THAT HIGHSCHOOL GIRL IS MY WIFE (on going)

C.8

[ZEIDOLL]

Malakas kong sinarado ang pintuan ng kotse dahil sa sama ng loob.

Nakita ko siyang kinuha muna ang bag ko sa may backseat bago ako sinundan papasok sa loob.

Pati ba naman paghalik ko sa kotse niya, pakekealaman pa!

Eh nung ngumiti nga siya kay Lulu, pinakealaman ko ba!? Diba hindi!

Saksi kayo don , na hindi ako nangialam sa pagngingitian nilang dalawa!

"Raine!" Pagtawag nito sa'kin pero hindi ko nilingon.

"Wifey" napahinto ako pero agad ding naglakad at umupo sa may sala.

Pinagcross ko ang aking dalawang braso maging ang binti.

"May problema ba? Ba't parang ang sama naman ata ng loob mo sa'kin?" Tanong nito at tumayo sa harapan ko.

Tiningnan ko lang siya at inirapan.

"H'wag mo akong kausapin!" Sigaw ko at saka tumayo at akmang aalis nang mapansin ko itong napayuko at may dinampot na papel . Sa tingin ko'y nahulog iyon mula sa bag ko na hawak niya.

Mabilis naman niya iyong nilagay sa kaniyang bulsa at tumingin sa'kin.

"Wifey let's talk!" Sigaw niya pero ramdam mo naman na walang halong galit kundi lambing.

Ayts enebe. .

Inikot ko ang aking mata at saka hinarap siya.

"Tell me, are you mad at me?" Hindi ako nagsalita at nanataling nanlilisik ang mga mata na nakatingin sa kaniya. "Oy Raine. Aish!  Hug mo na lang ako " ibinuka nito ang kaniya braso pero dahil badtrip talaga ako sa kaniya binato ko siya ng unan galing sa couch!

"Che! Doon ka na kay Lulu mo!"

Kumunot ang kaniyang noo.

"Who's Lulu?"

"Duh!" Napairap ako. " Yung babaeng nagbigay sayo ng maliit na box, nginitian ka niya then nginitian mo siya pabalik!" Halos maiyak ko ng sigaw dahil sa galit.

Naitaas naman nito ang kaniyang kilay at palihim na napangisi.

"Are you jealous?" Pang-aasar nito.

"Che! Obvious naman diba! Doon ka na, magsmile ka na lang sa kaniya buong taon !, h'wag ka ng umuwi rito. Don ka na! Magsama kayo!"

Rinig ko ang pagbuntong hininga niya habang nakangisi pa rin, tumalikod siya at nagsimula ng lumabas pero pinigilan ko.

"Where are you going?" Nakabusangot na tanong ko.

"Kay Lulu, babawiin ko yung ngiti ko." Seryosong sabi nito.

Nagpapadyak naman ako dahil sa inis.

"Hubby naman eh , huhuhu" Dali dali naman itong lumingon sa'kin at lumakad palapit.

"Hahahah why? Babawiin ko na nga yung binigay ko na ngiti sa kaniya ayaw mo naman" Matawa tawang anas nito sa'kin.

Hinampas ko ito sa braso.

"Sa kaniya ngumingiti ka ng ganon tapos sa'kin hindi, I hate you na " Pagmamaktol ko.

Hinawakan naman nito ang magkabila kong pisngi at inilapit niya ang kaniyang mukha at walang ano-ano'y ngumiti ng pagkalaki laki.

"Ih iyin nikingiti ni iki siyi hi! (Oh ayan nakangiti na ako sayo ha!) Siying siyi ni iting ngiti ki! (Sa'yong sa'yo na itong ngiti ko!)"

Hindi ko naman maiwasan ang matawa at saka niyakap siya.

"Hubby naman eh! Tss. Bahala ka diyan" tanging lumabas sa bibig ko dahil sa kakiligan.

"H'wag kang tatabi sa'kin matulog!" Malakas kong sigaw at dali daling umakyat sa itaas.

Actually, 5 years na kaming kasal ni Kyroz.

I'm 16 years old that time while he is 21 years old.

Sa iisang kwarto kami nagsasama pero ni minsan walang nangyayari samin.

Dahil bata pa po ako huhubells.

20 years old na ako ngayon habang siya ay 25 years old.

Nakakatawa man isipin na bata pa lang ako ay kasal na sa kaniya. We just like friends before but our friendship turn into relationship.