best friend forever |gl

=Bölüm Oniki=

Miray'la sevgili olalı neredeyse bir ay olmuştu. Zaman çok çabuk geçiyordu. Çoktan yaz gelmişti. Havalar bayağı sıcaktı ve ben bu cehennem sıcağında spor fakültesinin önünde Miray hanımı bekliyordum. Normalde beklemezdim ama bugün onu ikna etmem gereken önemli bir işim vardı.

Okul senesinin sonuna geldiğimiz için moda tasarımı sınıfı olarak tasarladığımız kıyafetlerle minik bir defile düzenleyecektik. Bende model olarak canım sevgilimi seçmiştim ki zaten onun için tasarladığım ve onun ölçülerinde diktiğim kıyafeti giyecekti. Ama kendisine ne zaman bunu açıklamaya çalışsam sürekli konuyu değiştirdiği için tam olarak teklifimi yapamamıştım.

"Ahh... Bütün okul çıktı. Miray nerde ya?" Sessizce kendi kendime söylenirken arkamdan gelen cevapla o kadar da sessiz olmadığımı farkettim. "Basketbol takım kaptanı olan Miray'dan mı bahsediyorsunuz?" Arkamdaki ani sesle hafif korkup yerimden hoplasamda çaktırmadan yavaşça arkamı döndüm.
Bu sürekli okulda karşılaştığım mavi saçlı çocuktu. 1.70cm civarında olsam da kendisi tahminimce yaklaşık 1.80 boyunda olduğundan ona bakmak için kafamı kaldırmam gerekiyordu. "Aaaa! Sen şu moda tasarımı okuyan kızsın, değil mi? Yine karşılaştık. Sanki kader gibi..."sona doğru cilveli bir şekilde sözlerini bitirdi ve ardından göz kırpmasıyla, gözlerimi iyice büyüttüm. Bana mı yavşıyordu bu salak??

Tam ağzımı açıp cevap verecekken belinde bir el hissetmemle yanağıma bir öpücük konması bir oldu. "Çok beklettim mi canım? Bugün spor salonunu temizleme sırası bendeydi. Diğer arkadaş da gelmeyince tek başıma yapmak zorunda kaldım."

Boğazımı temizleyip "Önemli değil canım." dedim. Miray kafasını kaldırıp mavi saçlı çocuğa bakıp konuşmasına devam etti. "Hayırdır Deniz? Sen napıyorsun burada?"

"Kim? Ben? Eee... Bende hanımefendinin seni aradığını duyunca yardim edecektim ki sen geldin. Sen geldiğine göre ortada sorun da yok ben gideyim o zaman. Görüşürüz." Çocuğun hızla ayrılışına şaşkınca bakarken Miray'ın beni çekiştirmesiyle önüme döndüm.

"Bir şey dedi mi sana?"diye sorunca ilk önce yüz ifadesini görmek için yüzüne baktım. "Sadece yine mi Miray'ı arıyorsun dedi" dedim.

"İyi. Onun dediklerini ciddiye alma. Okulun en çapkınıdır kendisi." dedi.

"Tanıyor musun onu?" diye sorduğumda gülümsedi.

"Bizim fakültede onu tanımayan yok ki. Son sınıf aynı zamanda voleybol takım kaptanı kendisi. Bu sene mezun olacak diye kendisi yerine bir kaptan arıyor."

"Çocuk hakkında ne çok şey biliyorsunuz öyle Miray hanım. Beni bu kadar tanıyor musunuz?"

"Hmmm... Bir düşüneyim hanımefendi. Ecrin Bozlucu. Güzel Sanatlar fakültesi moda tasarımı 2. Sınıf öğrencisi. Bölümünün ikincisi olsa da üniversitesindeki en güzel kız. Spor fakültesi basketbol takım kaptanı Miray'ın da biricik sevgilisi."

"Eee... Bu kadar mı? Bunları benim okul belgelerimden de öğrenebilirsiniz hanımefendi."

"Ama beni bu güneşin altında yaklaşık olarak 1saat beklemenin ve senin için modellik yapmamı istediğinden beni bu akşam yemeğe çıkaracak olmanız okul belgelerinizde yazmıyor hanımefendi." değince hazır konusu açılmışken araya girdim hemen.

"Madem beni bu kadar tanıyorsunuz hanımefendi. Teklifimi kabul etmeniz için herşeyi yapacağımı da biliryorsunuzdur herhalde." diye karşılık verdim. "Hadi ama Miray... Sadece bir seferlik, lütfen."

