Eve döndüğümde ev garipti.Sanki küçük bir değişiklik vardı ama ne olduğunu anlayamamıştım.Yavaşça içeri girdim. Korkuyordum.Bu dünyada her şeyin olabileceğini anlamıştım artık.Evin içine girdiğimde her şey normaldi.Ama bir ses vardı...Bu ses tanıdık...Buldum.Bir fan sesi.Bu bilgisayarın fanı olmalı.Hemen bilgisayarın yanına koştum ve ekrana baktım.Bilgisayar açıktı.Gözlerime inanamıyordum.Arka plandaki Haruhi Suzumiya'yı bir kez daha görmüştüm.Sonunda...Sonunda bu dünyadan kurtulabilecektim.
Hemen koltuğuma oturup fareyi elime aldım.Tam bir şeyler yapacaktım ki bilgisayar birden kapandı.Tüm hayallerin yıkılmıştı.Çok yaklaşmıştım.Bilgisayar kurtulmamın tek yoluydu...Her ne olduysa kapanmıştı...
Ama bir saniye?... Bilgisayarın kapanması garip olan olay değil ki.Açık olması garip olan olay.Nasıl oluyor da bu bilgisayar açılabiliyor?Ben bu dünyaya geldiğimden beri bu bilgisayarı nasıl çalıştırabileceği mi düşünüyorum o ise aniden çalışıyor.Ama nasıl?
Yeniden çalıştırma düğmesine bastım.Hiçbir şey olmadı.Ardından çevreme baktım ve yerde küçük kırmızı bir toz birikintisi gördüm.Elime aldım.Alır almaz bıraktım.Elimi yakıyordu...Mutfaktan plastik bir eldiven aldım ve yeniden elime aldım.Belkide bu toz...Olabilir mi?
Hemen tozu bilgisayarın güç kaynağı olarak kullandım ve başlatma tuşuna bastım.Fan...Çalışmaya başladı.Kaynağı buldum.İşte bu.Bu bu dünyadan kurtulmamı sağlayacak tek şeydi.Ben düşünürken aniden bilgisayar kapandı.Daha fazlaya ihtiyacım vardı daha fazla.Bunu mutlaka bulmalıydım
Şimdi aklıma başka bir soru takılmıştı.Peki bu toz...Buraya nasıl gelmişti.Nasıl olabilmişti de bu toz odama girebilmişti
"Bu dünya beni delirtecek.Bu Tozun odama nasıl girdiğini çözemiyorum.Hiç bir mantıklı açıklaması yok" Dedim kendi kendime
??:Gerçekten hiç mantıklı açıklama yok mu?
Korku içimde arkamı döndüm.Arkamı döndüğümde küçük bir kız ve bir çocuk vardı.
??:Boşver onu Rana.O delinin teki.
Şaşkın gözlerle iki küçük çocuğa bakıyordum.Bu dünyada insan görmek...Sonunda insan bulabilmiştim.
"Siz...Siz...İnsansınız?" Dedim onlara.
Rana: ^^ Steve haklı olabilirsin.
Steve:Tabii ki insanız sersem başka ne olabiliriz.
Rana:tozu biz getirdik
Öylece kalakalmıştım.Bu dünyada insan görmenin sevinci içindeydim.
Steve:Bir şey söylemeyi planlıyor musun?
"Siz...Burada sizin gibi başka insanlar var mı?"
Rana:Sen varsın ve biz varız.Başka kimse yok.
Steve:Büyük yeşil adamları unutma
Rana:Ve iskeletleri.
Steve:insan değil bu ***** bize insanları sordu.
Rana:Üzgünüm.
"Sadece biz varız yani.Olsun buda güzel.Bu dünyada sonuç olarak.Yalnız değilim." Dedim.
Rana:Gece kalacak bir yer arıyorduk.Geceleri korkunç canavarlar var.Steve uzun siyah olana zarar vermedikçe hiçbir şey yapmıyor ama diğerleri gerçekten korkunç.
Rana:Örümcekler en korkutucu olanlar.
"Peki burada kalabilirsiniz.Peki o kırmızı tozu nereden buldunuz?"
Steve:Sen sürekli soru mu soracaksın?Sıkıldım.
Rana:Senin arkandaki alet eğlenceliydi.
Steve alette onun gibi deli.Ne yaptığı belli olmuyor.
"Kırmızı tozu nereden bulduğunuz benim için çok önemli lütfen...Söyleyin."
Rana yatağın üstüne çıkmış zıplıyordu.
Rana:Hey bu çok rahat.
Steve:Sonra konuşuruz.Çok yorulduk.
Yatağın üstüne çıkıp uyudular.Yarı şaşkın ve seviçli gözlerle onların uyumalaraını izledim.
