Playing Wicked Games (Mondejar Series 1)

Kabanata 16

Warning: medyo spg. Medyo lang kaya kalma.

Cheat kisses

I drove alone. Kahit sanay akong si Jacob ang naghahatid sa akin, kahit amoy pabango na nga ang sasakyan ko, I drove home. Alone with my puffy eyes from crying.

He didn't even look for me.

Malinaw sa akin. Alam kong malinaw sa akin ang relasyon namin, pero bakit ngayon ako naguguluhan? Hindi dapat ako magulat na gagamitin nya ako bilang harang sa kasal nya.

I blindly agree to be his girlfriend on the first night we met. Because.. Bakit nga ba? Dahil gusto kong manakit ng lalaki because I'm once fooled before...

Pero bakit ako ngayon itong nasasaktan?

After Jacob left his building, I spend hours of waiting and crying until he comes back but he didn't. Even the emloyees are confused because I look horrendous with my gloomy face when I dashed out of the elevator.

I know him for a month. I know his mother and his siblings and that's all. I didn't ask him. He didn't properly introduce me to his family. I didn't ask him.

I don't have to.

"S-sage?"

I called her name on the other line. Nautal-utal pa ako dahil sa pag-iyak.

'Omg! What the hell happened to you Avy?! Sinong umaway sa pinsan ko?!'

Mas malakas parin ang boses nya kesa sa hampas ng tunog ng music sa backround. Sage is my cousin on my Mother's side. Laman sya lagi ng bar, elegante kumilos pero mataray. She's Tito Pierto's headache.

An Almazan's party goer, stubborn and untamed heirs of Almazan jewellery company.

Buti nalang kahit ganyan sya ay isa sya sa mga well-known producer at shareholders ng big companies.

"Sage, can you come to my unit? gusto ko magbar."

Narinig ko namang humina ang tugtog, meaning lumabas sya ng bar.

'sige sandali lang, mukhang nabudol ka na naman eh. Sunduin ko na rin si Vivian para tatlo tayo.'

Ang tagal ko ding nawala sa mga kasiyahan. Kaya siguro alam na ni Sage kung bakit tumawag naman ako. I laughed at the idea na nabudol nga ako.

I waited half an hour and they finaly came. si Sage may dalang mga damit at make up kit tapos si Vivian naman nakapanjama pa habang may hawak na fast food sa kamay. mukhang matutulog na kaso biglang hinatak ni Sage.

"Vian!"

mangiyak-ngiyak kong tinakbo ang distansya naming tatlo para yakapin sila. Napansin kong nalito si Vian kaya tinanguan nalang sya ni Sage.

Gosh. Alam talaga nila ugali ko.

"nyetang yan, akala ko ba kapag may jowa blooming? Bakit mukha kang aswang? tignan mo nga itsura mo, buti pa yung kalandian mo dati si Peter! Yun kahit niloko loko mo alagang alaga ka. Kumain ka na ba?"

Lalo akong naiyak nang iabot ng kinuha ni Sage yung rice na may grilled pork and beef kay Vian saka inabot sa akin. Binatukan naman sya ni Vian.

"Yah Sage! Stop dragging Peter here, muntik na nyang gahasain si Avy tapos boto ka parin doon. Ano ka ba color blind?"

Namilog ang mga mata ni Sage habang nakatingin sa akin. Tinitingnan kung totoo ang sinabi ni Vian. Tumango nalang ako sa kanya, ayoko ng isipin iyon. Ang mahalaga hindi na sya nagpapakita.

"Why you didn't tell me—" Vian stopped Sage from interrogating me.

"Hephephep- magbabar ba tayo o magchichismisan na lang tayo dito?"