plan, teraz musieli tylko dopracować szczegóły.

- Tak jest o pani, nie zawiedziemy cię - odpowiedzieli chórem.

***

Siedzieliśmy z Tony'm w salonie w moim mieszkaniu w akademiku i oglądaliśmy film popijając wino. Leżeliśmy wtuleni w siebie, uwielbiałam takie chwile, kiedy byliśmy sami, mogliśmy się na chwilę zatrzymać, odciąć od tych wszystkich mediów, reporterów, naszego życia, obowiązków.