"Luhan "
အိမ္ထဲဝင္မလိုလုပ္ေနတဲ့ luhan ေျခလွမ္းေတြ တန္႔သြားကာ ၾကည့္လိုက္ေတာ့
"honey"
"Honey ကိုေျပာ္ေတာ့ ေနမေကာင္းဘူးဆို"
"အင္း...."
Honey သူ႔မ်က္ႏွာကိူေသခ်ာ အကဲ ခတ္ သလို လိုက္ၾကည့္ ေနသျဖင့္ မေနတက္ေတာ့
"ဒါဆို အခုဘယ္က ျပန္လာတာလဲ sehun နဲ႔ ေကာ ဘာလို႔ တူတူရွိေနတာလဲ..Honey ကိုေၾကာ္တာလား..luhan ဘယ္တုန္းက ညာတက္သြားတာလဲ ..sehun သင္ေပးတာလား??"
သူ႔ကိုတရားခံလို စစ္လားေစလား ေမးေနတဲ့ အတြက္ ေၾကာင့္ အားနာစိတ္ေတြကို ေဘးခ်ိတ္ ထားလိုက္ၿပီးluhan Honeyနဲ႔ မ်က္ႏွာခ်ငိးဆိုင္ ရပ္လိုက္ကာ
"ဘာျဖစ္လိူ႔လဲ"
"O..Oppa"
"အင္း"
"Honey ကို အခုေအာ္လိုက္တာလား oppa honey က oppa ခ်စ္သူေလ အဲ့ေလာက္ ေမးပိုင္ခြင့္ရွိပါတယ္"
"Sehun ငါက တူတူရွိေနလို႔ မျဖစ္လို႔လား "
"Oppa...."
"မင္းစကားေတြက တမ်ိဳးျဖစ္ေနတာ သိလား Honey ငါေနလိူ႔သိပ္မေကာင္ဘူး ျပန္ပါေတာ့ "
"Oppa.. ဘာလဲ Honey ကို စိတ္ဆိုးတာလား oh sehun ဆိုတဲ့ အေကာင္ေၾကာင့္လား"
"ဘာ..ဘာေျပာလိုက္တယ္ အေကာင္..အေကာင္ဟုတ္လား"
"ဟုတ္တယ္"
"Honey မင္းေတာ္ေတာ့ရင္ ေကာင္းမယ္ ေနာက္ ငါ့ဆီ မဆက္သြယ္ ဘဲ လာတာ ဒါေနာက္ဆံုးျဖစ္ပါေစ "
"ဘာ...ဘာေျပာတယ္"
"မင္းက ငါ့ခ်စိသူ ဟုတ္တယ္ ဒါေပမယ့္ ငါ သြားမယ့္ လာမယ့္ ေနရာ အထိ ေျပာျပရေအာင္ မင္းက luhan ဆိုတဲ့ ငါ့ရဲ႕ မိန္းမ တေယာက္မဟုတ္ေသးဘူး "
Luhan ေနာက္က လွမ္းေခါေနတဲ Honey ကို ဂရုမစိုက္ ဘဲ အခန္းထဲ ကိုဝင္လာလိုက္တယ္
ပါးျပင္ေပါက မ်က္ရည္ ေတြကို Honey သုတ္လိုက္ၿပီး
"Honey ဆိုတဲ့ မိန္းကေလးကို စြန္႔ခြာဖို ႀကိဳးစားေနတာလား luhan ဒါဆိုရင္ေတာ့ Honey ဆိုတာ ဘာလဲ ျပရေသးတာေပါ့"
