My Instant Boyfriend (ON-GOING)

Chapter Twenty Five

Shan's POV

“Omg! So, talaga ngang kayo na?” Hindi makapaniwalang tanong ni Celine.

“Definitely, yes hindi rin ako makapaniwala e” sagot ko.

“Pero paano na si Marlvic? Wala ka na ba talagang feelings sa kanya?” curious na tanong ni Celine.

“Kunyari nagtatanong pero deep inside isang dakilang abangers si mama” napalingon si Celine sa kumakaing si Sam.

Umpisa nanaman yata sila ng bangayan. Tumayo na ako para pumunta sa Student Council Office at puntahan ang aking new boyfriend. Confident na akong tawagin syang boyfriend dahil alam kong hindi na to isang pagpapanggap lang.

“Pare, tama na yan. Baka makita pa tayo dito yare tayo” napatigil ako ng makarinig ako ng boses sa gym.

“Wala akong pakialam. Wala ng halaga ngayon ang image ko sa school na to! Yung taong mahal ko, wala na sakin”

Napatakip ako ng bibig ng makita ko si Marlvic. He is a mess right now. May hawak syang isang bote ng alak at isang stick ng sigarilyo. Napailing nalang ako. He drink yes but smoke? He is really out of his mind.

“Marlvic? What is this all about? Bakit ka naglalasing at dito pa talaga sa loob ng university?” nakapamewang na tanong ko sa kanya. Napakamot nalang sa ulo yung ka-team nya. Tumingin sya sakin saka sumenyas na aalis na sya. Tumango ako nalang ako.

“Is it matter? Shan, you choose Charlie over me. Akala ko nung sinabi ko sa kanyang sya na bahala sayo mas madali kong matatanggap pero hindi pala. It's hurts a lot! Shan I can't give you up” napaluha na lang sya pati na ako. I know how much hard this for him. Kahit ako nasasaktan din sa ginawa kong pagpili. Pero wala akong magawa dahil puso ko na ang nagpasya.

“Marlvic I'm sorry, hindi ko namang gustong saktan ka pero kasi—”

“Please come back to me. I'll promise that I will not hurt you again  I will never leave you”

“Marlvic, tapos na tayo. Kung ano man meron tayo dati iba na yun ngayon. May kanya kanya na tayong buhay at meron na rin akong ibang mahal kaya—”

*SLAAAAAAAPPPPP*

“How dare you!” inis na sigaw ko sa kanya dahil sa paghalik nya sa akin.

“I'm sorry. It's just that I love you so much and I can't live without you”

Alam kong nakakaawa sya. Alam ko rin kasi yung feeling ng ma-reject. Alam ko yung feeling ng masaktan but it's not the reason for him to kiss me to the point that I have a boyfriend already.