aşk üzerine • areshun

mor laleler, sapsarı güneş ve bir adım ötemdeki sen.

baştan çıkaran güzelliği ile dünyamı alt üst eden sevgilime,

bana yazdığın o mektup sonrası öylesine kırıldım ki, anlatamam. kalbimde bir şeylerin yıkıldığını hissettim. en büyük depremin orada olduğunu hissettim.

gerçekten, çok mu kırdım seni?

göz pınarlarını cennetin şelaleri ile doldurmuş tanrı, ben tanrı'nın kutsallığını mı akıtıyorum boş yere?

shun'um, bir tanem... ben gerçekten özür dilerim.

yazma dedin ama sana yazmadan duramıyorum işte. senin üzülmene kıyamıyorum.

sana kıyamıyorum...

lütfen bundan sonra yapacaklarımı affet.
çünkü ben artık dayanamıyorum.

.
.
.

güneşin yansımış olduğu kırmızı güller, hayat bulduğu gözlerin daha fazla yaş dökmesini istemiyordu. biraz olsun gülümseme ile kısılmak, sebebi mutluluk olarak yaş dökmek istiyordu.

dışarıya bakan gözler ardı ardına yaşlarını dökerken, içindeki kötü his, bacaklarındaki ağrılar ve kuruyan boğazı onu daha da kötü yapıyordu. yaşlar, artık bu beden için üzülüyor ve onlar için ağlıyordu. her bir yaş, bu kötü bedenden böylelikle kurtuluyordu.

o mektup ne anlatıyordu? aren neye dayanamıyordu? artık shun'u sevmiyor muydu?

gözleri düşünceyle yola dalmışken, kapının çalma sesini duydu. evde yalnız olduğundan bakması gerekecekti.

sandalyesini ileri sürerek kapının önüne geldi. kapı ısrarla tekrar çalarken, kapıyı açtı.

"a...aren?"

"shun'um..."

shun şaşkınlıkla aren'e bakarken, aren öne atıldı ve sevdiğini sandalyesinden kurtardı. ellerini oğlanın beline sardı ve sımsıkı sarıldı.

"seni çok özledim shun'um!"

mahalleli de shun gibi gördükleri manzara karşısında şaşkınca bakarken, shun adamın kafasına vurdu.

"aptal! bırak beni!"

"hayır." oğlanın boynuna kafasını gömdü ve kokusunu içine çekti. "kokunu öyle özlemişim ki..."

"herkes bize bakıyor!"

"umrumda değil."

"aren... bırak beni."

pişman gözleriyle bakıyordu sevdiğine. "shun... ben gerçekten özür dilerim. fakat içeri geçsem de öyle konuşsak?"

shun mahallelinin hâlâ onları izlediğinin farkındaydı. fakat böyle durmaları da iyi olmadı.

bu nedenle izin verdi. "pekâlâ, gir."

♡

uzun zamandır yeni bölüm gelmediği için üzgünüm... bu iki bölüm özrümün bir göstergesi.

son 3 bölüm <3