Beneath the moon (ON-HOLD)

BTM 2 🌙

It all happened fast as I didn't notice na ngayon na ang released ng list for the Deans lister for this sem. It's past 9am wala daw kaming klase ng first subject kaya nag pa late kami ng punta ng school ni astrid. 

we arrived at the bulletin board areas as we see that there are a lot of students, literal na a lot, dahil kumpulan ang mga ito sa harapan ng bulletin boards ng kani-kanilang courses. 

"Magkasama daw sa isang board ang lists ng sa lahat ng engineering at sa business ad" rinig kong sambit ng Isang studyante na wari ko ay ka course namin ito. 

ang dami ng engineering courses ah? I said to  myself. 

"Madam luna, wait lang ah. Cr na Cr na ako. Saglit. Wait mo ako dyan or makipagsiksikan ka na sa mga 'yan para makita mo na lists." seryoso ba 'tong makikipag siksikan ako? Mas gustuhin ko nalang na mamaya nalang tingnan para wala na tao. 

tiningnan ko ang mga studyante at nahihilo ako sa sobrang pagsisiksikan nila, hindi ba sila maalam mag give way? nevermind. nag lakad ako papalayo ng konti sa bulletin boards para mag hanap ng mapapag-hintayan kay astrid. 

as i was walking, palinga-linga ako para tingnan kung may mauupuan ba and then suddenly may nabunggo ako that caused me to fall from the ground. ang sakit! walangya! hindi agad ako makatayo, as I looked up, tao ang nakabanggan ko. literal kaylene! 

A tall man stood in front of me with his athletic and masculine body, those sharp eyes like cat eyes, his nose was also pointed, and his heart shaped lips had that prominent jaw and had dark gray orbs. His good posture, physique, and looks will definitely make you turn heads and stun in no time.    Napaka matured ng itsura nya, for me he's closer to a greek god! 

I heard those students murmuring at doon lang ako natauhan at tuluyang tumayo mula sa pag-bagsak ko. tangina nakakahiya ka kaylene! 

nakatingin lang sya sakin na para bang ako lang ang may kasalanan kung bakit nagkabunguan kaming dalawa. Tinaasan pa nya ako ng kilay. aba ! 

"Ano ba! Hindi ka man lang ba mag sosorry ha?!" gigil kong tuon sakanya. How ungentleman, ni hindi man lang ako tinulungang maka tayo eh. 

"Kasalanan ko bang pahara-hara ka sa dinaanan ko, Miss?" His baritone and cold voice lingered in my body. 

"hoy, para sabihin ko sa'yo hindi lang ako ang pahara-hara ang lawak ng daan tapos nabunggo mo pa ako. Mag sosorry ka na nga lang di mo pa masabi." Inis kong sabi sakanya. 

"halaaaa this bitch hindi ba nya alam kung sino ang kaharap nya"

"mukhang hindi teh, nakakahiya sya."

"myghad kung ako ang makakabungguan ni captain, ako pa mag sosorry."

rinig kong mga bulungan pa nila. captain? ha? sino ba to talaga. akmang iimik pa sana ulit ako ng biglang may humatak sa akin papalayo doon sa captain na sinasabi nila, captain ano ba sya? capatain america o captain ng barko. wew lame. 

"Nawala lang ako sandale madam luna nagkagulo na agad. jusko ka! ano bang nangyare bakit si captain pa ang nakaharap mo?! pinagtitingnan kayo kanina pa dzai." Teka nga captain sila ng captain eh malay ko ba kung sino sya. 

"bat ba kayo captain ng captain, sino ba 'yon?" iritadong tanong ko kay astrid, tiningnan pa ako neto na parang hindi makapaniwala. 

"Seryoso ka?" ay gaga, magtanong ba ako kung hindi seryoso, Tinaasan ko lang sya ng kilay habang seryoso ang mukha. 

"Team Captain ng Basketball team madam luna, the one and only, Damon Loid D'Angelo. ang willing luhuran, pagsilbihan, at maging babae ng halos lahat ng kakabaihan dito sa univ." talaga lang ha? well, sabagay, gwapo naman talaga. pero ayoko sa ugali nya at ang ungentleman nya pa din tsk.