A Special Meeting (With The Cinemates)

Alleen Maar Liefde

Als we even later buiten lopen begint Peter met praten. 'Dat berichtje net, dat was Carre.' Carre? Wie is Carre? Maar dan weet ik het inneens weer. De ex van Peter. 'Oh.' Ik weet niet wat ik verder moet zeggen. 'Ze vroeg of ik vrij was vanmiddag.' Even stopte hij met praten. Ik zie duidelijk dat hij naar woorden zoekt. 'Ik heb gezegd dat ik bij jou ben, en dat het tussen Carre en mij niks meer gaat worden. Toen hebben we een hele ruzie gehad en Carre moest huilen.' 'Heb je echt geen gevoelens meer voor haar? Je maakt je nu wel zorgen om d'r.' zeg ik. 'Ik wil niet dat ze pijn heeft, maar dat betekent niet dat ik haar nog leuk vind. Ik gun het niemand om pijn te hebben, en als dat dan door mij komt, vind ik het 100x erger.' 'Dat is wel lief.' zeg ik met een zwak glimlachje. Ik kijk recht in z'n prachtige groene ogen, net zoals ik me voorstelde toen ik naar de meeting liep. Peter kijkt me terug aan, zijn ogen schieten pijlen. Niet dat hij zo boos is, hij schiet pijlen, net als Cupido, recht in m'n hart. Man, wat is 'ie leuk, en man, wat ben ik verliefd. Hij begint te glimlachen. Hij maakt me zo blij dat mijn glimlach automatisch veranderd in een big-smile. Peter begint ook een beetje te lachen, niet zenuwwachtig, maar heel schattig en romantisch. Hij pakt m'n hand en komt langzaam iets dichterbij. Hij draait z'n hoofd een kwartslag en sluit zn ogen. Dan voel ik zijn zachte lippen op de mijne. Ik sluit ook m'n ogen, en zoen terug. Ik leg m'n ene hand op z'n rug, m'n andere zit nog steeds in zijn hand gevouwen. Zijn lippen zijn zo zacht. Dan stopt hij even en kijkt me weer recht in mijn ogen aan, ik krijg weer een big-smile op m'n gezicht, ik kan er niks aan doen. Hij lacht terug en doet met z'n andere hand m'n haar achter m'n oor. Weer voel ik zijn lippen op de mijne. Kan dit eeuwig duren? Maar na nog even gezoend te hebben stopt hij. We openen onze ogen weer. Ik kan het niet laten en geef 'm nog een knuffel. Het is heerlijk om Peter eindelijk vast te houden. 'Kom is op m'n rug?' zegt hij dan inneens. Ik kijk 'm verbaasd aan, en hij golft z'n wenkbrauwen. Ik spring op z'n rug, en hij houdt me bij m'n knieholtes vast. Dan inneens begint hij keihard te rennen. 'WAAAHHH, Peter, gek!!' zeg ik. Peter gaat helemaal stuk, en dan ik ook. Dit moment is perfect.

'Waar waren jullie zolang?' vraagt Kelvin als we weer thuis komen. 'Oh, gewoon.' zegt Peter en kijkt me met een glimlach aan. Kelvin kijkt ons met grote ogen aan, en zegt dan: 'Ahaaaa.' Ik zie dat hij moet lachen. 'Okeeee.' zegt 'ie dan weer heel mysterieus. 'Kijk wat ik heb!' zegt hij vervolgens, en haalt 4 kaartjes voor One Direction uit z'n achterzak tevoorschijn, en zwaait ermee voor onze ogen. Peter en ik kijken nog heel verbaasd en vragen dan in koor: 'Wow! Mogen wij mee?!' 'Hahahaha, sure!' zegt Kelvin. 'Yeeeesss!' gil ik en Peter geeft me weer een highfive. Ik gris een kaartje uit Kelvins handen, en druk 'm op m'n hart. 'Maar voor wie is dat 4e kaartje dan?' vraagt Peter. 'Wie denk je?' vraagt Kelvin. 'Ninaaaaaa!' gilt Peter. 'YAAASSSS!' gilt Kelvin dan. Ik lach. Nina is Kelvin's vriendin weet ik. Ik heb d'r alleen in het ziekenhuis gezien, samen met Carre. Ze leken me allebei aardig, vooral Nina. 'Zal ik d'r bellen?' vraagt Kelvin. 'Jaaa!' zeg ik. 'En zet 'm op de luidspreker!' vult Peter mij aan. Ik zie dat Nina boven aan de Favorieten lijst staat, daaronder Peter, daaronder ik, en daaronder z'n ouders. Nooit gedacht dat ik in de Favorietenlijst van Kelvin zou komen. De telefoon hoeft maar 1x over te gaan, want Nina neemt gelijk op. 'Heeee, Kellie!' zegt Nina. Kelvin begint gelijk vrolijk te kijken. 'Heeee, Nien!' 'Waarom belde je?' zegt ze. Aan hoe ze praat hoor je gewoon dat ze ook vrolijk is. 'Oke, wil je het horen?!' vraagt Kelvin enthousiast. 'Ja, meneer!' 'Dat kan harder!' 'JA MENEER!' schreeuwt Nina nu lachend door de telefoon. 'IK HEB 4 KAARTJES VOOR ONE DIRECTION!!!' schreeuwt Kelvin terug.  'WAAAAAHHH, KEL ILOVEYOUUUU!' Kelvin lacht en zegt. 'Alles voor m'n meisje.' 'Yaaasss!' zegt Nina nog een keer. Na nog wat gejuicht te hebben vraagt ze: 'Wie gaan er dan nog meer mee?' 'Peter en Megan. Je kent Megan wel toch?' 'Tuurlijk! Gezellig!!' Met die zin voel ik me gelijk nog gelukkiger.

Peter en ik staan op het station, ik moet terug naar huis. 'Ik vond het echt super Peter.' 'Ik ook! Nu al zin in de volgende keer!' Omg, hij wil nog een keer afspreken! 'Me to!' zeg ik. Dan komt m'n trein aangereden. 'Daar is m'n trein zeg ik dan. 'Ik app je zo, oke?' vervolg ik. 'Sure!' Hij geeft me een knuffel, en ik voel me gelijk helemaal warm worden van binnen. 'Doei!' zeg ik als we "uitgeknuffelt" zijn. 'Tot de volgende keer!' Ik lach en zwaai. Als ik de trein binnenloop, ga ik bij het raam zitten zodat ik nog naar Peter kan zwaaien. Ik zie hem zoeken of hij me nog ergens ziet zitten. Als ik zwaai kijkt hij me blij aan en zwaait terug. Hij buigt voor de grap naar me alsof ik de koningin ben. Ik lach en maak van m'n hand een kommetje, zodat ik ook zwaai als de koningin. Dan moet hij ook lachen. De trein begint te rijden en hij blijft maar zwaaien, als ik bijna uit zicht ben blaas ik nog gauw een blaaskusje, hopens dat hij het opmerkt. En dat doet hij. Hij doet alsof hij 'm uit de lucht pakt en vervolgens plakt hij 'm op z'n wang. Hij knipoogt en zwaait nog een keer. Ik zwaai terug en als ik uit het zicht verdwenen ben draai ik me om.

Haaii
Weer een hoofdstuk, met een zoensceneeeee! Wooopp. ;)
Als ik zoveel schrijf heb ik hier eigenlijk vrij weinig te vertellen. Wacht! Ik heb wel wat! Ik ben volgende week jarig!!
En krijg...jawel...het Cinemates-Pennyboard! Waaahh! Can't wait.
See you soon, lovely's

xKatja

Twitter: @imacinemator
               @_xkatja