Rüzgardan
Damlanın evini tarif etmesiyle şaşırdım, çünkü benim evimin karşısında oturuyordu. Eve doğru giderken Damlanın uyumuş olduğunu fark ettim ama gelmiştik niye uyudu ki?
Ne yapacağımı düşünürken onu kucaklayıp kendi evime girdim nasıl olsa evi karşıki evdi.
Onu ilk önce salondaki koltuklardan birine yatırmayı düşündüm ama belinin ağrıması ihtimali ile yatağa yatırdım. Yatağa yakın olan pencerenin karşısındaki koltuğa oturdum.
Pencereden dışarı bakarken kapı çaldı ve kapıya bakmak için odadan çıktım. Kapıyı açtığımda Cenk'i gördüm. Elindeki dosyayla birlikte içeri girdi.
"Ailenin ölümüne neden olan adamı araştırdım ve oğullarının Bora Atakan olduğunu öğrendim. Al hepsi bu dosyanın içinde, neyse ben gidiyorum Şebnem bekliyor."
Kapının kapanmasıyla salona adımımı attım ve dosyayı incelemeye başladım. Boranın kardeşi olarak... Bu nasıl olur? İnanamıyorum!
Damlanın fotoğrafının burada ne işi var?
Bir anda gelen sırıtmama engel olamadım ve gülümsedim. Yani bunlardan intikam almak istiyorsam kardeşinden başlamam gerekmez mi?
Sonra aklıma gelen fikri uygulamak için yatak odasına gittim. Yatağın yan tarafına uzandım ve kolumdan destek alarak biraz doğrulup onu izlemeye başladım.
Yüzü ne kadar masum dursa da onların soyundan herkesden nefret ediyordum. İntikamımı alacaktım. Bu yolda geri adım atmayacaktım ama ne olursa olsun intikamım yarım kalmayacaktı.
Yüzüm ona dönük bir şekilde yan döndüm ve uyumaya başladım.
"Yalçın... Hayır, hayır bu olmaz. Bırak beni."
Gözlerimi açtım ve doğruldum. Tahminime göre iki veya üç saat uyumuştum ve yanımda uzanan Damla sayıklıyordu. Yatağın içinde debeleniyor ve Yalçın diye sayıklıyordu.
Onu dürttüm fakat dürtmeme rağmen uyanmadı. En sonunda adını haykırmamla kan ter içinde yataktan doğruldu. Direk karşıya bakıyordu ve kendi evi olmadığını anlayınca yüzüme hayret ve korkuyla baktı.
"İyi misin?" diye sordum ve suratına bakmaya devam ettim. Sorumu es geçip "Neredeyim?" diye sordu.
"Merak etme benim evimdesin ve evin karşıki tarafta. Arabada uyuyunca seni buraya getirdim."
Rahatlamışçasına aldığı nefesini dışarı verdi ancak hala korkuyordu. Sorumu yineleyerek "İyi misin?" diye sordum.
Yanıma yaklaşarak "Sana sarılabilir miyim?" dedi. Planımın bir parçası olan onu kendime âşık ettirme aşaması sanırım burada başlayacaktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sonsuz
Romance“Tamam lan, kabul ediyorum ben malın en önde gideniyim. Hatta bayrak sallayanıyım. Ama bu seni sevdiğim gerçeğini değiştirmez.”
