SAVCININ KANUNU

~Kanun Bir/Savaş Ya Da Savun~

Se-lam.

Bu kitap aslında benim hayalim olan bir şeyi anlatıyor;

Savcılık.

Küçüklük hayalim olan ve beraberinde büyüdüğüm bu hayalimi gerçekleştirmeye daha zamanım var.

Ben de dedim ki hayalimi bir kurguya dökeyim. Pek bir bilgi sahibi olduğum söylenemez. Eğer bilgimin yetmediği yerler olursa ve beni uyarırsanız düzeltmeye çalışırım.

Bu arada sizden isteğim lütfen kitabı okurken satır arası yorumlar bırakmaya dikkat edin. Beni motive eden şeyler onlar ve gerçekten yazdıklarınızı okumak bana çok iyi geliyor.

İyi okumalar dilerim :)

Not: Yorum yaparken küfür ve argo kullanmamaya dikkat ederseniz sevinirim.

Bölüm şarkımızı unutmayalım (Beni şarkı takıntımla tanıyacaksınız sanırım): Tuğkan - Aşkın Kanunu

⚖️

Çocukluğumla aramızda yaş farkından daha farklı bir şey vardı. Birimiz mutluluğu, birimiz ölümü istiyorduk.

⚖️

~Kanun Bir: Her zaman savaş. Eğer savaşmaya gücün kalmazsa savunmayı planla.~

⚖️

BİLİNMEYEN KİŞİ'den:

Kim masumdu bu dünyada?

Çoğu kişi belki de kendini gösterecekti. Bundan birkaç gün önce ben de böyle yapardım. Ama bileklerimdeki kelepçeler aslında ne olduğunu anlatıyordu.

Bu dünyada iki grup masum vardı. Birincisi hayvanlar, ikincisi daha dünyanın nasıl bir yer olduğunu bilmeyen bebeklerdi. Ve ben bu dünyadan bir masum eksiltmiştim. Ama bu masum iki kategoride de değildi. Her şeyi masumlar için yaptığımı düşünürken, birini kendi ellerimle öldüreceğimi nereden bilebilirdim ki?

Kimse masum değildi bu hayatta. Masum olsa bile eninde sonunda kirleniyordu. Artık bende kirliydim...

(4 ay önce - AYÇAN SOYDAN'dan:)

Gelen davalar, kapıda bekleyen kişiler, etrafa saçılmış dosyalar ve hangi birine bakacağını bilememek... Savcılığın çok küçük sorunlarından birkaçı.

Çoğu kişinin hayali olan ve bir hayli kolay görünen bu işte üç yıldır vardım. İlk zamanlar delirme noktasına gelsem de zamanla alışmaya başlamıştım ama yine de insan çıldırmadan edemiyor maalesef.

Aniden gelen ağrıyla gözlerimi kapattım. Bir süre bekledikten sonra her zamanki gibi geçmeyeceğini anlayınca çantamdan hap kutusunu çıkardım. İçinden bir tane alıp sürahiden bardağa su doldurdum ve ilacı içip tekrar masadaki dosyalara döndüm.

Cinayetler, katiller, çocuk olmalarına rağmen suçlu olanlar ve bir de masumlar...

İşimi sevmemin sebebinin her zaman bu olduğunu düşünmüşümdür. Haksız yere suçlanan kişilerin haklı olduğunu kanıtlamak ve onların gözden düşmesini engellemek işimin en önemli kısmıydı benim için.