"Kızım etrafta bir sürü modellik için mükemmel kişiler varken sen neden bana taktın ki?"diye sitemini dışarı vurdu Miray.

"Çünkü hiç kimse 1.85 boyunda harika bir vücuda sahip ve basketbol takım kaptanı olan sevgilim kadar iyi değil." derken şirin olduğumu düşünüp ard arda gözlerimi kırpıştırdım.

Miray yüzümü bir süre izledikten sonra belimdeki eliyle beni iktirdi. "Acıktım. Ne yesek acaba?" diye yine konuyu değiştirmeyi başarmıştı. Ama tabiki bende onu ikna etmeye kararlıydım.

Bir süre yürüdükten sonra üniversiteye yakın ev yemekleri yapan bir dükkana girmiştik. Ben tavuklu pilav ve ayran söylemiştim. Miray da nohutlu pilav ile ayran sipariş etmisti. Siparişlerimizi verdikten sonra yemeği gelmesini bekliyorduk.

"Bugün günün nasıl geçti bakalım?" Miray'ın sorduğu soruyla yüzümü ona çevirdim.

"Her gün olan şeyler işte. Olağan dışı bir şey olmadı. Tabii kendisini modelim olması için ikna etmem gereken bir güzeli üniversitesinin önünde güneşin altında bir saat beklemem dışında." diye atıfta bulundum. "Sizin gününüz nasıldı, Miray hanım?"

"Ne zamandan beri birbirimize bu kadar resmiyiz Ecrin hanım?"

"Çünkü insan yakın olduğu kişi için herşeyi yapar. Fakat siz sevgliniz için ufacık iyiliği bile çok görüyorsunuz, Miray hanım. Bu yüzden ben de birbirimize ufacık iyilikleri bile yapamayacağımızı farkettim ve aramıza resmiyeti çizdim."dedim kararlı bir duruşla.

Miray karşımdan kalkıp yanımdaki boş sandalyeye geçti. Kolunu omzuma atıp beni kendisine yaklaştırdı. "Peki bu resmiyeti ne zamana kadar sürdüreceksiniz Ecrin hanım?"

"Canım sevgilim teklifimi kabul edene kadar."dedim ne kadar ciddi olduğunu göstererek. O sırada yemekler gelmeye başlamıştı. "Neyse şimdi bu konuyu kapatalım ve yemekleri yiyelim. Çünkü ben çok açım." diyerek şimdilik bu konuyu boşverdim. Nasılsa daha 2 haftam vardı ikna etmek için.

Yemek yerken Miray'ın telefonu çaldı. Kimin aradığını görmek için telefona baktığımda arayanın deniz olduğunu gördüm. Acaba okul çıkışı karşılaştığım çocuk mu ki diye düşünürken Miray aramaya cevap verdi.

"Efendim Deniz?"

Miray'ın ne dediğini duysam da karşısındaki kişinin ne dediğini duyamıyordum ki benim gubi meraklı biri için çok katlanılmaz bir durumdu bu. Daha iyi duyabilmek için telefona yaklaştım. Deniz'in sesi sanki biraz tizdi. Kız gibi.

"Hmm. Peki tamam ben birazdan gelirim oraya." diyip Miray telefonu kapattı. Ve yüzüme bakmadan yemeğine devam etti.

"Kimdi o?"

"Deniz."

"Hangi Deniz?"

"Karadeniz."

"Ha.ha.ha. çok komiksin."dedim alayla. Espri falan yaptığını zannediyor herhalde. "Düzgün cevap verir misin? Şu mavi saçlı voleybol takım kaptanı olan Deniz mi?"

"Evet o. Nerden bildin?"

"Çünkü sizin fakültede Deniz isminde tek onu tanıyorum." diye yanıtladım. "Ne diyor?"

"Üniversitedeymiş. Spor salonunda bir eşyamı unutmuşum da onu almam için çağırdı."

"Hangi eşyanı? Bu kadar önemli mi ki? Hani bu akşam evde film gecesi yapacaktık. Yarın okula gideceksin sonuçta yarın al."

"Tamam yaparız. Eve gitmeden ilk fakülteye uğrarız sonra eve geçeriz."dedi. "Şimdi film izlemeye vaktimiz kalsın istiyorsan hızla yemeğini bitir de gidelim."

_____________ bölüm sonu_______________

Herkese selamm.

Nasılsınız?

Baya uzun zaman oldu değil mi?

Bölüm nasıldı?

Yakında final vermeyi düşünüyorum. Yani artık bu seride bölüm beklemekten kurtulacaksınız.