ကံကြမ္မာဖန်တတ်ပါ့လေ Book 2 [mm trans]

အခန်း (314)

အခန်း (၃၁၄)

ကိုယ်တိုင်အသိစိတ်ဝင်ပြီးနောက် ပိုမိုသန်မာလာခြင်း

 

ရှန်ထျန်းက ပြိုကွဲသွားသော အာကာပြင်ထဲ သူ့တောင်ပံကို ဖြန့်လိုက်သည်။ အက်ကြောင်းများစွာ ဖြစ်ပေါ်သွားသည့်အတွက် လေမုန်တိုင်းအသံက ကောင်းကင်တစ်ခွင် ပျံ့နှံ့သွားသည်။

ရှန်ထျန်းကို ဗဟိုပြုပြီး ပေတစ်ရာပတ်လည်အတွင်းရှိ အရာအားလုံး ယိုယွင်းပျက်စီးသွားသည်။

ကံကောင်းစွာဖြင့် ရှန်ထျန်းက သူ့အဖွဲ့ဝင်များနှင့် အတော်လေး ဝေးသည့်နေရာတွင် ရပ်နေခဲ့သည်။ မဟုတ်ပါက ထိုအက်ကွဲကြောင်းများကြောင့် ပြင်းထန်သော ဒဏ်ရာများ ရရှိသွားကြလိမ့်မည်။ ရွှေအမြုတေအဆင့်တွင် ရှိနေသော ကျင့်ကြံသူတစ်ယောက်အတွက် အာကာပြင်ကပ်ဘေးက အရေးပါသော ခြိမ်းခြောက်မှုတစ်ခု ဖြစ်သည်။

ထိုအက်ကြောင်းများ ထွက်ပေါ်လာသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ရှန်ထျန်းက အာကာပြင်ထဲသို့ စုပ်ယူခံလိုက်ရသလိုမျိုး အားလုံး၏ မျက်လုံးရှေ့တွင် ပျောက်ကွယ်သွားသည်။

ခဏအကြာတွင် ပေပေါင်းသောင်းချီပြီး ဝေးသောနေရာတွင် ပြန်ပေါ်လာသည်။ ဖြစ်ပျက်သွားသည်များက အရမ်းမြန်ဆန်သည့်အတွက် ဘယ်သူမှ သေချာမမြင်လိုက်ပေ။

မြန်လိုက်တာ

အရမ်းကို မြန်တယ်

ရှန်ထျန်း၏ ယခုလက်ရှိ အမြန်နှုန်းက အသံထက်ပင် ပိုမိုမြန်ဆန်သည်။ ယုဖန်ရှန်းတို့ကလည်း ရှန်ထျန်းကို အံ့ဩစွာဖြင့် ကြည့်နေကြသည်။

“ အစ်ကိုရှန်ရဲ့ ခွန်ပန်တာအိုအပေါ်နားလည်မှုက အံ့ဩစရာကောင်းတဲ့ အဆင့်ကို ရောက်ရှိသွားပြီ။ တောင်ပိုင်းနယ်မြေက သွေးသန့်ရွှေလင်းယုန်တောင် အစ်ကိုရှန်လောက် မြန်နိုင်မှာ မဟုတ်တော့ဘူး”

“ အဲဒီထက်ကို ပိုတယ်။ အစ်ကိုရှန်၏ အမြန်နှုန်းက အဆင့်တက်သွားပြီ။ ဝိညာဉ်အသွင်ပြောင်းအဆင့် ကျင့်ကြံသူတောင် သူ့ကို မှီအောင် လိုက်နိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး”