𝐅𝐄𝐕𝐄𝐑 / 𝐉𝐚𝐲𝐰𝐨𝐧 𝐟𝐚𝐧𝐟𝐢𝐜/

08

Жонвон үдэшлэг болох байшингийн өмнө зогсох ба орохоосоо өмнө гүнзгий амьсгаа авна. Байшингаас маш чанга хөгжим дуугарч энд тэндгүй хүмүүсийн яриа чангаар сонсогдоно.

Жонвон амьдралдаа хэзээ ч үдэшлэгт явж үзээгүй учир нь хэн ч түүнийг урьж байгаагүй болохоор. Тэр ямар царайны хувирал гаргахаа, хаашаа явах ёстойгоо, яг юу хийх ёстойгоо сайн мэдэхгүй хий дэмий л хаалганы өмнө хэд хэд эргэлдэнэ.

Тэр төөрчихсөн. Тэр эндэх газарт шинэ бас ганцаараа. Бас тухгүй мэдрэмж авж байв.
"Магадгүй би зөвшөөрөх хэрэггүй байсан байх"

Байшинд нэвтрэхэд азаар түүнийг Сонү тосож авлаа.
- Сайн уу? Би чамайг ирсэнд үнэхээр баяртай байна.
Сүноо түүнийг тэврэхэд Жонвон ч зөрүүлэн тэврэв.
- Би ч бас ирсэндээ баяртай байна.

- Энэ миний- Өөх Сонхүн! Сонү Сонхүныг өөр рүүгээ татан Жонвонд танилцууллаа.

- Танилцсандаа таатай байна. Би бол Жонвон.

- Би мэднэ ээ, Жэй чиний талаар ярьсан.

- Үнэхээр үү?

Сонхүн толгойгоо дохин аяган дах шар айргаа бүгдийг нь балгав.
Жонвоныг тойроод түүний шинэхэн найзууд зогсоно. Ёнжүн Жокер шиг харин Хисын Чарлы, Сүбин туулай, Минхо муур шиг хувцаслажээ. Хан харин жирийн л хувцастай. Бидний сайн мэдэж байгаагаар Ники Batman.

- Хөөх Минхо, Чи муур уу?

- Тийм ээ. Хэн нэг хувцаслаагүй хүнээс л дээр.

Хан Минхо руу ширүүн харж,
- Надад дэлгүүрээр явах цаг байгаагүй юм мэдэв үү!

Минхогоос бусад нь дүрсхийтэл инээнэ.
- Та нар мэдэх үү? Би ерөнхийдөө муурны эзэн гээд Ханы толгойг илнэ.

Минхог уйлахад бусад нь бүүр ч чангаар инээнэ.

- Чамд соёо байгаа юу ноён Эдвард?

Жонвон Ёнжүн рүү жуумалзан өөрийнхөө соёог харуулахад нөгөөдүүл нь уулга алдана.

- Oh my God. Энэ чинь миний дуу, бүгдээрээ бүжиглэцгээе.