deel 1

1K 36 6
                                    

Zondag 31 Juli

POV Raoul

Het is vandaag 31 Juli dat betekent Milo bijna jarig is (3 Augustus) . Dan word hij alweer 5 jaar. Ze zitten nu met zn vieren op de bank tv te kijken. Mijn vriendin en dus ook de moeder van mijn kinderen is een jaar geleden gestorven. Ik ga nog steeds elke week naar haar graf toe. Dan komt Robbie naar me toe gelopen. "Papa ik mis mama" Zegt hij verdrietig. "Zullen we anders even naar mama toe gaan?" Vraag ik en hij knikt. "Jongens gaan jullie even mee naar mama?" Ze knikken en komen naar mij toe. "Mag ik mijn tekening meenemen en aan mama geven" Vraagt Matthyas mijn oudste zoon. "Ja tuurlijk mag dat" Ik heb zn tekening pas geplastificeerd zodat die niet weg zo gaan door de regen het is namelijk herfst dus je weet nooit wanneer het gaat regenen. "Ga maar jullie jas en schoenen aan doen" Zeg ik en ze lopen naar de gang Matthy loopt eerst nog naar de kast om zn tekening te pakken en gaat daarna ook zn jas en schoenen aan doen. Als iedereen klaar is gaan we naar de auto. Matthy mag altijd voorin omdat hij de oudste is. Achterin zit Milo altijd in het midden omdat hij de kleinste is.

Als we bij de begraafplaats zijn pakken Rob en Milo mijn hand vast. Hun missen Sarah (Vriendin/Ex Raoul) Wel het meest. Koen en Matthy hebben het al iets meer achter zich gelaten. Matthy maakt wel elke keer een tekening. Als we bij haar graf zijn Zeg ik tegen Matthy "Ga maar een steen pakken die je op de tekening kan leggen zodat die niet weg waait" Hij loopt weg om een steen te zoeken. "Robbie vertel is aan mama wat je hebben gedaan gister" Zeg ik. "Ik heb mijn A diploma gehaald" Zegt hij blij. "Ik ook" Zegt Koen. Dan komt Matthy terug met een steen. Eerst legt hij zijn tekening op haar graf en legt daarna de steen op het hoekje van de tekening zodat je de tekening nog helemaal kan zien. Als ze alle 4 nog even tegen Sarah hebben gepraat gaan we weer naar huis toe. Als we thuis zijn gaan ze weer op de bank zitten en loop ik naar de eettafel en open mijn laptop. "Milo kom eens" Zeg ik en hij komt naar me toegelopen. "Kom maar even naast mij zitten" Zeg ik en ik zie hem gelijk een beetje bang kijken en op de stoel gaan zitten. "Je hebt niks gedaan hoor maar zullen we samen een verlanglijstje maken?" Gelijk krijgt hij een glimlach op zn gezicht en knikt uitbundig. Na een tijdje hebben we samen een verlanglijst gemaakt, dit is het.

Lego

Voetbalshirtjes

Bon Bol.com

Autootjes

Kapla

Nerf

K' nex

Treinbaan

Beren knuffel

Water pistol

Kinder volgcamera

Dat laatste heeft hij toch wel van mij. Maar goed het is alweer avond dus ga ik eten maken. Het is zondag dus dan mogen de jongens kiezen wat we gaan eten maar als ze het binnen 1 minuut niet met elkaar eens zijn mag ik kiezen dus loop ik naar de jongens toe. "En wat gaan we eten" Vraag ik en iedereen zegt wat anders. "Ja jongens 1 minuut" Zeg ik en ik zet de timer aan en ze gaan druk overleggen. "Papa we weten het" Zegt Matthy na 30 seconden en ik zet de timer op pauze. "Vertel het me" Zeg ik. "Pizza!" Roept hij. "Iedereen mee eens?" Vraag ik voor de zekerheid en ze knikken alle 4. "Mag ik helpen?" Vraagt Rob. "Ja tuurlijk" We lopen samen naar de kuiken en ik til hem op het aanrecht. Ik pak de geraspte kaas en tomaten saus tomaten saus. "Wat wil jij er op?" Vraag ik aan Rob. "Ham" Zegt hij  en ik vraag het ook aan de anderen jongens. Ik maak samen met Rob de pizza en doe hem in de oven. Dan hoor Ik Matthy en Koen ruzie maken en loop er heen. "Hey wat is hier aan de hand!?" Roep ik en ga op de stoel zitten die naast de bank staat. "Hij sloeg mij!" Roept Koen. "Is dat zo Matthyas?" Vraag ik. "Ne- Ik- Hij- Hij-" Stottert hij en hij begint te huilen. Hij mag dan wel de oudste zijn maar zeker niet de sterkste. Ook is hij heel emotioneel en huilt best snel. "Kom eens hier Matthy" Zeg ik en hij komt huilend op mij aflopen. Ik til hem op mijn schoot en troost hem. Als hij weer een beetje rustiger is vraag ik aan hem of hij Koen echt heeft geslagen en hij knikt voorzichtig. Dit had ik niet echt verwacht maar dan zou hij er wel een goede reden voor hebben. "Waarom dan?" Vraag ik nu kalm. "Hij zei dat mama mijn tekeningen niet mooi vind e-en hij zegt dat z-ze gelijk heeft" Zegt hij zacht en hij begint weer te huilen. "Koen de Graaf! Hier komen! Nu!" Roep ik en hij komt naar mij toelopen. "Wat heb jij tegen Matthy gezegd?" Vraag ik een beetje boos. "Niks" Zegt hij eigenwijs. "Niet tegen mij liegen nu Koen het is niet grappig!" "Hij kan niet tekenen" Zegt hij lachend. "Het is niet grappig Koen wat zij jij tegen Matthy?!" Vraag ik nu best geïrriteerd. "Mama vindt zijn tekeningen niet eens mooi" Zegt hij weer lachend. Matthy begint weer te huilen en legt zn hoofd op mijn borst. Ik aai met mijn hand over Matthys hoofd heen om hem te troosten. "Ga maar even naar je kamer Koen even na denken" Zeg ik tegen hem en hij gaat naar zijn kamer. "Vind mama mijn tekeningen echt niet mooi" Vraagt Matthy huilend. "Ja tuurlijk wel mama vind jou tekeningen prachtig" Zeg ik. 


944 woorden

3 Augustus 

Gefeliciteerd Milo 🥳


papa RoelieWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu