uzun bir dövüşten sonra hava iyice kararmıştı önümüze baktığımızda ise beyaz gözlü biri vardı aynı bendi tek farkı gözleri beyazdı ve bir evi yakıyordu eve daha iyi bakınca bizim ev olduğunu farkettik çocuklar içerideydi ve adam bize 2 saniye baktıktan sonra şipşak kayboldu kapıya koştuk kapı yanıyordu şanslıydıkki çatı içeri azcık çökmüş vede bir suyumuz vardı su ile ilk önce çatıya çıkacağım yerleri söndürdük söndürdükten sonra eve girdim sandığa uzanıp bur ip aldım ipi yukarı atınca tekrar dışarı çıktık ama kötü yan şuydu evde 5 barut vede 4 tane kum vardı adama sorduğumda bunlar bir TNT ye eşdeyer dedikten hemen sonra ev patladı ve bilgasayarda yok olmuştu.ev yok olur olmaz Rana ağlamaya başladı aslında bu sefer onu susturmaya uğraşmadım,bende ağlayacaktım çünkü orası benim gerçek evimdi ve buna kıyasla bilgisayarda yok olmuştu artık ne yapacağımı bilmiyordum ,artık sadece tek umudumuz elma ağaçlarıydı, ama aman ALLAH'ım oda ne bir elma ağacı artık aç kalmayacaktık ben ağaca tırmanmaya karar verdim ve 10-15 tane elma toplayıp çuvala koydum Rana:''nerde yatacağız'' diye sorduğunda ne yapacağımı bilemedim ne desem yalandı çok sinirlenmiştim hatta okadar sinirliydimki bir ağaca yumruğu indirdim ve elime küçük bir ağaç parçası düştü.
ilk kez gece vakti dışarıda yalnız kaldık ve kaçmaya başladık yağmur çamur demeden koşturduk sonunda bir bataklığa düştüm o kadar hızlı battım ki ne oldu ne bitti kim öldü kim kaldı bilmiyordum gözlerimi açtığımda ise arkadaşım beni bir kütüğün üzerine yatırmıştı neredeyim diye sordum bana ''3 saatte yaptığımız kulübede bu arada adım jonathan'' bu duyduklarım karşısında çok şaşırdım hem hızlı bir şekilde yapmışlar hemde arkadaşımız adını ilk kez öğrendim bu olan bitenler beni alabora etti günün ilk ışıklarında dışarıya çıktım oturdum ve ağlıyordum Jonathan bana niye ağlıyorsun diye sorduktan sonra dün yanan evin vede benim nereden geldiğimi anlattım duyunca kulaklarına inanamadı
