နောက်နေ့မနက်ရောက်သော်ဗလပြည့်တစ်ယောက်အပူရှပ်ကာဖျားပါတော့သည်။
စေရာတစ်ယောက်ခြံထဲမှာစာရင်းလုပ်လိုက်ဆေးဖြန်းအသီးစွတ်နေတဲ့သူတွေကိုလိုက်ကြည့်လိုက်နှင့်အလုပ်ရှုပ်နေခဲ့သည်။ချောင်းတက်ရွာမှမကြည်မြင့်နှင့်မလှမေတို့နားရောက်တော့သူတို့ပြောတာတွေကိုတမင်နားထောင်နေတာမဟုတ်ပဲကားမိသွားသည်။
"မကြည်မြင့်ရေဗလပြည့်ကြီးဖျားလို့တဲ့တော်"
"ဖျားမပေါ့ဟယ်မနေ့ကနေပူကြီးထဲဘယ်ရေထဲဒိုင်ပင်ပြစွလာလဲမသိဘူးစိုစိုကိုရွဲလို့
အပူရှပ်တာနေမယ်"
"ခုထိသက်သာသေးဘူးတဲ့"
"ဦးကြီးလည်းအားကိုရတဲ့သားကဖျားရတယ်လို့အေ"
"အမလေးဝဏ္ဏပြည့်ကလည်းအားကိုးရပါ့
မြို့မှာကျောင်းတက်နေသုန်းမို့သာအေ"
"ခါတိုင်းရှိသမျှအလုပ်ကုန်းးရုန်းလုပ်တဲ့သူကမထနိုင်ဘူးဆိုတော့တော်တော်နေမကောင်းလို့ဖြစ်မယ်"
"ဟုတ်ပါ့"
စေရာလည်းအပြစ်မကင်းသူမို့လူနာမေးသွားရင်ကောင်းမမလားမကောင်းမလားတွေဝေနေသည်။အရင်ကမတည့်ကြပေမဲ့ရန်ညှိုးရှိကြတဲ့သူတွေမဟုတ်။အခုကိစ္စကလည်းမိမိကြောင့်ဖြစ်ရတာကြောင့်လူနာမေးသွားရန်ချောင်းတက်ရွာသို့ထွက်လာလိုက်သည်။
ချောင်းတက်ရွာထဲသို့ရောက်တော့ကိုမြတ်သာနဲ့တွေ့တော့
"ဟေးစေရာ ဘာကိစ္စရှိလို့လဲကွတို့ရွာဘက်လာတာ"
"ဟိုဟာ ဗလပြည့်တစ်ယောက်နေမကောင်းဘူးကြားလို့"
"ဟုတ်ပါ့ မနေ့ကအပူရှပ်ပြီးဖျားသွားတယ်ထင်ပါ့ ဆေးမှုးလေးတော့လာသွားတယ်ပြောတာပဲ"
"ကျွန်တော့်ကြောင့်ဖျားတာဆိုတော့သတင်းသွားမေးမလို့"
"မင့်ကြောင့်ရယ်လို့ဟုတ်ပါဘူးကွာ ဗလကြီးကစေတနာအကောင်းသားကွ သူကမင့်လည်းစေတနာနဲ့ဆင်းကယ်တာပါကွ ဒါနဲ့မင်းကောဖျားသေးလား"
"ကျွန်တော်ကမဖျားပါဘူး ကိုမြတ်သာကောဘယ်ကပြန်လာတာလဲ"
"တောထဲကပြန်လာတာ အေးစကားကောင်းနေလိုက်တာနေမြင့်တော့မယ်"
YOU ARE READING
လောင်းလှေ(ongoing)
Romanceဝါခေါင်ရယ်မင်းရယ်လောင်းလှေလေးရယ် ဝါေခါင္ရယ္မင္းရယ္ေလာင္းေလွေလးရယ္
